«Συχνά ακούω την άποψη ότι οι γυναίκες δεν υποστηρίζουν η μία την άλλη. Αλήθεια, εσύ νιώθεις άβολα ή σκέφτεσαι αρνητικά όταν ακούς γυναίκες να προβάλλουν τον εαυτό τους, όταν σηκώνουν το χέρι να πουν μάθημα, όταν βρίσκουν τη λύση σ’ ένα πρόβλημα, όταν μιλάνε σωστά μια ξένη γλώσσα, όταν παρουσιάζουν τα επιτεύγματά τους στον χώρο εργασίας; Μήπως θέλεις να αναγνωριστείς, αλλά παράλληλα θεωρείς ότι είναι «άδικο» όταν αναγνωρίζουν το έργο κάποιας άλλης γυναίκας;
Μεγαλώνοντας άκουγα τον κόσμο να σχολιάζει μέχρι πού μπορεί να φτάσει μια γυναίκα. Ασυνείδητα υιοθέτησα αντιλήψεις που δεν αμφισβήτησα και καθόρισαν τον τρόπο με τον οποίο κινήθηκα στον εργασιακό χώρο όταν ξεκίνησα τη σταδιοδρομία μου. Είχα μάθει ότι δεν είναι σωστό να καυχιέμαι και πως η εργασία μου και ο κόπος μου θα αναγνωριστούν χωρίς να χρειαστεί εγώ να μιλήσω. Πόσο λάθος ήμουν!
Αυτή η συμπεριφορά μού κόστισε διπλά. Από τη μία δεν εξελισσόμουν γιατί κανείς δεν γνώριζε τι προσέφερα, οπότε δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί και μια προαγωγή. Από την άλλη δεν συμπαθούσα και δεν υποστήριζα γυναίκες συναδέλφους που προέβαλαν τον εαυτό τους και έπαιρναν προαγωγή.
Όσο έβαζα τρικλοποδιές στον εαυτό μου, δεν με τιμούσα και δεν πίστευα σε άλλες γυναίκες. Έπειτα από εσωτερική αναζήτηση πήρα δύο αποφάσεις: Δεν θα ντρεπόμουν να μιλήσω ξανά για την εργασία μου και θα υποστήριζα όποια γυναίκα συναντούσα στη ζωή μου. Γιατί να μη θέλω να μιλήσω για τη δουλειά μου; Περνάω 8 ώρες την ημέρα για 5 μέρες κάθε εβδομάδα, κάνοντας κάτι που αγαπώ. Γιατί να μην παρουσιάζω τα αποτελέσματα της εργασίας μου; Με το να μοιράζεσαι τη δουλειά σου, το λιγότερο που μπορείς να πετύχεις είναι να βοηθήσεις ή και να εμπνεύσεις κάποιον άλλο. Όταν απελευθερώθηκα από ασυνείδητες προκαταλήψεις, πραγματοποίησα συναντήσεις και συνεργασίες με υπέροχες γυναίκες. Οι γυναίκες αυτές ήταν πάντα εκεί, εγώ όμως είχα κλειστεί στον εαυτό μου.
Δεν με ενδιαφέρει αν θα συναντήσω “σκληρές” γυναίκες στον δρόμο μου. Αναγνωρίζω πως μπορεί να υπάρχουν, να έχουν περάσει δύσκολα και να συμπεριφέρονται ανάλογα γιατί δεν τους δόθηκαν καλύτερες ευκαιρίες. Εγώ όμως δεν θα δημιουργήσω άλλες σκληρές γυναίκες. Εγώ θα βοηθήσω όσες μου το ζητήσουν. Εγώ θα χειροκροτήσω πρώτη όταν πετύχουν. Εγώ θα τις ενθαρρύνω να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Εγώ θα είμαι εκεί για τη μητέρα μου, την αδελφή μου, τη φίλη μου, τη συνάδελφό μου και για κάθε γυναίκα. Εγώ θα χαμογελάω όταν θα συναντώ στον δρόμο γυναίκες, γιατί ίσως χαμογελάσουν και αυτές. Εγώ είμαι ευγνώμων που οι γυναίκες κάνουν όνειρα, τα πραγματοποιούν και δημιουργούν ένα καλύτερο αύριο.
Ονειρεύομαι ότι ξυπνάω ένα πρωί και ακούω την άποψη ότι οι γυναίκες στηρίζουν η μία την άλλη. Ονειρεύομαι ένα μέλλον που ο κόσμος θα θέλει να δει όλες τις γυναίκες να πετυχαίνουν τα όνειρά τους. Και αυτό το μέλλον ξεκινάει σήμερα από εμένα και την κάθε γυναίκα».
Info: H Μαίριλυ Μητροπούλου είναι senior app growth manager της Google.
Διαβάστε όλες τις φωνές γυναικών εδώ.
