Ο κόσμος αλλάζει, οι πόλεμοι τελειώνουν και ξαναρχίζουν, οι «καλοί» και οι «κακοί» φορούν διαφορετικές μάσκες, όμως εκείνος παραμένει αλώβητος, αναλλοίωτος, άτρωτος και παρουσιάζεται πάντα με τον ίδιο τρόπο. Τον λένε Μποντ. Τζέιμς Μποντ.
Στην 24η περιπέτειά του, ο Βρετανός πλωτάρχης των Μυστικών Υπηρεσιών συνεχίζει αυτό που άρχισε με το «Casino Royale» και εδραίωσε με το προηγούμενο εξαιρετικό «Skyfall»: την κατάδυσή του στο παρελθόν και την αντιπαράθεσή του με ένα σύνθετο – και ως τώρα αόρατο – ψυχισμό.
Στο «Skyfall» ο Μποντ είχε κηρύξει τον πόλεμο στα φαντάσματά του. Τώρα στο «Spectre» απλώς τον συνεχίζει. Ο αντίπαλός του είναι σατανικός και πανίσχυρος (Κριστόφ Βαλτς) ενώ σύμμαχός του είναι μια πανέμορφη και δυναμική γυναίκα (Λεά Σεντού).
Το τι ακριβώς σκοπεύει να κάνει ο «κακός» δεν έχει και τόση σημασία, ούτε υπάρχει λόγος να το αναπτύξουμε. Όλοι εξάλλου γνωρίζουμε ότι στο τέλος ο Μποντ θα τα καταφέρει. Άρα το ζητούμενο δεν είναι η έκβαση αλλά ο τρόπος, η διαδικασία, τα μυστικά.
Το πιο διάσημο κινηματογραφικό franchise της ιστορίας δεν είναι ταινία. Είναι ένα καθολικό σύστημα σημείων. Μια πολύπλοκη φαντασιακή σημειολογία. Ένα ιδεολογικό οπλοστάσιο. Μια διαδρομή ηθών, τεχνολογίας και μόδας η οποία εκτείνεται από τις παρυφές του Ψυχρού Πολέμου, του μισογυνισμού και του κυνισμού ως τις ψηλότερες κορυφές της υπαρξιακής αγωνίας.
Έχοντας αρχίσει την περιπέτειά του στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ο πράκτορας 007 έφτασε στην εποχή μας με το πρόσωπο του Ντάνιελ Κρεγκ φτιάχνοντας ένα εντελώς καινούργιο περίβλημα μέσα στο οποίο διατηρήθηκαν όλες οι αρχικές ιδέες του συγγραφέα που τον δημιούργησε, του Ιαν Φλέμινγκ.
Ο Μποντ του 2015 λοιπόν, βγαίνει και πάλι στους δρόμους του κόσμου (στο Μεξικό, στην Ρώμη, στις Αυστριακές Άλπεις και στην Ταγγέρη) για να υπερασπιστεί την ίδια την υπόστασή του σε ένα σύμπαν που αλλάζει. Οι Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες αναδιοργανώνονται και η MI6 με την MI5 συγχωνεύονται. Ένας νέος αρχηγός υποσκελίζει τον προϊστάμενο του Μποντ, τον «Μ» (ο Ρέιφ Φάινς έχει πάρει την σκυτάλη από την Τζούντι Ντεντς) ο οποίος σχεδιάζει να παροπλίσει όλους τους πράκτορες 00 και να τους αντικαταστήσει με ένα ηλεκτρονικό σύστημα «υπερ-κατασκοπείας».
Οι 00 είναι οι πράκτορες που έχουν «license to kill», αυτοί που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή ή ακόμη και μέσα στις γραμμές του εχθρού – αυτοί δηλαδή που μπορούν να σκοτώσουν. Όπως λέει και ο Ρέιφ Φάινς όμως το «license to kill» εμπεριέχει ήδη την ανθρώπινη απόφαση γιατί γίνεται και άδεια να μην σκοτώσουν.
Το μυστικό πίσω από αυτήν την αναδιοργάνωση και την συγχώνευση δεν πρόκειται βέβαια να το αποκαλύψουμε, μέσα σε αυτό όμως αναγνωρίζουμε την προσπάθεια του παρελθόντος να διεισδύσει και να μεταλλάξει το παρόν. Μια προσπάθεια αναζήτησης του χαμένου χρόνου.
Αυτή ακριβώς η προσπάθεια κρύβεται μέσα στο όνομα της Λεά Σεντού, το οποίο είναι Μαντλέν Σουάν. Όσοι θυμούνται το εμβληματικό βιβλίο του Μαρσέλ Προυστ «Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο» καταλαβαίνουν βέβαια αμέσως τον συνειρμό: Σαρλ Σουάν είναι το όνομα του πρωταγωνιστή του βιβλίου ενώ, η «μαντλέν» δεν είναι τίποτα άλλο από το χαρακτηριστικό κέικ το οποίο η θεία του του πρόσφερε «αφού πρώτα το βουτούσε στο τσάι της» κινητοποιώντας τις αναμνήσεις του οι οποίες «κοιμισμένες είχαν χάσει τη δύναμη της επέκτασης που θα τους επέτρεπε να ξαναδεθούν με την συνείδηση».
Ο Μποντ όμως δεν έχει χάσει τη δύναμη της επέκτασης που του επιτρέπει να ξανασυνδεθεί με την συνείδηση και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό της αλλαγής του.
Έξω από όλα αυτά το «Spectre» παραμένει μια τυπική ταινία Μποντ η οποία κινείται με δαιμονισμένη ταχύτητα. Είναι γεμάτη εκρήξεις, καταδιώξεις, μάχες, πυροβολισμούς και επίδειξη μόδας και πολυτέλειας. Είναι άλλος ένας Μποντ που αλλάζει συνεχώς για να παραμείνει ίδιος. Είναι ένας δικός μας Μποντ.
