Ο άρχοντας της PG-13 περιπέτειας και ο πιο ακριβοπληρωμένος ηθοποιός του Χόλιγουντ αυτή τη στιγμή, Ντουέιν («The Rock», για τους φίλους) Τζόνσον, βρίσκεται για άλλη μια φορά στο στοιχείο του, υποδυόμενος έναν πατέρα που κάνει τα πάντα προκειμένου να σώσει την οικογένειά του από έναν φλεγόμενο ουρανοξύστη.
Φυσικά όταν αναφερόμαστε στον Τζόνσον με την ιδιότητα του κινηματογραφικού πατέρα δεν μπορεί να εννοούμε κάποιον συνηθισμένο μπαμπά. Ο Γουίλ Σόγιερ είναι πρώην επικεφαλής της Ομάδας Διάσωσης Ομήρων του FBI και βετεράνος πολέμου, που μετά την απόσυρσή του εξαιτίας σοβαρού τραυματισμού, εργάζεται ως ειδικός στην υπηρεσία ασφαλείας σε ουρανοξύστες. Ως εκ τούτου και παρά τον περιορισμό του τεχνητού μέλος που φορά καθώς έχει χάσει το ένα του πόδι, παραμένει εξαιρετικά δυνατός και ικανότατος στη μάχη σώμα με σώμα.
Επενδύοντας στην τεχνογνωσία του, ο Κινέζος μεγιστάνας Ζάο Λονγκ Γι (Τσιν Χαν) τον προσλαμβάνει προκειμένου να πιστοποιήσει τα υπερσύγχρονα συστήματα ασφαλείας στον νεόδμητο ουρανοξύστη του, ο οποίος θεωρείται ο ψηλότερος, πιο εξελιγμένος και ασφαλέστερος στον κόσμο. Ωστόσο, μία ξαφνική ανάφλεξη σε έναν από τους ορόφους τον ενοχοποιεί, την ώρα που η πυρκαγιά εξαπλώνεται, θέτοντας σε κίνδυνο τη γυναίκα του Σάρα (Νιβ Κάμπελ) και τα δύο του παιδιά που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο κτήριο. Πλέον ο Γουίλ να καλείται αφενός να σώσει την οικογένειά του, αφετέρου να βρει τους υπαίτιους της δολιοφθοράς, δίνοντας μιας εκτός έδρας μάχη (Χονγκ Κονγκ) με το χρόνο, τις φλόγες και το οργανωμένο έγκλημα.
Οι συνδέσεις που το ίδιο το φιλμ επιδιώκει με μεγαθήρια του είδους δεν το ευνοούν.
Η νέα συνεργασία του Τζόνσον με τον σκηνοθέτη της «Κεντρικής Ευφυΐας», Ρόουσον Μάρσαλ Θάρμπερ, φέρνει μια πληθωρική περιπέτεια ατελείωτων υπερβολών, η οποία κλείνει διαρκώς αλλά ανέμπνευστα το μάτι σε μεγάλες επιτυχίες του παρελθόντος όπως το «Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει» (1988) και βέβαια τον «Πύργο της Κολάσεως» (1974). Στον «Ουρανοξύστη», όλα κινούνται στη λογική μιας διαρκούς μάχης με το ρολόι και τις αντίξοες συνθήκες, συντονισμένα στους ρυθμούς μιας περιπέτειας καταστροφής και στην υπερ-ηρωική λογική του μόνος-εναντίον-όλων.
Ο «The Rock» προφανώς διασκεδάζει μια συνθήκη σαν κι αυτή – όπως κάνει πάντα άλλωστε – ενώ το φιλμ θέτει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος έναν ανάπηρο ήρωα, κάτι που σίγουρα βλέπουμε για πρώτη φορά στα χρονικά μιας χολιγουντιανής περιπέτειας. Επιπλέον, το πολυπολιτισμικό καστ περιλαμβάνει πέραν του Τζόνσον και της επανακάμπτουσας Νιβ Κάμπελ των «Scream», τον Δανό Ρόλαντ Μιούλερ του «Atomic Blonde» και την Κινέζα Χάνα Κουινλιβάν στους ρόλους των κακών, καθώς επίσης τον Μπάιρον Μαν στο ρόλο του επικεφαλής της τοπικής αστυνομίας.
Ωστόσο, οι συνδέσεις που το ίδιο το φιλμ επιδιώκει με μεγαθήρια του είδους δεν το ευνοούν, από τη στιγμή που η πλοκή είναι στερεοτυπική και τυποποιημένη σε επαναλαμβανόμενα υποκεφάλαια που ακολουθούν το σχήμα πρόβλημα-δράση-λύση, ενώ οι ανταγωνιστές του «The Rock» είναι αδιάφορες καρικατούρες, συγκρινόμενες εκείνους που είχε να αντιμετωπίσει π.χ. ο Γουίλις στο πρώτο «Die Hard». Γιατί κακά τα ψέματα, ο Μιούλερ δε μπορεί παρά να ωχριά μπροστά στον Χανς Γκρούμπερ του Άλαν Ρίκμαν, όπως επίσης ο Τσιν Χαν δε μπορεί να σταθεί απέναντι στον Γουίλιαμ Χόλντεν του «Πύργου της Κολάσεως». Ιδίως από τη στιγμή που ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Θάρμπερ δε μπήκε ποτέ στον κόπο να γράψει κάτι περισσότερο από μια επιδερμική παράσταση για έναν ρόλο για τον πρωταγωνιστή του, που δεν είναι παρά ακόμα μία εκδοχή του οικογενειάρχη Αμερικανό ήρωα.
