Ο Αλί είναι ένας αποτυχημένος μποξέρ, που αναλαμβάνει ξαφνικά την ευθύνη του Σαμ, του 5χρονου γιου του, ο οποίος έχει μεγαλώσει μακριά του. Χωρίς χρήματα και φίλους, εγκαταλείπει το Βορρά της Γαλλίας αναζητώντας καταφύγιο στο σπίτι της αδελφής του στην Αντίμπ. Παρόλο που αυτή και ο σύζυγός της δεν έχουν την οικονομική άνεση, τους παρέχουν ένα δωμάτιο στο γκαράζ του σπιτιού και φροντίζουν τον Σαμ. Στο δρόμο του Αλί θα βρεθεί μια εκπαιδεύτρια φαλαινών, η οποία μετά από ένα ατύχημα έχει χάσει και τα δύο της πόδια. Ανάμεσά τους θα γεννηθεί ένας μεγάλος, αντισυμβατικός και δύσκολος έρωτας.
Ο Γάλλος δημιουργός, που μας είχε εντυπωσιάσει με την ταινία Προφήτης, αυτή τη φορά καταπιάνεται με ένα σενάριο που στα χέρια κάποιου άλλου σκηνοθέτη, για παράδειγμα ενός Αμερικανού, θα κατέληγε απλώς ένα ερωτικό μελόδραμα. Στην περίπτωση αυτή όμως το σινεμά κερδίζει πολύ περισσότερα. Γιατί ο Ζακ Οντιάρ αποφεύγει επιδέξια μια τέτοια παγίδα. Ο ίδιος επιλέγει να αφηγηθεί με διαφορετικό τρόπο την ιστορία του. Φέρνει κοντά δύο πλάσματα πληγωμένα, ένα σωματικά ανάπηρο και ένα συναισθηματικά ακρωτηριασμένο, και τα αφήνει να δέσουν το ένα με το άλλο όπως τα κομμάτια ενός δύσκολου ερωτικού παζλ.
Εξαιρετική είναι επίσης η επιλογή δύο ταλαντούχων ηθοποιών για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Από τη μια ο Ματίας Σένερτς, μεγαλόσωμος και εκρηκτικός, παρουσιάζεται ταυτόχρονα αρρενωπός και αδύναμος. Η Μαριόν Κοτιγιάρ πάλι δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία. Οι εκφράσεις του προσώπου της είναι ικανές να φανερώσουν αυτό που θέλει να πει πριν καν το εκφράσει. Εμφανίζεται ως μια ύπαρξη αισθαντική, δυναμική και εύθραυστη σχεδόν σε κάθε πλάνο.
Το αποτέλεσμα είναι πολυδιάστατο: ποιητικό, ρεαλιστικό, ρομαντικό, πρωτότυπο, απλό και σύνθετο, παλιομοδίτικο, όσο και σύγχρονο.
