Ο σκοπός του ύπνου είναι ένας από τους μεγαλύτερους γρίφους της επιστήμης. Γιατί περνάμε ένα οκτάωρο περίπου την ημέρα αναίσθητοι, με συνέπεια να είμαστε πιο ευάλωτοι σε εξωτερικές απειλές; Εξελικτικά αυτό το φαινόμενο δεν φαίνεται να βγάζει νόημα. Όμως ένα πείραμα που περιγράφεται σε πρόσφατο άρθρο του περιοδικού New Scientist ίσως μάς βοηθήσει να το εξηγήσουμε.
Διεξάχθηκε από την ομάδα του ψυχιάτρου Τζούλιο Τονόνι, επικεφαλής του Κέντρου για τον Ύπνο και τη Συνείδηση της Σχολής Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Ουισκόνσιν Μάντισον, και διαπίστωσε ότι οι νευρωνικές συνάψεις του εγκεφάλου των πειραματόζωων (ποντίκια) είναι κατά 18% μικρότερες μετά τον ύπνο.
Αυτό το εύρημα στηρίζει τη θεωρία που έχει διατυπώσει εδώ και καιρό ο δρ Τονόνι, ότι ενώ κοιμόμαστε ο εγκέφαλός μας κάνει ένα είδος… γενικής καθαριότητας: ξεφορτώνεται τις νευρωνικές συνάψεις που δεν χρειάζεται, δηλαδή τις άχρηστες πληροφορίες, για να κάνει χώρο για καινούριες.
Αν ισχύει αυτό, δικαιολογεί το γιατί μετά από μια νύχτα αϋπνίας δυσκολευόμαστε, για παράδειγμα, να συγκεντρωθούμε και να συγκρατήσουμε τις λεπτομέρειες ενός μαθήματος στη σχολή ή ενός εγγράφου που πρέπει να μελετήσουμε στο γραφείο.
