Ο μοναχικός Γκούμι και ο εξωστρεφής Κίντι, εκτροφείς κριαριών σε μια απομακρυσμένη κοινότητα της ισλανδικής επαρχίας, παρότι αδέλφια και γείτονες, έχουν να μιλήσουν 40 χρόνια. Η αδιαφορία θα δώσει τη θέση της στη ζήλια όταν ο Κίντι κερδίζει για μισό πόντο τον Γκούμι σε μια επίδειξη κριαριών, ενώ την αντιπαλότητα θα διαδεχθεί βαθμιαία μια διστακτική απόπειρα συμμαχίας μετά την εμφάνιση μιας εκφυλιστικής νόσου στα ζωντανά που επιβάλλει τη μαζική τους θανάτωση από τις τοπικές Αρχές.
Μια μοναδική θέρμη αναδύεται μέσα από τις παγωμένες πεδιάδες, τους ιδιότροπους χαρακτήρες και το ανέκφραστο χιούμορ της πολυβραβευμένης δραμεντί του Γκρίμουρ Χακόναρσον. Ο οποίος, την ίδια στιγμή που σκιτσάρει λιτά και χωρίς φολκλορισμούς το παραδομένο στους νόμους της φύσης τοπίο της αγροτικής Ισλανδίας (κατάδηλη η προϋπηρεσία του στον χώρο του ντοκιμαντέρ), παίζει σαν ζογκλέρ με τα αντιθετικά στοιχεία τόσο στη φόρμα (την εικόνα) όσο και το περιεχόμενο (τους χαρακτήρες, δηλαδή τα «κριάρια» όπως είναι ο ξένος τίτλος και αφορά μεταφορικά τους δύο γερο-τράγους με τα μονίμως εχθρικά διασταυρωμένα… κέρατα), πριν τα «συμφιλιώσει» σε ένα πικρά συγκινητικό φινάλε. Μια μικρή έκπληξη από μια εθνική κινηματογραφία που σπανιότατα μας στέλνει νέα της.
