«Αρνάκι» αποκαλούν χαϊδευτικά κάποιοι τον 5χρονο Μερτ, από τα πιο ήσυχα παιδιά του χωριού. Αρνάκι κανονικό, όμως, χρειάζονται οι γονείς του για την επικείμενη τελετή περιτομής του. Να καλέσουν όλους τους συγγενείς και τους χωρικούς στη γιορτή και να το σφάξουν, όπως επιτάσσει το θρησκευτικό έθιμο. Λεφτά όμως δεν υπάρχουν. Ο ανεπρόκοπος μέσα στη δυσπραγία του μπαμπάς αλλού τα τρώει, όπως θα αποδειχθεί, και μένει στη μητέρα να ψάξει για λύση. Στο μεταξύ, ο Μερτ είναι τρομοκρατημένος, καθώς η μεγαλύτερη αδελφή του τού επαναλαμβάνει σαδιστικά πως αν δε βρεθεί ο αμνός, αυτόν θα θυσιάσουν να φάνε!
Πορτρέτο μιας κλειστής τουρκικής αγροτικής κοινωνίας όχι μακριά από τις αντίστοιχες δικές μας: εγκλωβισμένης στις παραδόσεις, την ανδροκρατία, το βλέμμα του άλλου. Που τελικά θα καταρρεύσει αθόρυβα δια της συμμαχίας πιστού μέλους της με άτομο έξωθεν, του περιθωρίου -αμφότερα φύλου «ασθενούς». Όλα τα παραπάνω, μέσα από μια εικονογραφία στον αντίποδα του φολκλόρ, ένα πανούργο σενάριο που δε διστάζει να φλερτάρει με την… κωμωδία τρόμου και παίζει διαρκώς με τις προσδοκίες μας, και το αθώο βλέμμα ενός πεντάχρονου που παλεύει να κατανοήσει τον κόσμο γύρω του. Απλά έξοχο. Από τα κινηματογραφικά διαμάντια της χρονιάς.
