Ο Λου Μπλουμ (Τζέικ Τζίλενχαλ) είναι αποφασισμένος να κάνει καριέρα freelancer καμεραμάν/ρεπόρτερ. Το αστυνομικό ρεπορτάζ στα δελτία ειδήσεων τον καναλιών του Λος Άντζελες έχει «κιτρινίσει» επικίνδυνα και αυτό που απαιτείται είναι ο οπτικός υπερκορεσμός ενός άλλου χρώματος. «Αν έχει αίμα, έχει και τηλεθέαση» είναι το μότο της Νίνα (Ρενέ Ρούσο), μιας τηλεοπτικής παραγωγού και ο Λου θα οδηγηθεί σε μία μανιώδη καταδίωξη της καυτής είδησης, κυνηγώντας την αποκλειστικότητα με οποιοδήποτε (ανθρώπινο) κόστος.
O «Νυχτερινός Ανταποκριτής», το σκηνοθετικό ντεμπούτο του σεναριογράφου των «Η κληρονομιά του Μπορν» και «Real Steel» Νταν Γκίλροϊ, είναι το ανατριχιαστικό πορτρέτο ενός ψυχρού, παραπλανημένου αντι-ήρωα και παράλληλα ένα κινηματογραφικό εγχειρίδιο ρητορικής για τα όρια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας στην ψηφιακή εποχή.
Η δημοσιοποίηση της είδησης έχει αξία μόνο αν το περιεχόμενο αιχμαλωτίζει το βλέμμα. Ο δημοσιογράφος μετατρέπεται σε έναν διασκεδαστή του πόνου και η είδηση είναι αξιόλογη μόνο αν «γράφει» στην οθόνη. Σε μία σκηνή της ταινίας ο Μπλουμ βλέπει το υλικό που έχει τραβήξει με την κάμερά του και ομολογεί πως «στην τηλεόραση φαίνεται πιο αληθινό».
Θολώνοντας τις γραμμές ανάμεσα στην κοινωνική σάτιρα, το αστυνομικό θρίλερ και την ταινία τρόμου, ο Γκίλροϊ κινηματογραφεί ένα απόκοσμο, άδειο Λος Άντζελες που φέρνει στο νου εικόνες του Μάικλ Μαν στο «Collateral: Η Διαδρομή». Η εξαιρετική φωτογραφία του Ρόμπερτ Έλσβιτ («Θα Χυθεί Αίμα», «Καληνύχτα και Καλή Τύχη») αποπνέει μία αίσθηση νεο-νουάρ και συντρέχει τον Λου Μπλουμ στις νυχτερινές του εξορμήσεις. Ο επίδοξος ρεπόρτερ έρπει παρασιτικά στη δυστυχία και σαν τηλεοπτικό κοράκι αδημονεί να τραφεί από τα ψοφίμια. Το κοινό είναι αδηφάγο και η όρεξή του εξαντλείται σε «αίμα και σπέρμα».
Ο Τζέικ Τζίλενχαλ είναι τρομαχτικός σε μία από τις καλύτερες ερμηνείες της χρονιάς. Η χλωμή, λιπόσαρκη εμφάνιση, το λιγδωμένο μαλλί και προπαντός η διαπεραστική, οξεία ματιά του, χτίζουν έναν χαρακτήρα στο μεταίχμιο της συνειδητής ασυναισθησίας. Με την ισχνότητα ενός ασκητή, το βλέμμα του είναι καρφωμένο στο επόμενο μακάβριο θέαμα που περιμένει παθητικά να συμβεί ή ενεργητικά να πράξει.
Τα μάτια του, σφηνωμένα μέσα στους οφθαλμικούς κόγχους είναι μία μόνιμη συσκευή καταγραφής και ο ίδιος το κοινωνικό αουτσάιντερ που άγεται με αποφασιστική αφέλεια και ψυχική αστάθεια. Η βιντεοκάμερα είναι το φονικό όπλο του Μπλουμ και αυτός ο παρατηρητής και συμμέτοχος της είδησης.
Μαζί του η Ρενέ Ρούσο προσφέρει μία αξιόλογη, σαγηνευτική ερμηνεία που επικοινωνεί την επιμονή και την κούραση της βετεράνου τηλεοπτικής παραγωγού και μεθοδεύει αποτελεσματικά και πειστικά τον μισανθρωπισμό του Μπλουμ.
Ο «Νυχτερινός Ανταποκριτής» ειρωνεύεται τις ιδιόμορφες προοπτικές μίας νέας κατάστασης πραγμάτων. Η ταινία είναι βραδυφλεγής, θίγει την υποκρισία των μίντια μέσα από την ηδονοβλεπτική ματιά ενός διεφθαρμένου βλέμματος και καδράρει σωστά και με ένταση την αποκρουστική ιδιοσυγκρασία της ανθρώπινης ανηθικότητας. Μπορείς να αντισταθείς και να μην κοιτάξεις;
