Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας, Αίαντας, Λόγω Τιμής… Υπήρχαν πολλοί λόγοι για να συναντήσουμε τον Μιχάλη Σαράντη, αλλά αυτό που στο τέλος άξιζε ήταν η αποκάλυψη ότι έχει ταλέντο στη φροντίδα.
Δεύτερο καλοκαίρι που συνεργάζεστε με τον Αιμίλιο Χειλάκη. Βρήκατε μια νέα, θεατρική οικογένεια;
Η πρόθεσή μου είναι να δουλεύω με ανθρώπους που γνωρίζω καλά και νιώθω ασφάλεια. Με τον Αιμίλιο και την Αθηνά (σ.σ. Μαξίμου) μας ενώνουν τα Κύθηρα. Ειμαστε φίλοι. Εχουμε περάσει πολλά καλοκαίρια παρέα. Πέρσι δουλέψαμε στην Αντιγόνη πολύ ωραία. Οπότε, η συνεργασία συνεχίζεται με πολύ χαρά. Θα είμαστε μαζί όλο το καλοκαίρι και μέχρι τα Χριστούγεννα στο Όνειρο Θερινής Νύχτας, που μετά την περιοδεία θα ανέβει στο Θέατρο Βεάκη όπου καλλιτεχνικός του διευθυντής είναι ο Αιμιλιος. Στον ίδιο χώρο θα ανέβει και ο Αίαντας, ένα πολύ δικό μου project σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη. Αλλα μέχρι τότε Πουκ.
Τι είναι αυτό το πλάσμα;
Όσο πιο ανοιχτούς αφήνουμε τους ρόλους, χωρίς να τους βάζουμε ταμπέλες, τόσο πιο ελεύθερα νιώθουν αυτός που παίζει και εκείνος που το βλέπει. Ο Πουκ είναι ένας από αυτούς τους σημαδεμένους, σταμπαρισμένους ρόλους. Εγώ προσπαθώ, μαζί τον Αιμίλιο φυσικά, να φτιάξουμε τον Πουκ της δικής μας παράστασης.Ένα πλάσμα της νύχτας,το δεξί χέρι του βασιλιά των ξωτικών που μπορεί να γίνει τα πάντα: από το πιο καλοκάγαθο μέχρι το πιο πονηρό, το πιο διαβολικό πλάσμα.Είναι φτιαγμένος από την παλέτα των ονείρων. Έχει μέσα του εφιάλτες και όνειρα γλυκά. Είναι φαντασία και πραγματικότητα μαζί.Είναι όλα τα παιδιά του κόσμου που δεν έπαιξαν όσο ήθελαν στην πλατεία και ταυτόχρονα όλοι οι ηλικιωμένοι που θέλουν να ζήσουν κι άλλο.
Εσάς, προσωπικά, τι σας αρέσει στον Πουκ;
Η ανάγκη του για παιχνίδι,δηλαδή για ζωή.Που ανακατεύει την τράπουλα και τις συνθήκες,που είναι η περιοχή του η μη κανονικότητα.
Εσείς αισθάνεστε ελεύθερος;Πώς μπορεί να απαντήσει κάποιος σε αυτή την ερώτηση; Yπάρχουν στιγμές που είμαι χαρούμενος και στιγμές που δεν είμαι. Η ελευθερία και ο τρόπος που τη νιώθεις εξαρτάται από το πώς, το γιατί, το σε ποιες συνθήκες. Δεν ξέρω ούτε εγώ ο ίδιος.
Φωτογράφιση: Γιώργος Καπλανίδης, This In Not Another Agency. Styling: Βίβιαν Ρουβέλα.
Μιλήσατε πριν για όνειρα. Τα χρησιμοποιείτε στην πραγματική ζωή; Για πολύ καιρό, που δεν ήμουν πολύ καλά, προτιμούσα να κοιμάμαι, να ονειρεύομαι.
Είναι εύκολο να ονειρευόμαστε χωρίς να κοιμόμαστε; Δεν γνωρίζω αν είναι δύσκολο, ξέρω ότι δεν γίνεται αλλιώς. Τα όνειρα πυροδοτούν τη φαντασία και την όρεξή μας για τα πάντα. Είναι αυτά που μας κάνουν να βλέπουμε μπροστά. Μερικές φορές μας προστάζουν κιόλας. Μας δείχνουν τους λόγους που θέλουμε να είμαστε πραγματικά ζωντανοί άνθρωποι. Αλλιώς, πώς να συμβεί αληθινά η ζωή;
Τα δικά σας όνειρα από τι υλικά είναι φτιαγμένα; Θα ήθελα να μπορώ να χαίρομαι περισσότερο το κάθε τώρα μου. Να αφουγκράζομαι το παρόν, να είμαι παρών. Το λέω αυτό γιατί συνεχώς φεύγω, όλοι φεύγουμε, και ο χρόνος φεύγει και αυτός. Το μέλλον μας, άλλωστε, είναι τώρα. Τίποτα δεν έρχεται ουρανοκατέβατο. Πρέπει τα πράγματα να τα προκαλείς. Να τα ζητάς. Να τα ονειρεύεσαι για να γίνουν πραγματικότητα. Πρέπει να είμαστε συνεχώς συνειδητοποιημένοι και να έχουμε επίγνωση, γιατί ο χρόνος είναι αμείλικτος και κάποια στιγμή θα μας τιμωρήσει. Και καλά θα μας κάνει.
Πώς θα μας τιμωρήσει; Με το φυσικό τέλος.
Εννοείτε τον θάνατο; Λίγο είναι; Προσπαθώ να του εναντιώνομαι αλλά και συμφιλιώνομαι μαζί του συνεχώς.Όσο μπορώ.Μακάρι οι άνθρωποι να ζούσαν όση λιγότερη στεναχώρια γίνεται.Προσεύχομαι συχνά γι’ αυτό.
Πριν το τέλος τι άλλο κακό μπορεί να μας συμβεί; Η απώλεια. Σε όλες της τις μορφές. Η απώλεια της ψυχικής υγείας, της ισορροπίας, μιας αίσθησης. Είναι πολύ κρίμα που εκτιμάμε κάτι μόνο αν το χάσουμε. Ευτυχώς και δυστυχώς, όσο κοντά σου να συμβαίνει το οτιδήποτε, δεν το καταλαβαίνεις. Όμως, είναι ωραίο να παθαίνουμε οι άνθρωποι. Για να νιώθουμε. Και τα καλά και τα κακά.
Φωτογράφιση: Γιώργος Καπλανίδης, This In Not Another Agency. Styling: Βίβιαν Ρουβέλα.
Την προηγούμενη φορά που μιλήσαμε, πριν από δύο χρόνια, είχατε αναφερθεί στο όνειρό σας να ανεβάσετε τον Αίαντα; Πώς νιώθετε τώρα που πραγματοποιείται; Είναι πολύ περίεργο. Είχα την ιδέα να βγω με έναν φίλο μου ζωγράφο Απόστολο Χαντζαρά και να αφηγηθούμε την ιστορία που μας έχει στοιχειώσει. Προκειμένου να το υλοποιήσω, φώναξα τον Γιώργο Νανούρη να το σκηνοθετήσει και αυτή τη στιγμή είμαστε ήδη σε πρόβες.
Φοβάστε; Σε αυτή τη συνθήκη, όχι. Θα μπορούσα, γιατί είναι κάτι πολύ δικό μου όλο αυτό. Θα μπορούσα, επίσης, να έχω τρομερό άγχος, έχω όμως μεγάλη χαρά. Γιατί δεν ξεχνάω ποτέ τους λόγους για τους οποίους θέλω να κάνω αυτή την παράσταση με πρωταγωνιστή τον πρώτο αυτόχειρα.
Τι ιδιαίτερο έχει ο Αίαντας; Ο Αίαντας είναι ένα κείμενο βαθιά πολιτικό. Ο ήρωας στέκεται μετέωρος στο λυκόφως, στη δύση ενός μοντέλου ανθρώπου. Στην Αρχαία Ελλάδα, όταν πέθαινε ένας μεγάλος πολεμιστής, τα όπλα του τα έπαιρνε ο αμέσως καλύτερος. Μετά τον θάνατο του Αχιλλέα στον Τρωικό Πόλεμο, τα όπλα τα δικαιούνταν ο Αίαντας. Όμως αυτά μεσα απο δολοπλοκία κατέληξαν στον Οδυσσέα. Μια ιστορία που μας δείχνει πως ανέτειλε ένα νέο μοντελο ανθρώπου που χρησιμοποιεί τον νου του με πολύπλοκους τρόπους,όχι μόνο άσπρο ή μαύρο δηλαδή. Για να γεννηθεί οτιδήποτε καινούριο πρέπει να πεθάνει το παλιό,το Άλλο. Και αυτό το Άλλο, ο Αίαντας, είχε πολύ μεγάλη τιμιότητα και γενναιότητα. Ήταν ένας ήρωας μονοκόμματος, αλλά, Θεέ μου, τόσο καθάριος. Ο Αίαντας από ντροπή και από τιμή δεν άντεξε. Δεν χώραγε πλέον σε εκείνο τον νέο κόσμο. Δεν λέω ότι οι «Οδυσσεϊκοί» έχουν αρνητική χροιά. Έχουν τα πάντα και τους σέβομαι. Απλώς μου λείπει αυτό που πρεσβεύει ο Αίαντας και γι’ αυτό θέλω να κάνω αυτή την παράσταση. Για εμένα είναι το ωραιότερο κείμενο που έχει γραφτεί ποτέ.
Φωτογράφιση: Γιώργος Καπλανίδης, This In Not Another Agency. Styling: Βίβιαν Ρουβέλα.
Ντρέπονται οι άνθρωποι σήμερα; Ντρέπονται, ακόμη και αν δεν φαίνεται αυτό. Πιστεύω ότι όλοι έχουν τρομερές άμυνες τις οποίες, μεγαλώνοντας και καταλαβαίνοντας, τις σπάνε. Έχω την ανάγκη να πιστεύω ότι διαπραγματευόμαστε συνεχώς με αυτά που μας συμβαίνουν και δεν αράζουμε στην πεπατημένη. Και αυτό δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με την εποχή. Αυτή η εποχή έχει τη φούσκα της όπως κάθε άλλη. Είναι η έξαρση της επικοινωνίας και της τεχνολογίας που κάνει τα πάντα να μοιάζουν ίδια. Όλοι γνωρίζουμε ότι ζούμε μέσα σε αυτήν και ο καθένας παλεύει με τον τρόπο του να τη σπάσει. Επίσης, ακόμη και όταν όλοι φαίνονται καλά, αρκεί να μιλήσεις με τον καθένα ξεχωριστά και εκείνος θα σου πει το πρόβλημά του, θα σου μιλήσει για τον σταυρό του. Αν αφουγκραστούμε τον καθένα ξεχωριστά, στη μοναδικότητά του και όχι ως μάζα, τότε θα γνωρίσουμε τη μάχη που δίνει. Την αναζητώ αυτή τη διεργασία στους ανθρώπους, να τη βλέπω στα μάτια τους, στα πρόσωπά τους. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που είναι ζωντανοί, που έχουν όνειρα, χαρές, τρύπες, φθορές, ελαττώματα. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ζουν. Που δεν εθελοτυφλούν. Και σε ποια εποχή να εθελοτυφλήσεις; Την εποχή που δεν έχουμε να φάμε; Κανένας δεν είναι ΟΚ. Πολύ κόσμος φαίνεται καλά, αλλά δεν είναι. Ξέρετε κάτι όμως; Δεν πειράζει να φαίνεσαι ΟΚ. Να ντυθείς, να γίνεις όμορφος και να βγεις να διασκεδάσεις. Δεν περνάμε και λίγο. Άσχετα αν εγώ δεν το κάνω.
Εσείς δεν βγαίνετε; Δεν βγαίνω. Πάω σε τρία πολύ συγκεκριμένα μαγαζιά όπου ξέρω ποιους θα συναντήσω, τι θα ακούσω τι θα φάω και τι θα πιω.Δεν αναζητώ την έκπληξη στις εξόδους μου πλέον.
Ποιες εκπλήξεις θέλετε; Να ταξιδέψω. Να πάω παντού. Να οδηγώ και να φεύγω συνεχώς. Να βλέπω πώς ζουν οι άνθρωποι στον πλανήτη. Να μαθαίνω. Να βλέπω τι τρώνε. Αλλά προς το παρόν δεν έχω χρόνο. Ούτε διακοπές δεν κάνω. Το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας θα συνεχιστεί μέχρι τα Χριστούγεννα και ο Αίαντας παράλληλα. Θα είμαι από τα νέα μέλη της παρέας του Λόγω Τιμής και αργότερα, την άνοιξη, θα μαι με τον Άρη Σερβετάλη στη Καρδιά του Σκύλου του Mikhail Bulgakov (το βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αντίποδες).
Φωτογράφιση: Γιώργος Καπλανίδης, This In Not Another Agency. Styling: Βίβιαν Ρουβέλα.
Πώς νιώθετε που θα είστε στο Λόγω Τιμής; Υπέροχα!Είχε καιρό να δει η ελληνική τηλεόραση τέτοιες συνθήκες γυρίσματος και φροντίδας. Δεν το παρακολουθούσα το σίριαλ,αλλά ξέρω τι αντίκτυπο είχε σε αυτούς που το έβλεπαν και φυσικά είναι μεγάλη η χαρά μου που συμμετέχω. Εκεί υποδύομαι τον Ανδρέα, αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα.
Για τι θα δίνατε λόγο τιμής; Θα έδινα λόγο τιμής ότι θα υπερασπιζόμουν κάποιον όταν θα είχε ανάγκη.
Σας βγαίνει η φροντίδα… Ναι, μου αρέσει η έννοια της φροντίδας. Όχι επειδή την έχω στερηθεί, το αντίθετο. Επειδή την έχω εισπράξει, ξέρω τη σπουδαιότητά της. Μου αρέσει το ταλέντο του να φροντίζεις τα πάντα: εσένα, το σώμα, την ψυχή σου, το αγαπημένο σου πρόσωπο, τις σχέσεις με τους γονείς σου, τους φίλους σου, το αυτοκίνητό σου. Να υπάρχει μια έγνοια. Στον πυρήνα όλου αυτού εγώ βλέπω τη μαμά, τον μπαμπά, την αγκαλιά, την ασφάλεια, τη ζεστασιά.
Φωτογράφιση: Γιώργος Καπλανίδης, This In Not Another Agency. Styling: Βίβιαν Ρουβέλα.
Αν ανεβάζατε στη μοτοσικλέτα σας ένα συναίσθημα για να το απομακρύνετε για πάντα, ποιο θα ήταν; Τις ενοχές.
Με ποιον τρόπο ζείτε; Προσπαθώντας μάταια να παριστάνω ότι όλα είναι κάπως καλά. Δε θέλω να ανοίγω συνέχεια την τρύπα…
Υπάρχει όμως; Μόνο αυτό υπάρχει. Το πηγάδι. Το λαγούμι. Και ξέρετε κάτι; Δεν πειράζει. Όλα καλά.Έχω δίπλα μου ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ πολύ και αυτό μου αρκεί.
Info: Η παράσταση Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας κάνει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Το φθινόπωρο θα επιστρέψει στην Αθήνα και θα συνεχίσει μέχρι το τέλος του χρόνου στο Θέατρο Βεάκη. Στο ίδιο θέατρο θα ανέβει και ο Αίαντας, το Οκτώβρη. Την ίδια περίπου εποχή θα κάνει πρεμιέρα στο τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ η σειρά Λόγω Τιμής.
