Πριν λίγες ημέρες ανακοινώθηκε το νέο πρόγραμμα της ΕΛΣ για την επόμενη σεζόν. Ναι, έχουμε πλέον να κάνουμε με μια ομάδα νεοκλασικού και κλασικού χορού, που όμως έχει και σύγχρονες επιρροές. Έτσι μπορεί να υποστηρίξει ένα πρόγραμμα με πολλά διαφορετικά πράγματα που θα αγαπήσει το κοινό. Σκοπός είναι η ομάδα να δώσει στον θεατή διαφορετικές ενέργειες.
Χρησιμοποιείτε πολύ συχνά τη λέξη ομάδα. Έτσι έχω μάθει από το ξεκίνημά μου. Για εμένα είναι πολύ σημαντική η αίσθηση της ομάδας. Γιατί πιστεύω στα αποτελέσματα της συνολικής αγάπης.
Θα υπογράψετε και τη Λίμνη των Κύκνων. Η γοητεία ενός κλασικού έργoυ είναι να παραμένει μοντέρνο;
Το κλασικό, για να είναι σύγχρονο, χρειάζεται πολύ υψηλού επιπέδου παραγωγή, τεχνική και ακραίο αισθητικό αποτέλεσμα. Μόνο έτσι το κλασικό μπορεί να είναι σύγχρονο.
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που είχατε να αντιμετωπίσετε από τη στιγμή που αναλάβατε διευθυντής μπαλέτου στη Λυρική Σκηνή;
Να κατανοήσω τον τρόπο λειτουργίας της. Από την άλλη, το μπαλέτο αυτή τη στιγμή έχει την τύχη να βρίσκεται σε έναν εξαιρετικό χώρο, στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Υπάρχουν ανέσεις που δύσκολα βρίσκει κανείς στην Ελλάδα σήμερα, και όχι μόνο στον χώρο της τέχνης. Όλα μοιάζουν ιδανικά, ώστε το μπαλέτο να φτάσει στο επίπεδο που βρίσκεται η ομάδα της όπερας: το άλλο κομμάτι της Λυρικής, το οποίο κάνει σπουδαίες παραγωγές.
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών υπογράφετε την παράσταση Πορνοστάρ – H Αόρατη Βιομηχανία του Σεξ.
Η Έλενα Πέγκα, βασισμένη σε δύο ιστορίες του Bolano, έγραψε ένα υπαρξιακό, αστυνομικό έργο. Πρόκειται για μια σειρά συναντήσεων, όπου o ήρωας αναζητά τις ρίζες του με φόντο τη βιομηχανία του πορνό.
Είμαστε οι άνθρωποι σαν τα δέντρα; Χρειαζόμαστε ρίζες για να υπάρχουμε; Ναι, έτσι είμαστε. Ιδιαίτερα σε κοινωνίες σαν τη δική μας, όπου η οικογένεια είναι πρωταρχική αξία.
Και τι καθορίζει τους καρπούς μας ως δέντρα; Το κοινωνικοπολιτικό και το φυσικό περιβάλλον.
Ο George Pelecanos, δημιουργός της σειράς The Deuce, που εξετάζει το πώς αναπτύχθηκε η βιομηχανία του πορνό, δήλωσε: «Ακόμη και αν δεν καταναλώνεις πορνογραφία, καταναλώνεις τη λογική της». Συμφωνείτε;
Ναι, και εκεί βρίσκεται το ενδιαφέρον της. Το πορνό επηρεάζει όλους τους ανθρώπους, γιατί όλο και με κάποιον τρόπο έχουμε επαφή μαζί του, είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι. Το κυριότερο είναι ότι παραμένει πάντα κάτι εξαιρετικά προσωπικό και αυτό το στοιχείο του σε φέρνει αντιμέτωπο με τον ίδιο σου τον εαυτό.
Κοιτώντας κανείς την πορεία σας, θα δει ότι χρησιμοποιήσατε την ποπ ως κόλλα γύρω από την οποία κόλλησαν πολλά διαφορετικά και ετερόκλητα πράγματα. Ισχύει αυτό. Οι αναφορές που είχα από τη Δύση ήταν πιο έντονες από εκείνες της Ανατολής. Μεγάλωσα με τη δυτική ποπ κουλτούρα. Η ανάγκη μου να εκφραστώ με έκανε να τη χρησιμοποιήσω ως στοιχείο κοινωνικής πολιτικής προκειμένου να συνδιαλλαγώ με τη ζωή και τον θάνατο. Γιατί, στην ουσία γι’ αυτό κάνει κάποιος τέχνη. Προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω στη γη. Εγώ, τουλάχιστον, δεν έχω άλλη διέξοδο.
Αν δεν κάνατε τέχνη τι θα κάνατε;
Αν με ρωτάτε αν θα πέθαινα χωρίς την τέχνη, δεν ξέρω να σας απαντήσω. Αλλά δεν έχω βιώσει και κάτι διαφορετικό, οπότε μπορεί και να πέθαινα. Να μαράζωνε το δέντρο που λέγαμε πριν.
Νιώθετε ότι έχετε κάνει μια ποπ επανάσταση; Μάλλον όχι, και δεν το αρνούμαι από μετριοφροσύνη. Αισθάνομαι, ωστόσο, ότι έχω δημιουργήσει κάποιες συνθήκες για να πατήσουν οι επόμενοι και να δημιουργήσουν κάτι άλλο.
Τι θα λέγατε σε έναν νέο χορευτή σήμερα; Ότι ο χορός είναι μια διαστροφή. Ότι πρόκειται για μια τέχνη με πολύ δύσκολη εκπαίδευση, αλλά με ελάχιστη διάρκεια. Ότι αυτό που πάει να κάνει μοιάζει σαν να παίρνει φόρα για να πέσει πάνω σε ένα τοίχο. Αλλά θα πρέπει να νιώθει τόσο ελαστικός, που θα μπορέσει να τον διαπεράσει.
Αυτό το καλοκαίρι επιστρέφετε και με την Οκτάνα, την ομάδα με την οποία ξεκινήσατε. Ναι, θα παρουσιάσουμε στο τέλος Μαΐου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης το έργο Βαβέλ. Βαβέλ για εμένα δεν σημαίνει μόνο ότι δεν καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Είναι το χαρακτηριστικό που έχει ο άνθρωπος να χτίζει κάτι πιο ψηλό από τις δυνατότητές του και στο τέλος αυτό το ίδιο να γίνεται η καταστροφή του. Μετά από κάθε απώλεια ή καταστροφή, ο άνθρωπος καλείται να επανεφεύρει τον εαυτό του και όταν τον ξαναβρεί, βρίσκει τη δύναμη να τον ξαναχάσει.
Η Ελλάδα έχει ζήσει τη δική της Βαβέλ; Η Ελλάδα δεν μαθαίνει. Βέβαια, δεν ξέρω αν μαθαίνει και κανένας άλλος πολιτισμός ή ο ίδιος ο άνθρωπος. Το έργο δεν είναι κλασικά πολιτικό, αλλά μας ενδιαφέρει από τη στιγμή που ζούμε σε μια κοινωνία και αισθανόμαστε μέσα σε αυτήν. Το έργο αγγίζει την Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα δεν την ακουμπά καθόλου.
Τι είναι αυτό που σας κάνει να επιστρέφετε στην Οκτάνα; Παλιά ήταν ο μόνος τρόπος που είχα να εκφραστώ. Τώρα είναι ο μόνος τρόπος να πειραματιστώ.
Ποια είναι διαφορά του Κωνσταντίνου Ρήγου που ξεκινούσε με την Οκτάνα και του τωρινού; Το ότι έχω παχύνει. Από εκεί και πέρα αντιμετωπίζω την κάθε μέρα σαν να μην ξέρω τίποτα. Σαν να μην πρέπει να αποδείξω τίποτα. Σαν να μη με νοιάζει ποιο θα είναι το αύριο.
Όταν, όποτε και αν τελειώσει η θητεία σας στη Λυρική, τι θα θέλατε να λένε για εσάς; Αν με ρωτάτε αν θα ήθελα να είμαι ο ειρηνοποιός ή ο πολέμαρχος, αυτός που πολέμησε ή που έφερε την ειρήνη, νομίζω ότι και τα δύο έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, την ισορροπία. Οπότε θα ήθελα να είμαι εκείνος που έφερε την ισορροπία.
Για την καριέρα σας συνολικά τι θα θέλατε να λένε; Δεν με ενδιαφέρει. Είμαι πολύ μικρός ακόμα!
Ιnfo:
Η παράσταση Βαβέλ θα παίζεται από 29/5 έως 1/6 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, mcf.gr. Αναλυτικά το πρόγραμμα της ΕΛΣ στο nationalopera.gr
Η παράσταση Πορνοστάρ – H Αόρατη Βιομηχανία του Σεξ
θα ανέβει 23-25/6 στο Πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, greekfestival.gr
