Έχεις; Πόσους; Κάθε φορά; Πάντα; Και αν όχι, τι φταίει; Εσύ; Ο άλλος; Μήπως να προσποιηθείς; Μήπως να χωρίσεις; Μήπως δεν ταιριάζετε; Τους διεκδικείς; Αρκεί να τους προσφέρεις μόνη σου στον εαυτό σου; Αυτές είναι οι καταιγιστικές απορίες που προκαλεί η αναφορά σε μια σεξουαλική ζωή χωρίς οργασμούς. Η αλήθεια είναι πως ακούμε συνεχώς γι’ αυτούς. Οργασμούς, οργασμούς κι άλλους οργασμούς. STOP.
Το σεξ έκανε τον οργασμό ή ο οργασμός το σεξ
Τι έγινε ξαφνικά και η ανάγκη για σεξουαλική ευχαρίστηση επιφορτίστηκε με τέτοιο άγχος και ανησυχία; Από πότε και γιατί μας έγινε εμμονή; «Υπάρχει τόσο μεγάλη πίεση σήμερα να έχουμε οργασμούς, αλλά και να μας προσφέρονται κάθε φορά που κάνουμε σεξ, που όταν αυτό δεν συμβαίνει, αισθανόμαστε τρομερή απογοήτευση», αναφέρει η ψυχοσεξολόγος και διευθύντρια της κλινικής Havelock στο Λονδίνο Dr Karen Gurney, και προσθέτει: «Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι κάνουμε κακό σεξ αν απουσιάζει ο οργασμός. Υπάρχουν ένα εκατομμύριο λόγοι για τους οποίους επιλέγουμε να είμαστε σεξουαλικά ενεργοί: επιθυμία για οικειότητα, ενθουσιασμός, σύνδεση, πλήξη, τόνωση της αυτοπεποίθησης. Πολλά από αυτά τα κίνητρα μπορούν να μας χαρίσουν μεγάλη ευχαρίστηση χωρίς καν να πλησιάσουμε στην κορύφωση». Η Laura Beltran, ψυχολόγος, σεξολόγος και συγγραφέας του βιβλίου Les Femmes et leur Sexe (Οι γυναίκες και το φύλο τους, εκδ. Payot) επιβεβαιώνει: «Ο οργασμός ως αυτοσκοπός είναι κάτι που έχει επιβληθεί εδώ και αρκετό καιρό. Έχει κυριαρχήσει, δυστυχώς, η ιδέα ότι μια φυσιολογική σεξουαλικότητα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτόν». Μια έρευνα του ELLE στη Γαλλία, η οποία διενεργήθηκε πριν από λίγους μήνες, μαρτυρά ότι οι γυναίκες έχουν αρχίσει να σκέφτονται διαφορετικά: 72% των συμμετεχόντων δεν θεωρούν αποτυχημένη μια σεξουαλική επαφή η οποία δεν ολοκληρώνεται με οργασμό (το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 59% το 1998).
Μια πολιτική… πράξη
Κάνοντας τον οργασμό απόλυτο κυρίαρχο στον σεξουαλικό μας χάρτη, χάσαμε την ουσία. Ποια είναι αυτή; Το ίδιο το σεξ. Η ιδανική σωματική επικοινωνία. Η διερεύνηση, η διέγερση, ο πειραματισμός, η απόλυτη ελευθερία, η υγρή ένωση που μπορεί να συμβεί ανάμεσα σε δυο ανθρώπους ή περισσότερους (εμείς δεν κρίνουμε). Μην ξεχνάμε όμως και τη… solo καριέρα, τη δύναμη που έχει η δυνατότητα και το δικαίωμα στην αυτοϊκανοποίησή μας. Η Julia Pietri, η δημιουργός και διαχειρίστρια του φεμινιστικού λογαριασμού Gang du Clito (“Συμμορία της Κλειτορίδας”) βάζει μια άλλη παράμετρο στο θέμα της απουσίας του οργασμού από τη σεξουαλική ζωή μας: «Μην ξεχνάμε ότι η πηγή του, η κλειτορίδα, δεν είχε αναλυθεί ως όργανο πριν από το 1998, οπότε είναι φυσιολογικό να μην ξέρουμε ακόμη πώς να την ικανοποιήσουμε. Ο οργασμός είναι μια πολύ… νέα επιστήμη». Γι’ αυτό και θεωρεί ότι υποχρέωσή μας είναι να κατακτήσουμε το σώμα και την ηδονή μας. «Ο αυνανισμός για εμένα είναι πολιτική πράξη. Πρόκειται για μια μορφή προσωπικής ανάπτυξης», προσθέτει. Οι μελέτες δείχνουν ότι είμαστε στον σωστό δρόμο. H ίδια έρευνα του γαλλικού ELLE δείχνει ότι οι γυναίκες δεν αφήνουμε στην τύχη την ευχαρίστησή μας. Το 76% των γυναικών ηλικίας 18 έως 69 ετών αυτοϊκανοποιείται και το 43% έχει ήδη χρησιμοποιήσει κάποιο sex toy για να τα καταφέρει καλύτερα.
Η ευχαρίστηση είναι το μήνυμα
Πώς φτάσαμε όμως να χρειαζόμαστε όλες αυτές τις διαβεβαιώσεις για να πιστέψουμε ότι μια σεξουαλική ζωή χωρίς οργασμό παραμένει υγιής; Η πατριαρχική εσφαλμένη σεξουαλική εκπαίδευση παραμελούσε για αιώνες τη γυναικεία ευχαρίστηση, κάνοντάς μας να θεωρούμε ότι το σώμα μας είναι περίπλοκο και μυστήριο και ότι ο οργασμός είναι ένα απίθανο σενάριο. Για αιώνες, η κορύφωση της γυναίκας κατά τη σεξουαλική επαφή δεν ήταν αυτονόητη. Δεν ήταν καν το ζητούμενο. Ήταν μια αποκλειστικά αντρική υπόθεση. Ο ανοιχτός διάλογος γύρω από τον οργασμό και τη γυναικεία σεξουαλική χειραφέτηση είναι μια από τις σημαντικότερες φεμινιστικές κατακτήσεις του 21ου αιώνα. Η… αδικία που έχουμε υποστεί οι γυναίκες περιγράφεται γλαφυρά στον λογαριασμό του T’as Joui (στα ελληνικά “Τελείωσες”) στο Instagram, τον οποίο διαχειρίζεται η ακτιβίστρια Dora Moutot, στόχος της οποίας είναι να φέρει την ερωτική ευχαρίστηση της γυναίκας στην πρώτη γραμμή των συζητήσεων. Η ίδια εξηγεί: «Η κοινωνία μας είναι τόσο πατριαρχική, που κάποιες συμπεριφορές δεν τις αμφισβητούμε καν. Το γεγονός ότι ο οργασμός του άντρα σηματοδοτεί το τέλος της ερωτικής πράξης μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου είναι ένα από τα βασικότερα παραδείγματα. Δεν είχα σκεφτεί, για παράδειγμα, ότι ο άντρας μπορεί να συνεχίσει να ικανοποιεί τη γυναίκα αντί να κοιμηθεί αμέσως μετά το σεξ». Οι μάχες δόθηκαν και ο από κοινού οργασμός μπήκε στις κρεβατοκάμαρες και τις συζητήσεις των ζευγαριών. Οι γυναίκες τον διεκδίκησαν με πάθος και οι άντρες τον θεώρησαν υποχρέωσή τους. Η Dr Karen Gurney μας θυμίζει: «Το σεξ έχει να κάνει με τη σύνδεση. Όσο περισσότερο έχουμε αυτό στο μυαλό μας και όχι την επί τούτου επίτευξη του σωστού οργασμού, τόσο πιο πιθανό είναι να τον πετύχουμε».
Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι χρειάζεται να μένουμε ικανοποιημένες με μια σεξουαλική ζωή χωρίς κανέναν οργασμό ούτε είμαστε εδώ για να υποστηρίξουμε μια σχέση στην οποία ο σύντροφός μας παραμελεί τις ανάγκες μας. Καθεμία από εμάς αξίζει την απόλυτη σεξουαλική ικανοποίηση ή αυτοϊκανοποίηση, αλλά η εμμονή με την κορύφωση μπορεί να κάνει κακό σε όλη τη σεξουαλική διαδικασία. Το σεξ δεν είναι απλώς το μέσο που μας φτάνει στον οργασμό. Το σεξ είναι ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Είναι το πρώτο άγγιγμα, το βλέμμα, τα ατέλειωτα φιλιά, τα αγγίγματα, η οικειότητα, τα αρώματα, η εναλλαγή των στάσεων. Η Emily Nagoski συγγραφέας του best seller Come as you Are (Έλα όπως είσαι, εκδ. Simon & Schuster) μας δείχνει τον δρόμο: «Ο οργασμός δεν είναι ο στόχος. Στόχος είναι η ευχαρίστηση. Και αν νιώσουμε την ευχαρίστηση, τότε ο οργασμός θα έρθει».