«Εγώ ηττήθηκα επειδή κακοποιήθηκα ως αθλήτρια. Αυτές οι ημέρες είναι η δική μου νίκη. Μια νίκη-άλμα» λέει η Ελευθερία Σοφρά πρώην πρωταθλήτρια ενόργανης

Η Ελευθερία Σοφρά είναι μια από τις 22 αθλήτριες και αθλητές της ενόργανης γυμναστικής που έκαναν συγκλονιστικές αποκαλύψεις καταγγέλλοντας κακοποιητική συμπεριφορά εις βάρος τους από τους προπονητές τους. Στην επιστολή που έστειλαν στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον πρωθυπουργό αναφέρουν ότι δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά ένα «σύστημα». Κάνουν λόγο για ξυλοδαρμούς, εξευτελισμούς, ταπεινώσεις, υποσιτισμό και σεξουαλικές παρενοχλήσεις.

Elle 10 Απρ. 21
«Εγώ ηττήθηκα επειδή κακοποιήθηκα ως αθλήτρια. Αυτές οι ημέρες είναι η δική μου νίκη. Μια νίκη-άλμα» λέει η Ελευθερία Σοφρά πρώην πρωταθλήτρια ενόργανης

«Δεν έχω σταματήσει να γυμνάζομαι από τα τρία μου χρόνια. Η μάνα μου με πήγε σε ένα δημοτικό γυμναστήριο ενόργανης. Από εκεί, λόγω επιδόσεων, χαρακτήρα και δυνατοτήτων, βρέθηκα στην εθνική ομάδα.  Εγκατέλειψα όμως τον πρωταθλητισμό λόγω της συμπεριφοράς των προπονητών μου. Άνθρωποι απαίδευτοι οι περισσότεροι -ούτε καν οι ίδιοι αθλητές- που έχουν επιλέξει ως μέθοδό τους το ξύλο, τον ψυχολογικό πόλεμο, τη λεκτική και κάθε είδους βία και παρενόχληση. Δεν ξέρω πόσο καλύτερος αθλητής μπορείς να γίνεις όταν κάποιος σε κάνει να νιώθεις χοντρός, ένοχος που έφαγες, που χάρηκες, ανίκανος, ευάλωτος και φοβισμένος. Από πότε ο φόβος σε κάνει πιο δυνατό και καλύτερο αθλητή; Το ξύλο, οι φωνές, το κατσάδιασμα, οι φωνές άλλων παιδιών να υποφέρουν στα διπλανά δωμάτια ή στα διπλανά τερέν; Από ποτέ;

Ναι, δεν μπορούσα να μιλήσω όταν συνέβαιναν όλα αυτά, τόσο σε εμένα όσο και στους άλλους από τον σύλλογό μου. Υπάρχει μια ομερτά για ό,τι συμβαίνει σε αυτόν το χώρο. Κανείς δεν μιλάει. Πολλές φορές ούτε μεταξύ μας δεν αναγνωρίζαμε αυτά που μας συνέβαιναν, αυτά που περνούσαμε. Εγώ δεν άντεξα. Μια μέρα είπα στη μάνα μου ότι δεν θα ξαναπάω σε προπόνηση. Τα παρατάω. Εκείνη τότε μου έλεγε τότε πως ήταν άδικο να σταματήσω, ενώ ήμουν μια τόσο καλή αθλήτρια και είχα προσπαθήσει τόσο πολύ. Εκείνες οι ημέρες ήταν οι χειρότερες της ζωής μου. Αυτό που με ηρεμούσε τότε ήταν ότι για εμένα ήταν ξεκάθαρο μέσα μου ότι δεν θα σταματήσω τον αθλητισμό.

Για δύο χρόνια πήρα μια απόσταση και μετά άρχισα να προπονούμαι μόνη μου. Πέρασα στα ΤΕΦΑ. Ποτέ δεν κατηγόρησα τον αθλητισμό για ό,τι μου συνέβη. Πάντα ήθελα να είμαι αθλήτρια, να προπονούμαι, να γίνομαι καλύτερη, να βάζω στόχους, να τους πετυχαίνω ή να προσπαθώ να το κάνω. Τώρα, εκτός από το δικό μου γυμναστήριο, προπονούμαι στο sky diving. Έκανα πολλά extreme sports, αλλά αυτό μου κέρδισε την καρδιά. Στο είδος του free style sky dive που κάνω εγώ, εκτός του ότι είμαι μοναδική στην Ελλάδα, δεν έχω προπονητή που να μπορεί να με βοηθήσει, έτσι προσπαθώ μόνη μου και αυτό παραμένει κάπως δύσκολο. Στο μέλλον θα ήθελα να έχω τις δυνάμεις και τα εφόδια ώστε να μπορώ να συμμετέχω στους αγώνες που θέλω. Εκτός από την αγωνιστικότητα, το sky dive έχει μια ελευθερία. Το να είσαι στον αέρα σου δίνει την επίγνωση ότι είσαι σε ελεύθερη πτώση. Για κάποιους αυτό είναι φοβιστικό. Εγώ βρίσκω την ίδια τη ζωή σε αυτή τη στιγμή, σε αυτό το περίπου ένα λεπτό που πέφτεις, αυτοσχεδιάζοντας πριν ανοίξει το αλεξίπτωτο.

Εγώ μπορεί να απογοητεύτηκα από τον πρωταθλητισμό – από τις μεθόδους των ανθρώπων, για να είμαι σαφής. Γι’ αυτό δεν θα απέτρεπα κανένα κορίτσι από το να ακολουθήσει τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό. Σε καμία περίπτωση. Η πειθαρχία είναι μια αρετή που δεν ξέρω αν θα την είχα αν ο δρόμος μου δεν περνούσε από τα γυμναστήρια. Ο αθλητισμός σου δίνει εφόδια να συνεχίσεις, να μην τα παρατάς, να βλέπεις ξεκάθαρα τους στόχους σου, να αντιλαμβάνεσαι το σώμα σου και τον τρόπο που αυτό υπακούει στο μυαλό και την ψυχή σου. Πρέπει όλες και όλοι να γυμνάζουμε το σώμα μας, αλλά κυρίως την ψυχολογία του ότι μπορείς, μπορείς να τα καταφέρεις. Όμως, στην πραγματικότητα αυτό που με ταράζει αυτές τις ημέρες είναι η δική μου παραδοχή για ό, τι μου έχει συμβεί. Δεν είναι αυτονόητη η αναγνώριση και η αποδοχή αυτού που έχουμε περάσει εγώ και οι υπόλοιποι αθλητές που καταγγείλαμε συστηματική κακοποίηση και δεν είναι αυτονόητη γιατί είναι σαν πληγή, σαν ένας δύσκολος τραυματισμός, η φροντίδα του οποίου είναι ιδιαίτερη. Γιατί δεν πρόκειται για σπασμένα κόκκαλα, σχισμένους τένοντες, ταλαιπωρημένους μύες. Είμαστε όλοι και όλες, εμείς οι ίδιοι όρθιοι ανομολόγητοι τραυματισμοί. Όλο αυτό είναι πολύ δύσκολο και για κάποιους πολύ νωπό μέσα μας. Εγώ προσωπικά δεν ξέρω αν το κάνω για τους επόμενους, για τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό. Σε αυτή τη φάση έχω ανάγκη να το κάνω κυρίως για μένα. Γιατί αν μου έμαθε κάτι ο αθλητισμός είναι η δύναμη να μπορείς να παραδεχτείς την ήττα σου. Εγώ ηττήθηκα επειδή κακοποιήθηκα από ακατάλληλους ανθρώπους και αυτές οι ημέρες είναι η δική μου νίκη. Μια νίκη-άλμα. Μια νίκη την οποία θα αφιερώσω την επόμενη ελεύθερη πτώση μου κάνοντας sky diving». 

 

Info: Την Ελευθερία οι μαθητές της την φωνάζουν Ρια, έχει το δικό της γυμναστήριο, το Riaction, είναι personal trainer και αθλήτρια sky diving.

 

 

 

 

Ακολουθήστε το ELLE στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

Σχετικά θέματα:

MHT