«Νιώθω πολύ τυχερή και υπεύθυνη που ξεκινώ την καριέρα μου σε αυτή τη συγκεκριμένη συγκυρία που τα πράγματα είναι σε αναταραχή, λίγο πριν αλλάξουν. Αισθάνομαι ευθύνη για τη γενιά μου, αλλά και για την επόμενη, ώστε ό,τι έχουμε πετύχει τον τελευταίο καιρό να πάει ακόμη παραπέρα και να μην υποπέσουμε πάλι σε παλιότερες παθογένειες. Η ευθύνη, όμως, δεν είναι μόνο δικιά μας. Ανήκει σε όλους μας. Κανένας δεν είναι υπεράνω ευθυνών. Έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε τον χώρο μας και όλη την κοινωνία πιο ασφαλή από ό,τι ήταν. Ωστόσο, η ατομική ευθύνη δεν φτάνει. Όλοι μας πρέπει να μιλάμε. Δεν είμαστε πάντα έτοιμοι, αλλά στις περιπτώσεις που είμαστε, είναι πολύ σημαντικό. Στους κρατικούς φορείς δεν έχω καμία εμπιστοσύνη. Δεν γίνεται εν έτει 2022 να πηγαίνει ένα άτομο να καταγγείλει τον βιασμό του και οι αντιδράσεις να είναι ερωτήσεις του τύπου “γιατί δεν το είπες νωρίτερα;”, “αν είχατε σχέση…”, “τι ήθελες εκεί τέτοια ώρα;”. Πρέπει να σταματήσει αυτή η φιλοσοφία της μόνιμης, συνεχόμενης αμφισβήτησης του θύματος. Οριακά νιώθω ότι πρέπει να ζητήσουμε συγγνώμη που μας βιάζουν, που είμαστε τόσο άτακτες, απρόσεκτες, που θέλουμε να κάνουμε σεξ και να πηγαίνουμε σε πάρτι. Η αλληλεγγύη των θηλυκοτήτων είναι ένα τεράστιο όπλο στον πόλεμο εναντίον της πατριαρχίας. Κάθε φορά που γίνομαι μάρτυρας αυτής της αλληλεγγύης, νιώθω συγκίνηση. Αυτή την αυθόρμητη αλληλεγγύη τη νιώθω σε κάθε πορεία. Όταν βλέπεις ότι δεν έχει καμία σχέση η ηλικία, το επάγγελμα, από πού είσαι, τι κάνεις. Ότι όλες είμαστε μαζί. Γιατί δεν υπάρχει θηλυκότητα που να μην έχει το βίωμα της σεξουαλικής παρενόχλησης.
Ως ηθοποιός είμαι πολύ περήφανη όταν μπορώ να συνεισφέρω. Στη παράσταση Killer Joe που συμμετέχω τώρα, ζω μια τέτοια συγκυρία. Εκεί υποδύομαι ένα κορίτσι που η πατριαρχία το χτυπάει από παντού. Το συγκεκριμένο έργο έχει από μόνο του ένα πρόσημο. Επιπλέον, όμως, επιλέξαμε να αλλάξουμε το τέλος. Αυτό είναι ένα πολύ ηχηρό και σαφές μήνυμα κατά της πατριαρχίας. Κάθε βράδυ αυτός είναι ο τρόπος μου να συνεισφέρω και χαίρομαι αν, έστω κι ένας θεατής φύγει από την παράσταση έχοντας δει ξεκάθαρα αυτό που θέλουμε να πούμε. Επίσης, η επιλογή της λύτρωσης στο τέλος είναι πολύ σημαντική. Παράλληλα, έχει δημιουργηθεί μια ομάδα μέσα στην οποία εγώ νιώθω ασφαλής. Υπάρχει σεβασμός και αισθάνομαι ίση απέναντι σε όλους, κάτι που είναι πολύ σημαντικό μιας και πρόκειται για την πρώτη επαγγελματική δουλειά μου στο θέατρο. Δεν έχω νιώσει μειονεκτικά ούτε στιγμή. Είναι σημαντικό μια παράσταση να περνάει ένα σπουδαίο μήνυμα, αλλά δεν θα είχε κανένα νόημα αν και η ομάδα από πίσω δεν λειτουργούσε έτσι. Το γεγονός ότι ο τρόπος που γίνεται η δουλειά ταυτίζεται με το μήνυμα, με κάνει πολύ χαρούμενη.
Ως φεμινίστρια, για το μέλλον ονειρεύομαι να περπατάω στον δρόμο και να μη φοβάμαι, να μη στέλνω στις φίλες μου μήνυμα ότι έφτασα σπίτι μου τα βράδια, να μην αγχώνομαι για το αν θα καλέσω ταξί από τον δρόμο ή από εφαρμογή, να πληρώνομαι το ίδιο με τους άντρες, να μην υπονοήσει ή να σκεφτεί κανείς ότι έκανα σεξ για να φτάσω εδώ που είμαι ή εκεί που θα είμαι κάποτε. Να μη με κρίνουν αν πάχυνα ή αν αδυνάτισα. Να μη με υποτιμούν επειδή είμαι γυναίκα. Και, κυρίως, ονειρεύομαι έναν κόσμο που θα σταματήσουμε να είμαστε λιγότερες. Έναν κόσμο που δεν θα μας δολοφονούν και δεν θα μας βιάζουν. Σε όλα τα κορίτσια θα ήθελα να πω ότι είμαστε το ίδιο. Έχουμε αρχίσει να νικάμε επειδή είμαστε πολλές και είμαστε μαζί. Δημιουργείται ένας πυρήνας ο οποίος με κάνει να νιώθω πιο ασφαλής από ό,τι ήμουν στο παρελθόν. Επ’ ουδενί δεν με κάνει να μη νιώθω την ανασφάλεια και την επικινδυνότητα, αλλά τουλάχιστον υπάρχει ένα πλαίσιο στήριξης που είναι αναγκαίο. Ας κρατήσουμε ό,τι υπάρχει».
Info: Η Natalia Swift πρωταγωνιστεί στο έργο Killer Joe στο θέατρο Εμπορικόν. Τους επόμενους μήνες θα τη δούμε στην ταινία Τα Μπάσταρδα, ενώ την επόμενη σεζόν θα είναι στη μίνι τηλεοπτική σειρά του Βασίλη Κεκάτου Milky Way.
