«Είμαι μια μαύρη γυναίκα 26 ετών, γεννημένη στη Γαλλία αλλά με κεντροαφρικανική κληρονομιά. Μεγάλωσα στην Ευρώπη σε ένα σύστημα καταπίεσης που με δυσκόλεψε να μάθω να αγαπώ, πρώτα και κυρίως τον εαυτό μου. Αλλά κατάφερα να το κάνω. Η αγάπη μου για εμένα ήταν η πρώτη μου επανάσταση. Αυτή αποτέλεσε και τη βάση του ακτιβισμού μου, ο οποίος γεννήθηκε για να δώσει ακόμη μεγαλύτερη ώθηση σε αυτή την επανάσταση. Γιατί εγώ δεν είμαι απλώς γυναίκα. Είμαι μια μαύρη γυναίκα. Αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να με κάνω να νιώσω ασφαλής μέσα μου πρώτα και έπειτα μέσα σε αυτό τον κόσμο. Έπρεπε να νιώσω περήφανη για το ποια είμαι και από πού ήρθα. Για εμένα και τις αδερφές μου αυτό δεν ήταν αυτονόητο. Φυσικά, είμαι περήφανη και ευγνώμων για όλες τις γυναίκες που ήρθαν πριν από εμένα, οι οποίες κατέστησαν πολλά πράγματα σημαντικά και μας βοήθησαν ώστε να έχουμε τα εφόδια να δώσουμε όλο και μεγαλύτερους αγώνες για την ισότητα. Τι σημαίνει αυτό; Θέλω όλη η μαύρη κοινότητά να αισθάνεται ασφαλής. Καθημερινά, φωνάζω δυνατά ότι οι μαύροι άνθρωποι αξίζουμε να είμαστε και να νιώθουμε ασφαλείς. Μιας και οι περισσότεροι από εμάς ζούμε σε εχθρικά περιβάλλοντα, περιθωριοποιούμαστε συνεχώς, υφιστάμεθα διακρίσεις και υποφέρουμε. Ο σκοπός μου είναι, επίσης, να γίνω η φωνή τους για το τι τους συμβαίνει και πώς είναι στην πραγματικότητα η ζωή μας.
Υπάρχει μια αλλαγή, τη βλέπουμε στον δυτικό κόσμο, αλλά πολλές ακόμη μαύρες ψυχές αγνοούνται, αδικούνται, βασανίζονται, σκοτώνονται παραμένοντας στο περιθώριο, υποφέρουν από την αποικιοκρατία, τις περιβαλλοντικές καταστροφές, τους πολέμους και τις συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα προσφύγων. Αποτελέσματα ενός σπασμένου, ρατσιστικού, άδικου και συμπεριληπτικού συστήματος. Είμαι εδώ για να δείξω πόσο ανάγκη έχουμε την αλλαγή. Πιστεύω στην αλλαγή. Αυτή είναι η πίστη μου. Και πιστεύω, επίσης, στην καλλιέργεια της χαράς. Σε αυτό πιστεύουν και οι άνθρωποι της μαύρης κοινότητας. Δείτε τον τρόπο που επιλέγουμε για να θεραπευόμαστε από τα δεινά: χορεύουμε, τραγουδάμε, γράφουμε, μαγειρεύουμε. Η χαρά είναι το κλειδί για πολλές πόρτες. Η δική μας χαρά είναι μαύρη και είναι όμορφη».
Διαβάστε όλες τις φωνές εδώ.
