Αλήθεια, πόσο συχνά καλείται να εξηγήσει ένας άντρας τι σημαίνει για εκείνον να είναι άντρας; Εν τέλει, το να είσαι γυναίκα σημαίνει πως είσαι άνθρωπος. Αλλά και το να είσαι άντρας, ομοφυλόφιλος, λεσβία, διαφυλικός, αμφιφυλόφιλος… σημαίνει το ίδιο. Είσαι άνθρωπος. Η περιπέτεια της ύπαρξης αυτή καθαυτή είναι μια περίπλοκη υπόθεση για όλους, και ταυτόχρονα τόσο παρεξηγημένη, που θέλει θάρρος και ειλικρίνεια για να πορευθεί κανείς μέχρι το τέλος — όχι επιπλέον φόβο και παράλογα εμπόδια. Ξέρω καλά ότι για να μπορώ σήμερα να διασχίζω τον κόσμο κατά τις επιθυμίες μου, στηρίζομαι στους ώμους όσων περπάτησαν τα μονοπάτια αυτά πριν από εμένα. Και αναρωτιέμαι πόσα πεπρωμένα χάθηκαν και χάνονται ακόμα στη δίνη της Ιστορίας. Πόσες ήταν οι γυναίκες, κι όχι μόνο, που οι εκάστοτε κοινωνίες απέκλεισαν και φίμωσαν. Ποια θα ήταν άραγε η γνώση μας για τον κόσμο αν τους είχε δοθεί η ευκαιρία να αρθρώσουν λόγο, να δημιουργήσουν έργο, να θέσουν εαυτόν στην υπηρεσία της εποχής τους; Με ρωτούν συχνά αν είναι δύσκολο να είναι κανείς γυναίκα-δημιουργός σήμερα, και δη στον κινηματογράφο, έναν παραδοσιακά ανδροκρατούμενο χώρο. Από σεβασμό προς τις ηρωίδες και τους ήρωές μου, σιωπώ. Η δουλειά μου μου δίνει το σπάνιο προνόμιο να χαρτογραφώ τις «εμπόλεμες» ζώνες της ύπαρξης και των φύλων. Εκείνες τις θολές περιοχές όπου οι δυνατοί γίνονται ανίσχυροι και μένει μόνο η ουσία των πραγμάτων, γυμνή. Πράγματι, ζω και δημιουργώ σε έναν κόσμο φτιαγμένο για άντρες. Όμως δεν ξεχνώ ποτέ πως όλοι οι άνθρωποι έχουν γεννηθεί από το σώμα μιας γυναίκας.
