Φωτογράφος: Masha Maltsava/Courtesy Breitling
Είναι 9 το βράδυ στο Λος Άντζελες και είναι η ώρα για μια συνομιλία μέσω Zoom με τη Charlize Theron. Η φωνή της είναι καθαρή, απαλή, χαρούμενη. Ίσως να χαμογελάει κιόλας. Αλλά δεν μπορώ να το ξέρω, γιατί η οθόνη είναι μαύρη. Ακούγεται ένας σκύλος. Εκείνη ζητάει συγγνώμη και σηκώνεται να ανοίξει την πόρτα, γιατί ο σκύλος θέλει να βγει έξω. Για τους πολλούς θαυμαστές της, η Theron αποτελεί την επιτομή της ομορφιάς και της θηλυκότητας, μια γυναίκα που μεταμορφώθηκε σε αιθέρια θεά για το άρωμα J’ Adore του Dior. Στην καμπάνια για τα ρολόγια Chronomat της Breitling γίνεται μια γυναίκα που δεσμεύεται. Αυτή είναι η πραγματικότητά της. Παράλληλα, μαζί με την Αφροαμερικανίδα πρίμα μπαλαρίνα Misty Copeland και την Κινέζα ηθοποιό Yao Chen σχηματίζουν ένα τρίο που σπάει τους κανόνες, τα στερεότυπα και τους περιορισμούς κάθε είδους με στυλ και πειθώ.
Γενικά δεν είναι ευρέως γνωστό ότι από το 2009 η Theron είναι Πρέσβειρα Ειρήνης των Ηνωμένων Εθνών και ακούραστη αγωνίστρια για πολλά κοινωνικά θέματα. Το 2007 δημιούργησε το ίδρυμα Charlize Theron Outreach Project for Africa, το οποίο υποστηρίζει τους νέους της Αφρικής στη μάχη κατά του Aids και άλλων ασθενειών. Πέρυσι, η φιλανθρωπική παγκόσμια καμπάνια της Together for Her ενάντια στην ενδοοικογενειακή βία είχε σημαντική απήχηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας σε όλο τον κόσμο. Η ηθοποιός αγωνίζεται επίσης για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, έχοντας δηλώσει στο παρελθόν ότι δεν θα ξαναπαντρευτεί έως ότου νομιμοποιηθεί στις ΗΠΑ ο γάμος ατόμων του ίδιου φύλου.
Όσον αφορά τον κινηματογράφο, η Theron τα πάει περίφημα και σε ταινίες δράσης. Εντυπωσίασε με την ερμηνεία της στο Atomic Blonde (έχει ανακοινωθεί και το Νο2), στο Mad Max: Fury Road επίσης, καθώς και στο Fast & Furious #9. Στην ταινία The Old Guard του Νetflix το 2020 υποδύθηκε μια «αθάνατη» με μοναδικό στυλ και απίστευτη σιλουέτα. Η εξυπνάδα της αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι επιλέγει όλο και πιο απαιτητικούς ρόλους, που καμιά φορά απαιτούν πλήρη μεταμόρφωση. Το 2004 βραβεύτηκε με Όσκαρ, με Χρυσή Σφαίρα και Αργυρά Άρκτο ως καλύτερη ηθοποιός για το Monster της Patty Jenkins. Πρόκειται για την ιστορία της κατά συρροήν δολοφόνου Aileen Wuornos. Στην ταινία η Theron ήταν αγνώριστη, καθώς είχε πάρει 15 κιλά. Το 2018 έγινε ξανά το ίδιο, καθώς έβαλε 18 κιλά για την ταινία Tully του Jason Reitman, στην οποία ερμήνευε μια νεαρή μητέρα. «Έπρεπε να ζήσω με αυτά τα επιπλέον κιλά για σχεδόν δύο χρόνια. Στα 40 όμως δεν είναι τόσο εύκολο να χάσεις βάρος όπως στα 20», δήλωσε η ίδια στο γαλλικό ELLE το 2018. Το 2019 ήταν πρωταγωνίστρια και συμπαραγωγός στο δράμα Bombshell, για το οποίο κέρδισε ακόμη ένα Όσκαρ.
Σύντομα θα τη δούμε ως Lady Lesso, την κακιά διευθύντρια στο παραμύθι School for Good and Evil του Netflix, το οποίο βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα φαντασίας του Soman Chainani και είναι σκηνοθετημένο από τον Paul Feig. Σήμερα, στα 46 της χρόνια, η Theron ζει τον πιο σπουδαίο ρόλο της εκτός οθόνης. Είναι μια μητέρα που μεγαλώνει μόνη και χωρίς προκαταλήψεις τα δύο υιοθετημένα παιδιά της, την Jackson, 9 ετών, και την August, 6 ετών. Πήγε ήδη 9:25. Ρίχνω διακριτικά μια ματιά στις ειδοποιήσεις του Zoom και βλέπω ότι η ώρα που έχω στη διάθεσή μου για τη συνομιλία μας τελειώνει σύντομα. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μου, αλλά σίγουρα είναι με το δικό της…
Είστε ηθοποιός, παραγωγός, πρέσβειρα των Ηνωμένων Εθνών, ακτιβίστρια με δικό σας φιλανθρωπικό ίδρυμα και μητέρα δύο παιδιών. Δηλώσατε κάποτε πως σας είναι λίγο δύσκολο να ισορροπείτε ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική σας ζωή. Καταφέρατε να βρείτε την ισορροπία;
Δεν νομίζω ότι θα φτάσω ποτέ στο τέλειο. Το έχω αποδεχτεί (γέλια). Εύχομαι να γίνει, πάντως. Θέλω να πω ότι η ισορροπία δεν είναι απλό πράγμα για έναν γονιό μόνο, άσχετα με το τι δουλειά κάνει, και ειδικά όταν αυτή η δουλειά τον υποχρεώνει να ταξιδεύει. Κι αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο καθώς τα παιδιά μου μεγαλώνουν. Δεν είναι τα μικρά που μπορεί να μην καταλαβαίνουν ακριβώς πού τα πηγαίνεις. Είναι σε μια ηλικία τώρα που έχουν ενδιαφέροντα και πράγματα να κάνουν μετά το σχολείο.
Πώς βιώσατε την πανδημία, τα lockdowns και όλα αυτά;
Ήμουν στο Λος Άντζελες. Και καθώς τα θυμάμαι τώρα, νομίζω ότι βίωσα μια πραγματικά ωραία απομόνωση. Ήμουν με τους ανθρώπους που αγαπώ περισσότερο στον κόσμο: τα παιδιά μου και τη μητέρα μου. Κατάλαβα πως υπό άλλες, φυσιολογικές συνθήκες δεν θα είχα στη διάθεσή μου αυτόν το χρόνο με την οικογένειά μου, οπότε από αυτή τη σκοπιά, ναι, πραγματικά το απόλαυσα.
Ο ρόλος της «δασκάλας» των παιδιών σας ήταν από τους πιο δύσκολους για εσάς;
Δεν συμφωνούσα ποτέ με την εκπαίδευση στο σπίτι, και ήξερα επίσης ότι δεν θα ήμουν καλή δασκάλα. Πέρα απ’ αυτό, όμως, θα ήταν ενδιαφέρον να ζητήσω από τα παιδιά μου να αξιολογήσουν εκείνη την περίοδο. Θυμάμαι πόσο με είχε επηρεάσει η επιδημία του Aids στη Νότια Αφρική, όταν δεν είχα καν την ηλικία της μεγάλης μου κόρης. Για εμάς, τους ενήλικους, μοιάζει περισσότερο σαν μια μεμονωμένη περίπτωση. Ευτυχώς δεν υφίσταται πια σε μεγάλο βαθμό. Αν όμως δεν είμαστε προσεκτικοί, θα υπάρξει και πάλι.
Έχετε άγχος που θα επιστρέψετε στα πλατό έπειτα από δύο χρόνια απουσίας;
Τα προηγούμενα δύο χρόνια εργαζόμουν στο αρχικό στάδιο παραγωγής στην εταιρεία μου και ήταν κάτι συναρπαστικό. Αλλά τώρα, ναι, με ενθουσιάζει η προοπτική της επιστροφής μου στη δουλειά. Ωστόσο θα είμαι πολύ προσεκτική με την όλη διαδικασία. Υπάρχει ένας πολύ επικίνδυνος ιός που δεν έχει εξαλειφθεί ακόμα. Οπότε νομίζω ότι είναι σωστό να φοβόμαστε και λίγο.
Ο προγραμματισμός για την κυκλοφορία της ταινίας ανατράπηκε από την πανδημία. Ποιες είναι οι άλλες ταινίες σας που περιμένουμε;
Το Addams Family 2 κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό (είμαι η φωνή της Morticia Adams), ακολουθεί η τελική επεξεργασία του The School of Good and Evil για το Netflix και υπάρχουν κάνα δυο ακόμη πράγματα τα οποία για την ώρα είναι μυστικά. Δεν θα μιλήσω γι’ αυτά αλλά θα είναι κάτι πραγματικά συναρπαστικό. Μόνο αυτό μπορώ να πω (γέλια).
Έχετε παίξει σε 55 ταινίες και 6 σειρές μέσα σε μόλις 26 χρόνια. Έχετε λάβει 3 βραβεία και 18 υποψηφιότητες. Για τι απ’ όλα αυτά είστε περισσότερο περήφανη;
Για τη μακροβιότητά μου, θα έλεγα. Για κάθε ηθοποιό αυτό είναι το πιο σημαντικό. Πάντα αγαπούσα αυτή τη δουλειά και πάντα ήθελα να την κάνω για όσο περισσότερο καιρό γίνεται. Ο μεγαλύτερος φόβος ενός ηθοποιού είναι μήπως, λόγω της πληθώρας νέων ταλέντων που συνεχώς εμφανίζονται, ο κόσμος τον ξεχάσει. Όταν ήμουν πιο νέα, η ιδέα και μόνο ότι θα ζω αποκλειστικά από την ηθοποιία, δίχως να χρειάζομαι μια δεύτερη δουλειά για να πληρώνω τους λογαριασμούς, μου φαινόταν σαν όνειρο. Είναι δύσκολο να τα καταφέρεις σ’ αυτόν το χώρο και νιώθω περήφανη για τα «όχι» που είπα. Βέβαια, άλλο τόσο περήφανη νιώθω και για τα «ναι». Όλα χρειάζονταν για να χτιστεί μια μακρά καριέρα.
Ποια είναι η σχέση σας με τον χρόνο;
Ο χρόνος είναι πολύτιμος. Δεν μπορείς να αγοράσεις περισσότερο απ’ αυτόν. Έχουμε ο καθένας τον δικό του και είναι ό,τι πιο πολύτιμο διαθέτουμε. Και, επίσης, δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει ο χρόνος μας ή πόσος μένει για να μοιραστούμε και να αφήσουμε πίσω μας μια κληρονομιά, πόσο χρόνο έχουμε για να περάσουμε με τα παιδιά μας. Πραγματικά πιστεύω πως είναι ό,τι πιο ακριβό πάνω στη Γη. Έτσι, τον αγαπώ, δεν τον θεωρώ δεδομένο. Πιο νέα, ήμουν πάντα βιαστική γιατί δεν ήξερα πόσο χρόνο είχα. Τώρα που είμαι μεγαλύτερη καταλαβαίνω τη σημασία του να ρίχνεις τους ρυθμούς σου. Έχει αξία ο χρόνος που περνάω με τα παιδιά μου, με τους ανθρώπους που αγαπώ, ο χρόνος που περνάω κάνοντας πράγματα που έχουν σημασία για εμένα. Δεν είναι για ξόδεμα…
Είστε μέλος της νέας Breitling Squad μαζί με τη Misty Copeland και τη Yao Chen για το νέο ρολόι Chronomat. Είναι σημαντικό για εσάς να ανήκετε σε μια κοινότητα;
Ναι, είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης να θέλεις να ανήκεις κάπου. Μπορεί, επίσης, κάποιος να ανήκει σε πολλές κοινότητες. Το όφελος αυτού είναι τα πολλαπλά ενδιαφέροντα που μας προσφέρει. Και η κοινότητα το ενισχύει αυτό μέσα από την υποστήριξη και την αποδοχή. Οπότε, με αυτή την έννοια, ναι, είναι σημαντικό για εμένα. Άνθρωποι που δεν νιώθουν ότι ανήκουν κάπου, πρέπει να αισθάνονται πολύ μοναχικά.
Πώς ξεκίνησε η συνεργασία με την Breitling;
Μου το πρότειναν μετά την πρώτη καμπάνια. O Adam Driver και ο Brad Pitt είχαν ήδη υπογράψει κι εγώ είμαι θαυμάστρια και των δύο. Μου άρεσε και το concept της καμπάνιας. Yπήρχε κάτι στον Adam, τον Brad και σ’ εμένα, και όταν ο Peter Lindbergh το σκέφτηκε και το εξέφρασε, είδα πως υπήρχε πραγματική και ειλικρινής ποιότητα σ’ αυτό. Αυτό το brand φτιάχνει ρολόγια από το 1884 και τώρα δημιούργησε κάτι πολύ σύγχρονο.
Τι σας αρέσει περισσότερο στο ρολόι Chronomat της Breitling;
Στην εποχή μας δεν είμαστε αναγκασμένοι να φοράμε ρολόι, αλλά η Breitling είναι πολύ έξυπνη. Κατανοούν ότι οι καταναλωτές δεν φορούν κι έτσι σκέφτηκαν: «Γιατί δεν σχεδιάζουμε κάτι που θα θέλουν να φορούν στο χέρι τους;». Έτσι αισθάνομαι εγώ για το ρολόι. Έχει μοντέρνο σχεδιασμό και σπουδαία τεχνικά χαρακτηριστικά. Είναι κλασικό και μοντέρνο ταυτόχρονα, χωρίς να σου υπαγορεύει πώς θα περάσεις τη μέρα σου ή τι θα φορέσεις.
Είστε πραγματική ακτιβίστρια και αγωνίζεστε για πολλά ζητήματα, όπως η συμπερίληψη, η διαφορετικότητα, τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Ιδρύσατε ακόμη και τον δικό σας φιλανθρωπικό οργανισμό Charlize Theron Africa Outreach Project (CTAOP) το 2007. Τι σας ώθησε να το κάνετε;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Νότια Αφρική. Από τα πολύ νεανικά μου χρόνια με επηρέασε πολύ η επιδημία του Aids, που πραγματικά είχε γονατίσει τη χώρα, κάτι που συμβαίνει ακόμα, από πολλές απόψεις. Είδα αμέτρητους ανθρώπους να πεθαίνουν χωρίς λόγο από τον ιό, τότε, μάλιστα, δεν γνωρίζαμε πολλά πράγματα. Η τρομακτική σοβαρότητα της ασθένειας έγινε γνωστή στα τέλη των ‘80s και στις αρχές των ‘90s, οπότε φτάνοντας στο 2000 είχαμε πλέον μεγάλο απόθεμα σε φάρμακα για ανθρώπους που είχαν ήδη μολυνθεί. Αυτό που κατάλαβα, όμως, ήταν πως υπήρχε μεγάλη ανάγκη για πρόληψη. Η Νότια Αφρική είναι μια χώρα που έχασε μια ολόκληρη γενιά από γονείς. Υπήρχε μια νέα γενιά που μεγάλωνε, αν ήταν τυχερή, αλλά με έναν γονιό ή έναν παππού, και οι παλιές παραδόσεις στέκονταν εμπόδιο στη σύγχρονη ιατρική και στην κατανόηση του πώς αυτός ο ιός εξαπλωνόταν. Δεν υπήρχαν αρκετοί οργανισμοί που να εστιάζουν στην πρόληψη κι έτσι αποφάσισα να ιδρύσω τον δικό μου.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ο στόχος του ιδρύματος έχει αλλάξει τα τελευταία 15 χρόνια. Αρχικά σκοπός μας ήταν να γεμίσουμε το κενό σχετικά με την πρόληψη, αλλά όταν ξεκινάς να εργάζεσαι σ’ αυτό τον τομέα, αντιλαμβάνεσαι γρήγορα πως η προσπάθεια να σταματήσεις το Aids δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση. Πρέπει να δεις το ζήτημα ολιστικά. Πρέπει να καταλάβεις ότι υπάρχουν τόσοι άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν μια κοινότητα και οι οποίοι μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης. Έτσι στραφήκαμε προς την εκπαίδευση -και ιδιαίτερα την ανώτατη- και τη συμμετοχή της κοινότητας, ανακαλύπτοντας τους νέους που δεν είχαν πρόσβαση στη μόρφωση. Αναζητούμε τους ηγέτες του μέλλοντος, που είναι σημαντικοί τόσο για την Αφρική αλλά και για όλο τον κόσμο. Στην ουσία είμαστε ένα ίδρυμα που εστιάζει στους νέους και το μέλλον τους.
Στο ξεκίνημα της πανδημίας του κορονοϊού, περιμένατε ότι η κατάσταση θα γινόταν χειρότερη;
Η πανδημία προκάλεσε καινούρια προβλήματα. Καθώς εξετάζαμε την κατάσταση με όλες τις οργανώσεις που υποστηρίζουμε, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε ήταν η έμφυλη βία. Οι γυναίκες και τα μικρά κορίτσια υποφέρουν περισσότερο δίχως να νοιάζεται κανείς. Πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα γι’ αυτές αν τους δώσουμε την ευκαιρία να μιλήσουν. Αυτό που έσωσε πολλούς από εμάς στην καραντίνα, το ότι μείναμε σπίτι, ήταν θανατική καταδίκη για άλλους ανθρώπους που ζούσαν με τους κακοποιητές τους. Διαρκώς μιλάω γι’ αυτό. Οπότε, ναι, η Covid-19 έκανε τα πάντα πιο δύσκολα, παράλληλα όμως έφερε τους ανθρώπους κοντά. Ήμασταν όλοι μαζί σ’ αυτό. Κι έγινε πιο εύκολο να πλησιάσεις εκείνους που ήθελαν να υποστηρίξουν οργανισμούς σαν τον CTAOP.
Πώς χαλαρώνετε έπειτα από μια δύσκολη και πολυάσχολη μέρα;
Μερικές φορές η μέρα μου διαρκεί μέχρι τη στιγμή που θα πάω στο κρεβάτι για ύπνο. Όταν έχεις παιδιά δεν υπάρχει χρόνος να καθίσεις και να χαθείς στις σκέψεις σου. Μερικές φορές με παίρνει ο ύπνος δίπλα σε μια από τις κόρες μου. Τέτοια εξάντληση νιώθω. Από την άλλη, μου αρέσει να συναντάω τους φίλους μου για φαγητό και ένα ποτήρι κρασί. Είναι απίστευτα χαλαρωτικό! Και με γεμίζει χαρά!
