Φόρεµα και κολιέ, και τα δύο ALEXANDER McQUEEN.
Στο σπίτι της, σε µια ντουλάπα µε συρόµενες πόρτες, κρατάει ακόµα τη στολή του σχολείου, χωριστά από τα υπόλοιπα ρούχα. O µεγάλος θησαυρός της, όµως, είναι ένα µπαούλο γεµάτο κούκλες, από κλασικές Madame Alexander µέχρι Barbie. Οι τοίχοι είναι διακοσµηµένοι µε πόστερ της Marilyn Monroe, ενώ σε µια άλλη ντουλάπα υπάρχουν όλες οι νέες fashion ανακαλύψεις της, αφού, εκτός από το σινεµά, η µόδα είναι η άλλη µεγάλη αγάπη της Fanning. Στο ψυγείο της θα βρείτε κουτιά Dr. Pepper (σ.σ.: ανθρακούχο αναψυκτικό), ενώ το φαγητό που προτιµά είναι το mac & cheese (µακαρονάκι κοφτό µε µπόλικο τσένταρ). Όταν βαριέται, συνήθως γράφει το όνοµα του Bob Dylan στο πίσω µέρος του χεριού της, κάνει κλασικό µπαλέτο, ακούει τραγούδια της Dolly Parton και στα καραόκε συχνά ζητάει το No One της Alicia Keys. «Όταν πιάνεις το µικρόφωνο νιώθεις ότι πειραµατίζεσαι και αυτό σε συνεπαίρνει», λέει η ηθοποιός που τώρα πρωταγωνιστεί στην πρώτη της σειρά –στην οποία είναι και συµπαραγωγός– το The Great (στο Hulu). Είναι ένα σίριαλ µε θέµα τη ζωή της Μεγάλης Αικατερίνης και την άφιξή της στη Ρωσία. Επιπλέον, άµεσα θα τη δούµε στην ταινία The Roads not Taken στο πλευρό της Salma Hayek και του Javier Bardem. Γνωρίζει ότι η ζωή τής χαµογελάει διαρκώς και η πληρότητα που νιώθει φαίνεται. Ζωηρή και µε χιούµορ, δείχνει την ηλικία της, διατηρώντας όµως έναν παιδικό ενθουσιασµό που την κάνει να ξεχωρίζει, γεγονός που έχει γοητεύσει σηµαντικούς σκηνοθέτες όπως οι Sofia Coppola, J.J. Abrams, Woody Allen, Spike Jonze και Nicolas Winding Refn, αλλά και οίκους µόδας όπως οι Miu Miu και Rodarte. Από το ντεµπούτο της στο φιλµ Το Όνοµά µου είναι Σαµ, σε ηλικία δύο ετών, µέχρι σήµερα, το επάγγελµά της την έχει φέρει αντιµέτωπη µε πολλές δυσκολίες. «Αποφεύγω τα σενάρια που δεν µε βοηθούν να ωριµάσω ούτε ως ηθοποιός ούτε ως άνθρωπος», µε διαβεβαιώνει.
Φόρεµα, Marni. Kαπέλο, poa, pipelinersofamerica.net
Με το The Great κάνατε µια στροφή στην καριέρα σας. Τι σας τράβηξε στην Αικατερίνη τη Μεγάλη;
(Αρχίζει να απαριθµεί…) Ήταν έξυπνη, αινιγµατική, ιντριγκαδόρισσα, καλλιεργηµένη, αµείλικτη, διανοούµενη. Διάβαζε και έγραφε πολύ, ενώ ήταν η µέλλουσα γυναίκα του αυτοκράτορα της Ρωσίας, έναν άντρα τον οποίο η ίδια θεωρούσε ανάξιο να κυβερνήσει και εναντίον του οποίου συνωµότησε. Πώς να πεις «όχι» σε ένα τέτοιο σενάριο;
Ποιο στοιχείο σας έκανε να συνδεθείτε πιο πολύ µε τον ρόλο;
Το όραµα της Αικατερίνης για το µέλλον. Ως ηγέτιδα και γυναίκα σε µια εποχή που η πολιτική, σε µεγάλο βαθµό, εξαρτιόταν από την κτηνώδη δύναµη -περίπου όπως και σήµερα- εκείνη αντιλήφθηκε πόσο εύθραυστη είναι µια κυβέρνηση, ενώ γνώριζε πολύ καλά τη δύναµη της εικόνας της. Πολλά από τα θέµατα που εκείνη αντιµετώπισε ισχύουν και σήµερα: πώς να κρατήσεις την ισορροπία ανάµεσα στον εθνικισµό, τον επεκτατισµό και τον φιλελευθερισµό, η ένταση ανάµεσα στην προσωπική και τη δηµόσια ζωή των κυβερνώντων, οι πιέσεις που δέχονται οι γυναίκες σε θέσεις ισχύος.
Παρόλο που η σειρά φέρνει στην επιφάνεια διάφορα οικουµενικά ζητήµατα, τα οποία ήδη αναφέρατε, υπάρχει ένα που υπερισχύει: το κόστος της αγάπης.
Το έργο δείχνει πώς διαπραγµατευόµαστε τις σχέσεις µε τους ανθρώπους που πιστεύουµε ότι αγαπάµε και πώς ανακαλύπτουµε έναν τρόπο να κάνουµε κάτι µεγαλύτερο από τον ίδιο µας τον εαυτό: να υπάρξουµε µέσα σε αυτές τις σχέσεις, χωρίς να χάσουµε την ταυτότητά µας.
Το σίριαλ παρουσιάζει επίσης διάφορες ακραίες συµπεριφορές που έχουν να κάνουν µε τον πολιτισµό και τη θρησκεία. Αυτό σας έκανε να σκεφτείτε παραπάνω κάποια πράγµατα;
Μεγάλωσα στους κόλπους µιας θρησκευόµενης οικογένειας (Βαφτιστές του Νότου, παρακλάδι της προτεσταντικής εκκλησίας) και καθώς περνούν τα χρόνια διαµορφώνω την προσωπική µου σχέση µε την πίστη. Χωρίς να έχω προκαταλήψεις ή να είµαι αρνητική απέναντι σε κάτι. Η πνευµατικότητα είναι πολύ σηµαντική στη ζωή µου. Πιστεύω ότι υπάρχει κάτι πολύ µακριά από τον κόσµο µας και αυτό µε ανακουφίζει. Η οικογένειά µου είναι γεµάτη ισχυρές γυναίκες: η αδερφή µου, η θεία µου, η γιαγιά µου, η µητέρα µου (ζει µε τις δύο τελευταίες)… Στο σπίτι µάς είχαν ενσταλάξει ότι το πιο σηµαντικό είναι το πώς συµπεριφέρεσαι στους άλλους. Αυτή είναι η πραγµατική έννοια της επιτυχίας και αυτό που σε καθορίζει.
Λάβατε υπόψη σας την αδερφή σας Dakota στην απόφασή σας να γίνετε ηθοποιός;
Η αδερφή µου είχε τεράστια επιρροή στην καριέρα µου. Καθώς εκείνη ξεκίνησε πριν από µένα, µου έδειξε τον δρόµο και µε ενθάρρυνε να δοκιµάσω. Μπορεί να συνέβαινε ούτως ή άλλως, αλλά πιστεύω ότι εκείνη µου άνοιξε τις πόρτες. Σε κάθε περίπτωση η γλώσσα των γυρισµάτων είναι στο DNA µας.
Σκεφτήκατε ποτέ να αφιερωθείτε σε κάτι άλλο;
Η µητέρα µου ήταν επαγγελµατίας τενίστρια και θα µου άρεσε αν και οι δύο είχαµε ακολουθήσει τα βήµατά της. To προσπάθησα. Θα µπορούσαµε να έχουµε γίνει η Serena και η Venus Williams (σ.σ.: διάσηµες Αµερικανίδες τενίστριες). Αλλά δεν παίζαµε καλά και έτσι δεν λειτούργησε. Η αδερφή µου το µισούσε. Εγώ είµαι πιο αθλητικός τύπος από εκείνη, αλλά προτιµώ το βόλεϊ. Η οικογένειά µου ήταν άσχετη µε τον κόσµο του κινηµατογράφου. Όταν η Dakota άρχισε να παίζει, το δοκίµασα κι εγώ µόνο και µόνο για να διασκεδάσω. Η µητέρα µου µας είπε: «Λοιπόν, αν κάποια στιγµή θελήσετε να τα παρατήσετε, απλώς µου το λέτε».
Προετοιµαστήκατε για να µπορέσετε να σταθείτε µπροστά στην κάµερα;
Ποτέ δεν σπούδασα υποκριτική. Εκφράζοµαι όπως αισθάνοµαι. Η µοναδική τεχνική µου είναι ότι δουλεύω τα σενάρια όταν είµαι στο µπάνιο. Γιατί; Επειδή είναι κάτι που δεν το ξέρω καλά… Είναι ένα µυστήριο και όπως ακριβώς κάνω µε το παιδικό µου µαξιλάρι, έτσι παίρνω και την υποκριτική µαζί µου παντού.
Ποιο είναι το πρώτο φιλµ που θυµάστε;
Το Grease. Και το Επτά Χρόνια Φαγούρα, το οποίο έχω δει εκατό φορές. Με σηµάδεψε τόσο που στο τέλος ερωτεύτηκα τη Marilyn Monroe!
Φόρεµα, κάλτσες και παπούτσια, όλα MIU MIU.
Γιατί σας συναρπάζει τόσο;
Επειδή ήταν µια τραγική φιγούρα. Βλέποντας µια φωτογραφία της µπορούσες να καταλάβεις αν είχε µια καλή ή µια κακή µέρα. Ποτέ δεν προσποιήθηκε. Είχε αυθεντικά συναισθήµατα.
Λένε ότι στο Χόλιγουντ οι άνθρωποι ωριµάζουν γρηγορότερα…
Δεν το βλέπω έτσι. Στην αρχή µελετούσα στο σπίτι µαζί µε την αδερφή µου και στα 9 ξεκίνησα το σχολείο. Έζησα µια φυσιολογική ζωή. Πήγα στους χορούς του σχολείου και απόλαυσα όλη την εµπειρία. Την ώρα που άλλα παιδιά παρακολουθούσαν µαθήµατα πιάνου, εγώ πήγαινα στα πλατό. Καθώς µεγαλώνω, τα σενάρια που µου προτείνουν αλλάζουν. Αυτό είναι όλο. Κάποιες φορές σκέφτοµαι να αλλάξω δρόµο, σκέφτοµαι µέχρι και να γράψω και να σκηνοθετήσω τα δικά µου σενάρια.
Σας φόβισε ποτέ η ιδέα της ενηλικίωσης;
Ποτέ. Είναι η στιγµή που ανακαλύπτεις ποιος πραγµατικά είσαι. Η εφηβεία είναι ένα ταξίδι στο οποίο κανείς δεν πρέπει να τιµωρείται επειδή είναι διαφορετικός. Πρέπει να βρεις τον χώρο σου. Και αυτό είναι συνώνυµο της ελευθερίας. Όλος ο κόσµος κρύβει µια µικρή αδυναµία µέσα του. Το αντίθετο δεν µπορεί να συµβεί.
Πώς διατηρείτε το ενδιαφέρον σας γι’ αυτή τη δουλειά;
Διασκεδάζω µε αυτό που κάνω. Μπορεί να ακούγεται τετριµµένο, αλλά έτσι είναι. Αν δεν περνάς καλά και δεν αγαπάς τη δουλειά σου, τότε ψάξε για άλλη. Μέχρι σήµερα, όλα µου φαίνονται καινούρια: κάθε ρόλος, κάθε σενάριο, κάθε γύρισµα…
Ποιο είναι το πρώτο πράγµα που κάνετε όταν τελειώνετε τα γυρίσµατα;
Σχεδιάζω τον χαρακτήρα που υποδύθηκα σε µια κόλλα χαρτί και το κάνω δώρο στον σκηνοθέτη.
Ποιο είναι το µεγαλύτερό σας επίτευγµα;
Να κρατάω το στόµα µου κλειστό και να ακούω τους άλλους.
Εκτός από την υποκριτική, ποιο άλλο ταλέντο θα θέλατε να έχετε;
Να µπορούσα να διασκευάσω τα αγαπηµένα µου κοµµάτια του Johny Cash και να τραγουδάω µε την Beyoncé.
Έχετε χρόνο για τα µαθήµατα µπαλέτου;
H φιλοδοξία µου είναι να συνεχίσω να είµαι ηθοποιός. Σε οποιαδήποτε ηλικία φτάσω. Αλλά, ναι, θέλω να συνεχίσω να κάνω µπαλέτο. Στο όνειρό µου είδα ότι έκανα 14 συνεχόµενες πιρουέτες. Εντάξει, ήταν στον ύπνο µου. Αλλά µπορεί κάποια στιγµή να το καταφέρω και στην πραγµατικότητα. 4
Είστε η µικρή µούσα των Coppola. Ανήκετε πλέον στη… συµµορία τους;
Σχεδόν! Ήταν µαγικό που δούλεψα µε τη Sofia στο Somewhere και στην Αποπλάνηση. Και ακόµα περισσότερο µε τον πατέρα της, στον αµπελώνα τους στη Napa, εκεί όπου µεγάλωσε η Sofia (ο Francis Ford Coppola τη σκηνοθέτησε στις Παραισθήσεις). Η εµπειρία ήταν εκρηκτική. O Francis το βράδυ µαγείρευε ζυµαρικά και εγώ τον βοηθούσα. Σκεφτόταν συνεχώς νέες συνταγές.
Tοπ, φούστα, κολιέ αλυσίδα, ροζ βραχιόλια, βραχιόλια µε πέρλες και κολιέ µε πέρλες φορεµένο σαν ζώνη, όλα, Chanel.
Στο The Great, η Αικατερίνη «αγκαλιάζει» τα βιβλία. Καταφεύγετε κι εσείς σε αυτά;
Υπάρχει η αντίληψη ότι όταν κάποιος διαβάζει, συνήθως δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει. Λάθος. Τα µεγάλα έργα µάς βοηθούν να κατανοήσουµε βασικές πλευρές της ανθρώπινης φύσης: τα µηνύµατά τους παραµένουν διαχρονικά, σου ανοίγουν νέους ορίζοντες και σε βοηθούν να αποκτήσεις περισσότερη κριτική σκέψη και φαντασία. Μερικές φορές νιώθω ότι ζούµε µέσα σε µια επιθετική άγνοια.
Υπάρχει κάτι που αποφεύγετε µε κάθε κόστος;
Εκτός από τις selfies που είναι µια «επίθεση εγωισµού» της εποχής µας -κι εγώ αντιµετωπίζω την µαταιοδοξία µε χιούµορ- µε απασχολούν τα συστήµατα εικονικής πραγµατικότητας τα οποία συνεχώς αυξάνονται και βασίζονται σε έναν µη αληθινό κόσµο. Αν στο ίντερνετ ήδη συνυπάρχουν µε την ίδια δύναµη οι αλήθειες και τα ψέµατα, αυτό θα αλλάξει ακόµη και τον τρόπο µε τον οποίο λειτουργεί ο εγκέφαλός µας. Όσο πιο έξυπνος θα γίνεται ο υπολογιστής µας, τόσο πιο χαζοί θα γινόµαστε εµείς.
Σήµερα η πραγµατικότητα υπερβαίνει τη φαντασία…
Αν και είµαστε κοινωνικά όντα, αντιµετωπίζουµε τον άλλο σαν εχθρό. Διασταυρωνόµαστε στο δρόµο µε ανάµεικτα συναισθήµατα: συνενοχή και υποψία. Ακόµη κι έτσι, πιστεύω ότι θα αποκτήσουµε αξίες πιο ανθρώπινες και πιο λογικές και ότι αυτή η αλλαγή θα µας µεταµορφώσει.
Σας φοβίζει κάτι;
Τα ασανσέρ.
Ποιο είναι το motto σας;
Εµπρός! Ονειρευτείτε περισσότερο, µάθετε περισσότερα, κάντε περισσότερα!
Πώς βλέπετε τον εαυτό σας σε 8 χρόνια, όταν θα είστε 30;
(ξεσπάει σε γέλια.) Αυτή είναι συνέντευξη για δουλειά; Θα µε προσλάβετε; Λοιπόν, κοιτάξτε, θα βρίσκοµαι… Το ξέρατε αυτό;
