Πόσο δυσάρεστο μπορεί να γίνει ένα όχι; Και πώς το «ναι» μας, μπορεί να μας απομακρύνει από την πραγματικότητα που μπορούμε να έχουμε ώστε να ζήσουμε μια ζωή που απλά μας αξίζει; Πόσοι από εμάς τραβάμε ξεκάθαρες διαχωριστικές γραμμές στον επαγγελματικό μας χώρο, αλλά όταν πρόκειται για προσωπικά ζητήματα είμαστε «φτερό στον άνεμο»;
Για υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά κυρίως για να καταφέρουμε να αποκτήσουμε μια ξεχωριστή και διακριτή ταυτότητα σε σχέση με τους άλλους, θα ήταν πολύ βοηθητικό να υιοθετούσαμε την ακόλουθη προσέγγιση:
- Δεν παραβιάζω τα όριά μου. Λέω ναι, όταν πραγματικά το θέλω, και το όχι μου, είναι χωρίς ενοχές (το έχει γράψει άλλωστε και ο αγαπημένος Χόρχε Μπουκάι).
- Έχω κατά νου, ότι οι δεσμοί μου με άλλους ανθρώπους δεν μπορούν να διαλυθούν, μόνο και μόνο επειδή έθεσα όρια.
- Τα όρια είναι ένδειξη αγάπης. Οι άνθρωποι και ιδιαίτερα τα παιδιά αισθάνονται ασφαλείς μέσα σε αυτά και η έλλειψη τους μεταφράζεται από αυτά ως αδιαφορία.
- Για να βάλω όρια, πρέπει να έχω όρια, διαφορετικά είμαι ένας χαοτικός ενήλικας.
- Τα όρια δεν πρέπει να είναι άκαμπτα, αλλά σαφή και ξεκάθαρα. Μπορώ να τα μεταβάλλω αν νιώσω ξανά εμπιστοσύνη.
- εν διστάζω να αποστασιοποιηθώ από ένα άτομο ή μια κατάσταση, αν κρίνω ότι είναι απαραίτητο για να επαναπροσδιορίσω τα όριά μου. Θα με βοηθήσει να διαπιστώσω τι είναι αυτό που πραγματικά χρειάζομαι, αλλά και θα μπορέσω να επαναφορτιστώ.
Διάβασε περισσότερα στο Shape.gr.
Ακολουθήστε το ELLE στο
Google News
και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!
