Ο Μαρκ Τουρνέιγ είναι ένας ευτυχισμένος οικογενειάρχης. Η καριέρα του απογειώνεται όταν αναλαμβάνει τη διεύθυνση μιας από τις πιο ισχυρές τραπεζικές μονάδες της Ευρώπης. Το γεγονός αυτό τον τοποθετεί αυτόματα στο επίκεντρο των εξελίξεων του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Εκεί καλείται να παλέψει και να βγει νικητής σε μια αρένα όπου οι κανόνες αλλάζουν ανάλογα με τους χρηματιστηριακούς δείκτες. Ο φιλόδοξος Μαρκ θα ανέλθει με την ίδια ευκολία και στα σαλόνια μιας μοντέρνας αριστοκρατίας, οι αξίες της οποίας δεν είναι παρά η οικονομική κυριαρχία και η εξουσία. Σε ένα σύστημα που καταρρέει, ένας άνθρωπος θα προσπαθήσει να αναρριχηθεί.
Ο Κώστας Γαβράς, παρά τα ογδόντα του χρόνια, παραδίδει ένα δείγμα σύγχρονου σινεμά. Καταπιάνεται για μια ακόμη φορά με την κοινωνικο-οικονομική κρίση που μαστίζει την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Μετά το Τσεκούρι, όπου κεντρικός ήρωας ήταν ένας απολυμένος και απελπισμένος άντρας, επιλέγει να φιλμογραφήσει την αντίπερα όχθη.
Ναι, ο Κώστας Γαβράς καταφεύγει στο εύκολο μοτίβο του κακού τραπεζίτη, προκειμένου να εκφράσει τις αντικαπιταλιστικές πολιτικές απόψεις του, οι οποίες ωστόσο είναι γνωστές από παλιά. Στο ρόλο του κεντρικού, απεχθή ήρωα, ο Γκαντ Ελμαλέχ πλάθει το χαρακτήρα του με μια κρυφή ικανοποίηση που ταιριάζει απόλυτα στο προφίλ του.
Ο σκηνοθέτης μάς βοηθά να διεισδύσουμε βαθιά στην ψυχοσύνθεση του ήρωα και ταυτόχρονα μας μεταφέρει στην καρδιά του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού προβλήματος. Η συμπεριφορά του Μαρκ Τουρνέιγ αποτελεί μια κραυγή για το πόσο άδικο και απάνθρωπο είναι στην πραγματικότητα οι λίγοι να ελέγχουν την τύχη των πολλών, κάνοντάς μας να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε παρά άβουλα πιόνια σε μια στημένη παρτίδα.
Ο Τουρνέιγ στο τέλος γίνεται η καρτούν φυσιογνωμία που εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο το σάπιο και σαθρό πλέον καπιταλιστικό σύστημα. Το μεγαλύτερο όμως επίτευγμα του Γαβρά είναι πως καταφέρνει με θάρρος να δημιουργήσει ένα φιλμ απόλυτα αντιπροσωπευτικό των σημερινών εξελίξεων.
