Τρία χρόνια αφότου συστήθηκε κινηματογραφικά με το ντοκιμαντέρ «Erotica, Exotica, Etc.», η Ευαγγελία Κρανιώτη δίνει εξαιρετικές υποσχέσεις για το μέλλον της πίσω από την κάμερα χάρη σε ένα ονειρικό, σχεδόν παραισθησιογόνο ταξίδι στη νυχτερινή πραγματικότητα μιας πόλης και μιας εμβληματικής κατοίκου της. Η πόλη στο «Obscuro Barroco» είναι το Ρίο ντε Τζανέιρο, έτσι όπως παραδίδεται στα ξέφρενα καλέσματα, την παραζάλη και τις πρόσκαιρες ηδονές του ετήσιου καρναβαλιού. Η γυναίκα είναι η Λουάνα Μουνίζ, τρανσέξουαλ σύμβολο της βραζιλιάνικης γκέι ζωής και ακτιβίστρια, η οποία αναχώρησε αιφνίδια από τη ζωή λίγο μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων του φιλμ.
Μια παράδοξη τελετουργία εικόνων, ήχων, όψεων και σωμάτων η οποία απλώνεται στην οθόνη σαν τις σκόρπιες αναμνήσεις ενός ονείρου.
Γύρω από τους δυο αυτούς πρωταγωνιστές, οι οποίοι αντανακλώνται ο ένας στον άλλο, η Κρανιώτη εμπνέεται λιγότερο ένα παραδοσιακό ντοκιμαντέρ και περισσότερο μια γνήσια οπτικοακουστική εμπειρία: μια παράδοξη τελετουργία εικόνων, ήχων, όψεων και σωμάτων η οποία απλώνεται στην οθόνη σαν τις σκόρπιες αναμνήσεις ενός ονείρου, σαν εξωτική περιπλάνηση, σαν γοητευτική οφθαλμαπάτη και σαν στοχασμός πάνω στις σημασίες της μεταμφίεσης, της υπόδυσης ρόλων και της μεταμόρφωσης για έναν άνθρωπο και για έναν ολόκληρο τόπο.
