«Μια τρανς γυναίκα είναι και αυτή γυναίκα. Απλώς έχει την ατυχία να γεννηθεί σε λάθος σώμα. Πράγμα που την τοποθετεί αυτόματα σε έναν ιστό από πολλές αλληλοδιασταυρούμενες καταπιέσεις, ανάλογα και με την εποχή, τον τόπο και το περιβάλλον μέσα στο οποίο καλείται να σταθεί και να αναπτυχθεί. Κάτι που αναπόφευκτα οδηγεί σε μια σειρά από κοινωνικούς και θεσμικούς αποκλεισμούς. Δεν ξεκινά εύκολα η ζωή για όλους ούτε με ευνοϊκές προϋποθέσεις, πόσο μάλλον όταν υπάρχει αυτή η ασυμφωνία κοινωνικού και βιολογικού φύλου. Και το ταξίδι είναι μεγάλο. Και μπορεί να έχει αρχή, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν έχει τέλος. Κι αν έχει, εγώ δεν το έχω βρει. Για πολλούς το τέλος σε αυτό το ταξίδι είναι η φυλομετάβαση. Για εμένα δεν ήταν.
Ακόμη μαθαίνω. Τον εαυτό μου, τον κόσμο, το σωστό και το λάθος. Κι είναι πολλά τα μαθήματα. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έμαθα κι έπρεπε να κάνω ειρήνη με αυτό, είναι ότι το να θέλεις το καλό των άλλων και το δίκιο για όλους δεν σε βάζει αυτόματα σε μια μαγικά προστατευμένη πλευρά μαζί με τους αδικημένους, όπου η αμοιβαία κατανόηση και η ανάγκη να μοιραστείς ένα κοινό ιδανικό αποτελούν τη βασική συνθήκη.
Πονάω και θαυμάζω κάθε γυναίκα που μπορεί να μην έμαθε να αγαπά τον εαυτό της, που καταπιέζεται, που υποτιμάται, που υποφέρει, που υπομένει, που συνεχίζει, που σπάει, που υψώνει φωνή, που αγωνίζεται, που θυσιάζεται, που αγαπά, και πιο πολύ αυτές που οι άλλοι δείχνουν με το δάχτυλο. Κι ακόμη εκείνες που δείχνουν εμένα με το δάχτυλο. Γιατί στο παρελθόν έχω υπάρξει, στο παρόν είμαι και στο μέλλον ίσως θέλω να γίνω σαν κάποια από όλες αυτές. Έχω ακόμη καλή θέληση. Έχω ακόμη αντοχές. Πιστεύω ακόμη στο καλό. Πιστεύω στην κοινωνική ζύμωση, στην αλληλομόρφωση, στην ενσυναίσθηση, στην αλληλεγγύη. Θέλω να ακούσω, να ακουστώ, να επικοινωνήσουμε τα βιώματά μας, να αλληλομορφωθούμε, να αλληλοθεραπευτούμε, να χτίσουμε υγιείς κι αλληλοφροντιστικές σχέσεις. Τα έχω βιώσει, τα έχω εισπράξει, θέλω να τα μοιραστώ, να τα μεταλαμπαδεύσω.
Θέλω ένα μέλλον όπου όλα αυτά θα είναι η βάση. Θέλω ένα μέλλον πιο φωτεινό, ένα μέλλον με ελεύθερες ψυχές και σώματα, ένα μέλλον που να μη διαβαθμίζεται η γυναικεία αξιοπρέπεια ούτε η αξία της γυναικείας ζωής με ηθικά και αισθητικά κριτήρια. Ένα μέλλον όπου η ισότητα και η ελευθερία της αυτοδιάθεσης θα είναι αυτονόητες. Ένα μέλλον που θα τους χωράει όλους, χωρίς έμφυλες διακρίσεις, σεξισμό και βία. Θέλω να θυμάμαι ότι ο προσωπικός μου αγώνας έγινε με την προσπάθεια και τη θέληση να χωράνε όσο πιο πολλοί γίνεται στην καρδιά μου».
