Δεκαετία του ’70. Ένα ζευγάρι Αμερικανών – εκείνος ξεπεσμένος συγγραφέας, εκείνη κάποτε χορεύτρια του Μπρόντγουεϊ –περνάει το καλοκαίρι του σε γαλλικό παραθαλάσσιο θέρετρο παρέα με αλκοόλ και χάπια.
Η κρίση στον γάμο τους κορυφώνεται με την άφιξη νιόπαντρου ζευγαριού στο διπλανό δωμάτιο του ξενοδοχείου το οποίο εκείνη παρακολουθεί ηδονικά στα κρυφά.
Απόμακροι συναισθηματικά και αποξενωμένοι ως ζευγάρι, οι δυο τους θα βρεθούν σε μια ήσυχη παραλιακή πόλη της Γαλλίας, όπου θα γνωρίσουν μερικούς από τους κατοίκους της και θα κληθούν να αναμετρηθούν με τα μυστικά τους και να λάβουν δύσκολες αποφάσεις για το μέλλον της σχέσης τους και την κοινή τους πορεία.
Η πανοραμική φωτογραφία του Κρίστιαν Μπέργκερ εναρμονισμένη με τη διττή σημειολογία της ομορφιάς και του κινδύνου και το «πλούσιο» σάουντρακ του Γκάμπριελ Γιάρεντ είναι τα μόνα στοιχεία που παραπέμπουν σε υπαρξιακά δράματα των 60s και 70s τα οποία η Αντζελίνα Τζολί προσπάθησε να αναπλάσει ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης στην τρίτη της ταινία, τοποθετώντας εαυτόν στο κέντρο της.
Το νόημα ξεγλιστρά μέσα σε ένα σοβαροφανές πλέγμα από ληθαργικούς ρυθμούς, ναρκισιστικές πόζες και βαθιά εγωκεντρικούς έως και ακούσια αστείους διαλόγους.
