Το 1977, η NASA εκτόξευσε τα Βόγιατζερ Ι και ΙΙ για να μελετήσουν τους αέριους γίγαντες της πλανητικής μας γειτονιάς (Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα), πριν συνεχίσουν την περιπλάνησή τους στο αχανές μεσοαστρικό διάστημα μεταφέροντας ένα πανανθρώπινο μήνυμα προς κάθε πιθανό εξωγήινο αποδέκτη που ίσως, κάπου, κάποτε, να διασταυρωθεί μαζί τους «εκεί έξω». Ήδη, από τις 25 Αυγούστου του 2012, το Βόγιατζερ Ι πέρασε στην Ιστορία ως το πρώτο ανθρώπινο δημιούργημα που ξέφυγε από τα όρια του ηλιακού συστήματος, προκειμένου να κουβαλήσει για τα επόμενα δισεκατομμύρια χρόνια ένα τεκμήριο της γήινης ζωής. Σαν «ένα μπουκάλι στον διαστημικό ωκεανό», όπως το είχε περιγράψει ο σπουδαίος αστροφυσικός Καρλ Σέιγκαν, ένας από τους επιστήμονες που πρωταγωνίστησαν στον σχεδιασμό αυτού του μοναδικού διαστημικού προγράμματος.
Είναι τέτοιος ο πλούτος των πληροφοριών, η γοητεία των εικόνων και η περιπετειώδης φύση της αποστολής που κάνει το «The Farthest» μια συναρπαστική κινηματογραφική εμπειρία, ανώτερη ακόμη και από μία επίσκεψη στο Πλανητάριο.
Στην ιστορία των Βόγιατζερ συμπυκνώνεται ένα ενδεικτικό μέρος της ακόρεστης ανθρώπινης περιέργειας και των θεμελιωδών ερωτημάτων που αφορούν τον κόσμο που μας περιβάλλει. Ταυτοχρόνως, το να ξετυλίξει κανείς το κουβάρι της συνεχιζόμενης μέχρι σήμερα περιπέτειας των δύο διαστημοπλοίων λειτουργεί ως το ιδανικότερο καλιμπράρισμα της καθημερινής μας οπτικής, η οποία αναμενόμενα θολώνει μέσα στις φουρτούνες και τα εφήμερα πάθη της ανθρώπινης, ή πιο σωστά της ανθρωποκεντρικής Ιστορίας.
Είναι άλλωστε από μόνη της ασύλληπτη σαν σκέψη η ιδέα πως ακόμα και αν η ανθρωπότητα δεν καταφέρει ποτέ να ταξιδέψει σε άλλα άστρα, δε συναντηθεί ποτέ με κάποια άλλη εξωγήινη μορφή ζωής ή απλά εξαφανιστεί, τα μικρά αυτά σκάφη θα εξακολουθούν να ταξιδεύουν για δισεκατομμύρια ακόμα χρόνια κουβαλόντας τη μοναδική απόδειξη ότι κάποτε υπήρξαμε. Μόνο και μόνο για αυτό, το απολαυστικό ντοκιμαντέρ της Έμερ Ρέινολντς που καταπιάνεται με το χρονικό αυτής της ανεπανάληπτης διαστημικής αποστολής, απευθύνεται σε καθένα από εμάς, κι όχι μόνο σε όσους είναι «κολλημένοι» με το διάστημα. Είναι τέτοιος ο πλούτος των πληροφοριών, η γοητεία των εικόνων και η περιπετειώδης φύση της αποστολής που κάνει το «The Farthest» μια συναρπαστική κινηματογραφική εμπειρία, ανώτερη ακόμη και από μία επίσκεψη στο Πλανητάριο.
Οι εμβληματικοί χρυσοί δίσκοι που μεταφέρουν τα δύο σκάφη με μελωδίες και φωτογραφίες από τη ζωή στη Γη και ανθρώπινους χαιρετισμούς σε διάφορες γλώσσες είναι ίσως το πιο γνωστό κομμάτι της ιστορίας των Βόγιατζερ. Ωστόσο στο «The Farthest» μιλούν πολλοί από τους ειδικούς που για χρόνια συμμετείχαν – και κάποιοι εξ αυτών εξακολουθούν να συμμετέχουν – σε αυτό το ιστορικής σημασίας πρόγραμμα της NASA, καθώς τα δύο διαστημόπλοια περνούσαν σταδιακά δίπλα από τους μεγαλύτερους πλανητικούς μας γείτονες και τα φεγγάρια τους, στέλνοντας πίσω στη Γη μοναδικές φωτογραφίες τους και πολύτιμα δεδομένα. Και όσα μοιράζονται στην κάμερα της Ρέινολντς, μοιάζει αδύνατο να αφήσουν κάποιον αδιάφορο.
Καθώς η καθημερινότητά μας δεν παύει να βρίθει από σκοτούρες, χαρές και τραγωδίες, το βραβευμένο ντοκιμαντέρ της Ρέινολντς βοηθά προκειμένου να αφουγκραστούμε για λίγο τις αντικειμενικές μας διαστάσεις, με όρους κοσμικής κλίμακας. Έτσι, η καθηλωτική και ενίοτε συγκινητική αναδρομή στην πορεία των Βόγιατζερ προς το διαρκώς επεκτεινόμενο απώτατο σημείο που έφτασε ποτέ ο άνθρωπος, όπως ακριβώς ξεδιπλώνεται μέσα από το «The Farthest», δε καθίσταται μονάχα ένα καθηλωτικό ταξίδι γνώσης, αλλά και μια οικουμενική υπενθύμιση τόσο των δυνατοτήτων, όσο και της ασημαντότητάς μας.
