Ο Θάντερ είναι ένας μικρός, πανέξυπνος γάτος που εγαταλείπεται αδικαιολόγητα από τα αφεντικά του στη μέση του δρόμου. Τελικά βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι υπέργηρου ταχυδαχτυλουργού που αρνείται πεισματικά να συνταξιοδοτηθεί. Οταν ο μεσίτης, άκαρδος ανιψιός του θα προσπαθήσει να τον παγιδεύσει για να πουλήσει το σπίτι, το συμπαθές τετράποδο, τα υπόλοιπα κατοικίδια που βοηθούν στα «μαγικά» σόου κι ένα πλήθος από ευφάνταστα γκατζετάκια, θα συμμαχήσουν για να υπερασπιστούν την εστία τους.
Μέσα από ένα σκηνοθετικό στήσιμο που εξυπηρετεί σχετικά άκομψα τη 3D αισθητική, μία πολύχρωμη παλέτα που διασκεδάζει το μάτι και μερικές σκόρπιες χαριτωμένες ιδέες, το βέλγικο κινούμενο σχέδιο «Το Μαγικό Σπίτι» ανταπαντά τουλάχιστον στην αμερικάνικη επέλαση με αξιοπρεπή τεχνική.
Ο Μπεν Στάσεν, γνωστός από το «Ταξίδι στο Φεγγάρι» και τις «Περιπέτειες του Σάμμυ: Το Μυστικό Πέρασμα» συνεργάζεται αυτή τη φορά με τον Ζερεμί Ντεγκριζόν. Παραδίδουν μία ταινία με ήρωα ένα γάτο που θυμίζει εικαστικά τον Γκάρφιλντ (και οι ομοιότητες σταματούνεδώ) λαμβάνοντας δάνεια από ένα πλήθος φορεμένων ιδεών που έχουν λειτουργήσει επιτυχημένα και πιό ευρηματικά σε άλλα κινούμενα σχέδια.
Οι μικροί θεατές θα καλοπεράσουν και θα παρακολουθήσουν την ταινία με τη δεδομένη γενναιόδωρη ευθυμία με την οποία αντιμετωπίζουν την πληθώρα σειρών κινουμένων σχεδίων. Αυτός άλλωστε δεν είναι και ο (αυτο)σκοπός; Από την άλλη οι λίγο μεγαλύτεροι ή οι ενήλικες θεατές, ας μην περιμένουν τη σεναριακή/σκηνοθετική σπίθα που θα αναβαθμίσει το θέαμα. Βλέπετε η Pixar μας έχει καλομάθει.
