Ακόμα και όσοι δεν δηλώνουν θαυμαστές της ζωγραφικής, θα έχει τύχει σίγουρα να αντικρίσουν κάποια στιγμή της ζωής τους μία από τις πανέμορφες θαλασσογραφίες που τόσο επίμονα σμίλευε με το πινέλο του ο Τζόζεφ Μάλορντ Γουίλιαμ Τέρνερ.
Από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της ρομαντικής ζωγραφικής του 18ου αιώνα, ο αγγλικής καταγωγής Τέρνερ βοήθησε με την τεχνοτροπία του ώστε να μπουν τα θεμέλια του μετέπειτα ιμπρεσιονισμού, έζησε μια ήρεμη ζωή στο Λονδίνο της εποχής και εγκατέλειψε τον κόσμο σε ηλικία 76 ετών, αφήνοντας πίσω του μια θεσπέσια εικαστική κληρονομιά.
Αναμφίβολος θαυμαστής του, ο σκηνοθέτης Μάικ Λι διάλεξε, για λογαριασμό της 13ης μεγάλου μήκους δημιουργίας του, να αναπαραστήσει την ύστερη ζωή και το έργο του Γουίλιαμ Τέρνερ και να βάλει για τρίτη φορά στη μέχρι τώρα φιλμογραφία του υπογραφή σε μια ταινία εποχής, έπειτα από την «Παράσταση Μιας Ζωής» (1999) και το «Μυστικό της Βέρα Ντρέικ» (2004).
Επιλέγοντας και πάλι ως πρωταγωνιστή του τον σταθερά αξιόπιστο Τίμοθι Σπολ («Μυστικά και Ψέματα»), ολόκληρη η πρότερη καριέρα του οποίου φαίνεται να τον προετοίμαζε για να υποδυθεί έναν τόσο σημαντικό ρόλο, ο αισίως 70χρονος σκηνοθέτης αποφασίζει εξαρχής να προσεγγίσει τον περίφημο ζωγράφο ως ένα γοητευτικό και γεμάτο αντιφάσεις παράδοξο, μέσα στο οποίο συγκρούονται διαρκώς η ομορφιά με την ασχήμια.
Όπως διαπίστωσαν προηγουμένως οι περισσότεροι συγγραφείς που αποπειράθηκαν να ασχοληθούν βιογραφικά με τις πιο ιδιωτικές πλευρές του Γουίλιαμ Τέρνερ, έτσι και ο Μάικ Λι εξερευνά με την ταινία του έναν χαρισματικό αλλά γεμάτο τρωτά σημεία και αδυναμίες άνθρωπο.
Από τη μία μεριά βρίσκεται ο οραματιστής καλλιτέχνης που μετατρέπει σε ύψιστο καθήκον του το να ανακαλύπτει σπάνιες ευαισθησίες μέσα από τα μαγευτικά παιχνιδίσματα του φωτός και τις ασταμάτητες συνεργίες των χρωμάτων.
Από την άλλη μεριά καιροφυλακτεί, παρ’ όλα αυτά, ένας άντρας τραχύς και δύστροπος, μονομανής και ασυμβίβαστος, απελπιστικά εσωστρεφής και ελάχιστα γενναιόδωρος στις διαπροσωπικές του σχέσεις.
Οι ενδιαφέρουσες αυτές αντιφάσεις γεννούν και την υπόγεια ένταση ενός φιλμ το οποίο αναρωτιέται διαρκώς επάνω στη μυστηριώδη φύση του αντικειμένου του, δίχως να ξεχνά να το τοποθετήσει σε έναν ευρύτερο θεματικό καμβά ο οποίος αφορά τις απροσδόκητες γέφυρες μέσα από τις οποίες η τέχνη επικοινωνεί και συνδιαλλέγεται με την αληθινή ζωή.
Με βασικό εργαλείο του μια επεισοδιακή αφήγηση η οποία προσπαθεί να συνοψίσει τα τελευταία 25 χρόνια ζωής του Τέρνερ όχι με τρόπο μαξιμαλιστικό αλλά μέσα από τις πολύτιμες μικρές λεπτομέρειες που την σκιαγραφούν καλύτερα, ο Μάικ Λι προσπερνά εύκολα τις παγίδες μιας συμβατικής βιογραφικής δημιουργίας προκειμένου να υπογράψει μια ταινία ατμόσφαιρας που δουλεύει σχολαστικά και με απόλυτη επιτυχία προκειμένου ο θεατής της να γίνει μέτοχος του κόσμου στον οποίο κατοικεί ο ήρωας και μάρτυρας ενός ψυχολογικού πορτρέτου, το οποίο μοιάζει τόσο πλούσιο σε αποχρώσεις, όσο και οι εξαίσιοι πίνακες που σε όλη τη διάρκεια της ζωής του υπέγραφε ο προικισμένος ζωγράφος.
