ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας όρισε την πρώτη Κυριακή της νέας χρόνιας ως την ηµέρα του «Αγέννητου Παιδιού», έπειτα από εισήγηση του κινήµατος «Αφήστε µε να Ζήσω», που είναι κατά των αµβλώσεων. Πέρυσι, σε ηµερίδα που διοργάνωσε αυτό το κίνηµα µε το ίδιο θέµα, επίτιµος προσκεκληµένος ήταν ο Ηλίας Παναγιώταρος της Χρυσής Αυγής.
Αισθάνεστε διαβάζοντας τα παραπάνω ότι κρατάτε στα χέρια σας ένα σκονισµένο ιστορικό βιβλίο για τον Μεσαίωνα; Δεν έχετε κι άδικο. Δυστυχώς, όµως, όλα αυτά συµβαίνουν στην Ελλάδα του 2019. Τέτοιες νοοτροπίες καταδίκαζαν τις γυναίκες, επί χρόνια, να καταστρέφουν σε πολλές περιπτώσεις τη ζωή τους επειδή η έκτρωση ήταν παράνοµη. Στη χώρα µας, µάλιστα, η ιστορία αυτή δεν πάει πολύ πίσω. Η έκτρωση µέχρι τη 12η εβδοµάδα της κύησης νοµιµοποιήθηκε το 1986 από τον Νόµο 1609 που έφερε στη βουλή το ΠΑΣΟΚ. Τι λέει, όµως, ακριβώς ο νόµος; Ο Ποινικός Κώδικας στο άρθρο 304 επιτρέπει την τεχνητή διακοπή της κύησης (έκτρωση) µε τη συναίνεση της εγκύου. Η επέµβαση πρέπει να γίνει µόνο από γιατρό µαιευτήρα/γυναικολόγο µε την παρουσία αναισθησιολόγου σε οργανωµένη νοσηλευτική µονάδα. Η έκτρωση επιτρέπεται να γίνεται: 1. Εντός των πρώτων 12 εβδοµάδων της κύησης σε κάθε περίπτωση. 2. Εντός των πρώτων 24 εβδοµάδων, αν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής ανωµαλίας του εµβρύου που συνεπάγονται τη γέννηση παθολογικού νεογνού. 3. Εντός των πρώτων 19 εβδοµάδων, αν η εγκυµοσύνη είναι αποτέλεσµα βιασµού, αποπλάνησης ανήλικης, αιµοµιξίας ή κατάχρησης γυναίκας ανίκανης να αντισταθεί. 4. Χωρίς χρονικό περιορισµό, αν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου.
Μέχρι να εφαρµοστεί ο νόµος στην Ελλάδα, µια γυναίκα έπρεπε να κάνει παράνοµα την επέµβαση, σαν κυνηγηµένη, σε χώρους που τις περισσότερες φορές δεν τηρούσαν τους κανόνες υγιεινής, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή της. Πολλές πέθαναν, άλλες σακατεύτηκαν και δεν µπόρεσαν ποτέ να γίνουν µητέρες. Κάποιες θαρραλέες πάλεψαν για να έχουµε το δικαίωµα να αποφασίζουµε µόνες για το σώµα µας. Χρωστάµε πολλά στην Αυτόνοµη Κίνηση Γυναικών, στα 500 αξιοθαύµαστα κορίτσια που το 1983 υπέγραψαν ότι είχαν κάνει έκτρωση παρανοµώντας, για να διεκδικήσουν το δικαίωµα να είναι ελεύθερες. Κάποιες ανακρίθηκαν από τις αρχές και για τον λόγο αυτό ξέσπασαν διαδηλώσεις διαµαρτυρίας στα Προπύλαια, µε πλακάτ που έγραφαν «Έξω οι νόµοι από το κορµί µας», «Όλες είµαστε παράνοµες» και «Μόνο στο Άγιο Όρος δεν γίνονται εκτρώσεις».
Πώς φτάσαµε, όµως, στο σηµείο να ανοίξει ξανά η συζήτηση κατά των αµβλώσεων; Πού οφείλεται τέτοιο πισωγύρισµα; Στον εφησυχασµό της ελληνικής κοινωνίας απέναντι σε µεσαιωνικού τύπου φαινόµενα. Όταν προσπάθησε το κράτος να αλλάξει τις ταυτότητες και η εκκλησία αντέδρασε οργισµένα, δεν υπήρξε µια κάθετη αντίδραση της πολιτείας. Όταν η ταινία Ο Τελευταίος Πειρασµός ενόχλησε εκκλησιαστικούς κύκλους, δεν όρθωσε το ανάστηµά της οργανωµένα η πολιτεία για να προστατέψει την ελευθερία έκφρασης που βαλλόταν. Όταν το θέατρο Χυτήριο δεχόταν επιθέσεις από ιερωµένους, αλλά και χρυσαυγίτες, κάποιοι σφύριζαν αδιάφορα, πιστεύοντας ότι οι γραφικότητες θα ξεφουσκώσουν. Δεν ξεφούσκωσαν όµως. Αγνοήσαµε το αυγό του φιδιού το οποίο ήταν έτοιµο να εκκολαφτεί, πράγµα που έγινε. Εµφανίστηκε µια ακροδεξιά αφήγηση παγκοσµίως ενάντια σε οποιαδήποτε προοδευτική κατάκτηση (εµβόλια, αµβλώσεις, σύµφωνο συµβίωσης οµόφυλων ζευγαριών, αποδοχή ότι η οµοφυλοφιλία και η τρανς κατάσταση δεν είναι ψυχική νόσος κ.λπ.). Δίνεται µια λυσσαλέα µάχη µεταξύ προοδευτικού στοιχείου και σκοταδιστικού. Και θέλει µεγάλη επιµονή για να επικρατήσει το πρώτο. Στην Ιρλανδία, µόλις φέτος, σε δηµοψήφισµα που έγινε για τις ελεύθερες αµβλώσεις, το 66% των Ιρλανδών ψήφισε υπέρ. Στη Μάλτα, την Ανδόρα και τον Άγιο Μαρίνο είναι παράνοµες, στην Πολωνία επιτρέπονται υπό προϋποθέσεις. Στην Κύπρο νοµιµοποιήθηκαν πλήρως τον Μάρτιο του 2018. Στην Ισπανία «απελευθερώθηκαν» το 2010.
Τι συµβαίνει όµως στις χώρες που η συγκεκριµένη επέµβαση είναι παράνοµη; Τραγωδίες παντού. Η 11χρονη Λουσία στην Αργεντινή έφερε στον κόσµο ένα παιδί που γεννήθηκε ως προϊόν βιασµού από τον παππού της. Η 19χρονη Έβελυν Χερνάντε στην ίδια χώρα γέννησε νεκρό το παιδί του βιαστή της και καταδικάστηκε σε 30 χρόνια κάθειρξη γιατί, σύµφωνα µε το δικαστήριο, «δεν είχε εξασφαλίσει σωστή προγεννητική φροντίδα, κι αυτό ισοδυναµεί µε φόνο».
Φέτος η Αλαµπάµα των ΗΠΑ επέστρεψε στον Μεσαίωνα µε ένα σοκαριστικό νοµοσχέδιο που απαγορεύει τις εκτρώσεις. Μόνο αν η έγκυος αντιµετωπίζει θανάσιµο κίνδυνο επιτρέπεται να προχωρήσει σε άµβλωση. Οι δε γιατροί που παρακούν τον νόµο, αντιµετωπίζουν κίνδυνο κάθειρξης από 10 έως 99 έτη. Φυσικά η είδηση προκάλεσε µαζικές διαδηλώσεις, ενώ αντιµετωπίστηκε διεθνώς µε αποτροπιασµό από το Twitter, από το οποίο προέκυψαν το hashtag και το κίνηµα #YouKnowMe σχετικά µε την ελευθερία των αµβλώσεων. Ριάνα, Tζίτζι Χαντίντ, Κάιλι Τζένερ, Λέιντι Γκάγκα συµµετείχαν µεταξύ άλλων µε εξοργισµένα tweets ενάντια στην κυβερνήτη της Αλαµπάµα Κέι Άιβι. Ενώ ο οίκος Gucci τάχθηκε υπέρ των αµβλώσεων µε το σλόγκαν «Το σώµα µου, η επιλογή µου» στο fashion show του για την Cruise Collection 2020.
Έχουµε πολύ σοβαρά προβλήµατα να λύσουµε, που προκύπτουν από την κλιµατική κρίση και την οικονοµική ανισότητα, για να κάνουµε τέτοια βουτιά στα απύθµενα βάθη του σκοταδισµού για θέµατα όπως οι αµβλώσεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς θα γίνονται νόµιµα ή παράνοµα. Γιατί στην τελική, όπως λέει το account @khlysty1 στο Twitter, «παιδιά, το πράγµα είναι απλό: µέχρι τα µωρά να αρχίσουν να βγαίνουν έτοιµα από µπουκάλια ή να φυτρώνουν σε παρτέρια, όσο µια γυναίκα µεταφέρει στο σώµα της ένα έµβρυο, ΕΙΝΑΙ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ. Ναι; Ναι».
Φλώρα Τζημάκα
ftzimaka@alphamag.gr
