«Αν αυτή τη στιγμή με άκουγαν όλες οι γυναίκες, καταρχάς θα έβγαζα μια πανηγυρική κραυγή τόσο βαθιά και δυνατή, να σπάσουν όλα τα κατάλοιπα της πατριαρχίας που μέχρι σήμερα μας έχουν γίνει φορτίο αφόρητο και τυφλός οδηγός και μας έχουν εγκλωβίσει (άντρες-γυναίκες) σε πεποιθήσεις που μοιάζουν πάνω μας σαν ξένα, κακοχυμένα ρούχα. Θα γιόρταζα μαζί με όλες τους, που, επιτέλους, ανατέλλει η εποχή που η θηλυκή ενέργεια ανακτά τη δύναμη και την αξία της! Ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε τον ρόλο μας, τόσο στην εργασία όσο και στην ίδια τη ζωή. Ήρθε, επιτέλους, η στιγμή ένα οξυδερκές γυναικείο βλέμμα να φωτίσει τον κόσμο. Να ξαναγραφτεί η Ιστορία από εμάς για εμάς. Και αυτή τη φορά η ομορφιά, καθώς και η έκφραση της σεξουαλικότητας, δεν θα έχει ούτε ενοχή ούτε ντροπή. Δεν θα έχει αναλογίες και δεν θα αναφέρεται σε μικρο-αποσπάσματα του όλου που είναι ο άνθρωπος -στήθος, μέση, περιφέρεια, ύψος, βάρος, χρώμα-, δεν θα είναι αποτέλεσμα επιφανειακών μετρήσεων. Η ομορφιά και η έκφραση της σεξουαλικότητάς μας είναι και θα είναι μια εσωτερική διαδικασία που οδηγεί στην πρόσβαση και την εκδήλωση των αναγκών μας και σε μια ολική ενεργητική στάση απέναντι στην ίδια την ύπαρξη. Μια στάση η οποία τα εμπεριέχει και τα χωράει όλα. Τη δύναμη, την ευαισθησία, τη διανόηση, την κατάρρευση, την επανασυγκρότηση, την υπομονή, τη μαχητικότητα, το ελάττωμα, την παρόρμηση, την εξέλιξη, εσένα, εμένα, τον άλλο.
Όσο για την υποκριτική και την τέχνη γενικότερα… Αχ! Κάνουμε την πιο όμορφη δουλειά του κόσμου! Αλήθεια το πιστεύω. Γιατί δεν είναι μόνο επάγγελμα. Είναι λειτούργημα. Είναι διάλογος και συνομιλία. Είναι μια ομαδική συνέργεια που επιχειρεί να δημιουργήσει “παράθυρα” και “χαραμάδες” που ατενίζουν αυτό τον υπέροχο, φωτεινό και νέο κόσμο που ακόμη δεν έχει πραγματωθεί, αλλά πρόκειται! Μέχρι πρότινος, όλα τα μεγάλα έργα και οι γυναικείοι ρόλοι ήταν ως επί το πλείστον γραμμένα από άντρες ή, ακόμα συχνότερα, σκηνοθετημένα από άντρες… Και αυτό είναι απλώς μια μικρογραφία του τι συμβαίνει στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο. Ήρθε όμως η στιγμή, γυναίκες δημιουργοί να γράψουν, να πλάσουν, να σκηνοθετήσουν και να αποδώσουν γυναικείους ρόλους ζωντανούς, που αντανακλούν ολοκληρωμένα τη θηλυκή υπόσταση, με όλη την αγωνία, την αγανάκτηση, την ορμή και την αγάπη που της πρέπει. Και για να γίνει αυτό, ίσως θα έπρεπε για αρχή, και όλοι μαζί, να αποτάξουμε και να εξαλείψουμε όλες αυτές τις ισχυρές και αμετακίνητες κοινωνικές πατριαρχικές κατασκευές που δημιουργούν σχέσεις εξουσίας, ψευτοανωτερότητες και προκαλούν βλάβες και βία και μια αφόρητη ασφυξία στον ψυχισμό μας, που δεν επιθυμεί τίποτε άλλο από το να ανθίσει και να εξελιχθεί.
Ακόμη και αυτή τη στιγμή που γράφω, πιάνω τον εαυτό μου να πέφτει σε παγίδες λογοκρισίας και άγχη απόδοσης και τελειομανίας, κατάλοιπα μιας εποχής που δεν μου ανήκουν. Ενώ αυτό που προσπαθώ ουσιαστικά να πω σ’ εσένα, αγαπημένη γυναίκα, εδώ και τώρα, που συντελείται μια απροσδόκητα ευοίωνη και ανανεωτική αλλαγή, είναι το εξής: Σε βλέπω, σε θαυμάζω και σε αποδέχομαι, σε χειροκροτώ και παίρνω δύναμη και έμπνευση από εσένα. Συνέχισε να καλλιεργείς τον αυτοσεβασμό και την αγάπη και μη σταματήσεις ποτέ να διεκδικείς και να μάχεσαι για όλα όσα ονειρεύεσαι. Σε βλέπω να ανθίζεις και ανθίζω μέσα από εσένα. Οι κήποι μάς ανήκουν!»
Info: Η Μαίρη Μηνά πρωταγωνιστεί στη σειρά του Alpha Αγγελική.
