Υπάρχουν βιβλία που μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τη ζωή. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και το L’Envie (Ο πόθος, εκδ. Robert Laffont) της Σοφί Φοντανέλ, βιβλίο που από την πρώτη κιόλας εβδομάδα που κυκλοφόρησε έγινε μπεστ σέλερ. Η επιτυχία του οφείλεται κυρίως στο γεγονός πως στις σελίδες του η συγγραφέας εκμυστηρεύεται ότι έχει να κάνει έρωτα εδώ και πολλούς μήνες. Διαβάζοντάς το, πολλοί Γάλλοι ένιωσαν μεγάλη ανακούφιση, συνειδητοποιώντας πως δεν υπάρχουν παντού «τούρμπο» ζευγάρια που το κάνουν συνέχεια, όπου βρουν και σε όποια στάση θέλουν…
Σήμερα που δεν υπάρχουν πλέον ταμπού, επιδιώκουμε να δείχνουμε όλο και πιο απελευθερωμένες. Στις συζητήσεις με τις φίλες μας ανταλλάσσουμε πολλές πικάντικες λεπτομέρειες για τη σεξουαλική μας ζωή. Το ίδιο κάνουμε και στο γραφείο. Ακόμα και στο διαδίκτυο: Η νέα μόδα του www.IJustMadeLove.com μετρά ήδη χιλιάδες φανατικούς χρήστες, άτομα που επιδιώκουν να δημοσιοποιούν τις πιο προσωπικές στιγμές τους με ένα κλικ. Με τον ιδρώτα ακόμα να στάζει στα κορμιά, πιάνουν το iPhone ή το λάπτοπ και ανακοινώνουν στο κοινό πότε, πού και πώς έκαναν σεξ, ενώ παράλληλα έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν το… σκορ και των άλλων. Όμως, πόσο ειλικρινείς είμαστε με τον εαυτό μας και τους άλλους κάθε φορά που αποφασίζουμε να ανοίξουμε τα χαρτιά μας;
Και το βραβείο πάει στην…
Είμαστε μέλη μιας sexually correct κοινωνίας, όπου για να θεωρούμαστε επιτυχημένοι πρέπει να επιδεικνύουμε τις επιδόσεις μας στο κρεβάτι. Ζούμε σε μια προοδευτική εποχή, όπου είναι εμφανής η εμμονή με τις στατιστικές, τα νούμερα και τους αριθμούς. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα γνωστής εταιρείας προφυλακτικών, οι Έλληνες κάνουν σεξ τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Τι είναι λοιπόν σήμερα το σεξ; Διαγωνισμός, απ' όπου περιμένουμε χρυσό μετάλλιο; Για τους ειδικούς, οι σύγχρονες γυναίκες νιώθουν υποχρεωμένες να μιλήσουν για το σεξ που κάνουν με έναν ή πολλούς συντρόφους, επιδεικνύοντας τις γνώσεις τους στις τεχνικές του έρωτα. Ξεχνούν ότι το σεξ δεν είναι κούρσα εκατό μέτρων μετ’ εμποδίων, όπου πρέπει να καταρρίψουν το παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά απόλαυση. Η Σούζι Γκόρντον, συγγραφέας του βιβλίου Sex Book (Το βιβλίο του σεξ, εκδ. Cassell Illustrated) και αρθρογράφος της στήλης για το σεξ στο κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας The Independent, αναφέρει: «Προσωπικά, όταν ακούω μερικές γυναίκες να εκθέτουν με υπερβολή όσα κάνουν στο κρεβάτι, μου έρχεται αυτομάτως στο μυαλό η σοφή ρήση περί πολλών κερασιών και μικρού καλαθιού… Οι γυναίκες που μιλούν περισσότερο για το σεξ ίσως είναι κι εκείνες που το κάνουν λιγότερο. Είναι λίγο ύποπτη η συμπεριφορά των φιλενάδων σας που δεν σταματούν να επαναλαμβάνουν πόσο βαθιά ικανοποιημένες αισθάνονται στο σεξ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν σταματούν να φιλιούνται με το σύντροφό τους σε κάθε δημόσιο χώρο, για να γίνουν ακόμη πιο πειστικές». Τι γίνεται, λοιπόν; Είμαστε μυθομανείς; Μήπως πίσω από τη φωτεινή βιτρίνα του καλού σεξ κρύβεται μια σκοτεινή, κουρασμένη και ταλαιπωρημένη ερωτική ζωή; Όλη αυτή η φρενίτιδα γύρω από την προβολή της σεξουαλικής μας ζωής είναι ένα ακόμη σημείο των καιρών ή εκφράζει την επίμονη ανάγκη να φανούμε ευτυχισμένες, ακόμα κι όταν όλα γύρω μας καταρρέουν; Κι όμως. Ίσως όλο αυτό το παιχνίδι να είναι ένα είδος άμυνας απέναντι στην γκρίζα πραγματικότητα. Η Αγγλίδα ειδικός επισημαίνει: «Δεν υπάρχει τίποτε κακό σε αυτήν την ανάγκη μας, αρκεί να μην κρύβουμε κάποιον τεράστιο πόνο και να μην υποφέρουμε. Σε τελική ανάλυση, είναι μια παλιά, καλή συνταγή της ανθρωπότητας: όταν επαναλαμβάνουμε συνεχώς κάτι, σημαίνει πως έχουμε την ανάγκη να το κάνουμε πράξη. Θέλουμε να μας συμβεί όσο τίποτε άλλο. Ίσως λοιπόν, όταν λέμε ξανά και ξανά πόσο καλές μηχανές του σεξ είμαστε, εκφράζουμε αυτομάτως την επιθυμία μας να καλογυαλίσουμε τα γρανάζια μας, για να φανούμε σέξυ και ποθητές στο σύντροφό μας».
