«Κοιτάω γύρω µου και βλέπω γυναίκες νοσηλεύτριες της πρώτης γραµµής µε σπαστά ωράρια, αναστολή αδειών και ρεπό εδώ και έξι µήνες. Βλέπω στα µάτια και στα κορµιά τους τους τεράστια σωµατική και ψυχική κούραση. Αυτές οι γυναίκες ανά 3 ώρες φροντίζουν τους ασθενείς µε Covid-19, κάτι που σηµαίνει µεγαλύτερη έκθεση στον ιό.
Βλέπω γυναίκες ειδικευόµενες γιατρούς, σαν εµένα, από όλες τις ιατρικές ειδικότητες, που ξαφνικά τους ήρθε ένα “εντέλλεσθε“, ότι θα πρέπει να µετακινηθούν και να δουλέψουν σε πτέρυγα Covid χωρίς καµία εκπαίδευση, αλλά µε φόβο και αίσθηµα ανεπάρκειας γι’ αυτό που επρόκειτο να αντιµετωπίσουν. Γυναίκες οι οποίες έχασαν και χάνουν χρόνο από την εκπαίδευσή τους. Γυναίκες γιατροί, παθολόγοι, πνευµονολόγοι, λοιµωξιολόγοι, οι οποίες έχουν υπ’ ευθύνη τους ολόκληρες κλινικές Covid µε 40 νοσηλευόµενους ασθενείς. Μαζί µε αυτές τις ατρόµητες γυναίκες-πρότυπα δέθηκα και έζησα πολύ δύσκολες µέρες και εφηµερίες, σώζοντας και χάνοντας ζωές. Και όλες αυτές οι γυναίκες, από εκείνη που φροντίζει για την καθαριότητα της κλινικής µέχρι την επικεφαλής γιατρό, δίνουµε όλες µαζί τη µάχη και ξεχνάµε όλα τα δύσκολα όταν βλέπουµε ασθενείς να παίρνουν εξιτήριο. Κι ας µην έχουν δει τα πρόσωπά µας πίσω από τις µάσκες και ας µην έχουµε δει ούτε εµείς τα δικά τους.
Και όλα αυτά προσπαθώντας να κρατήσουµε µια ισορροπία µε τους αµέτρητους ρόλους µας ως γυναίκες, µαµάδες, κόρες, σύντροφοι και µε τον φόβο πάντα µήπως αρρωστήσουµε ή µεταφέρουµε τον ιό στους αγαπηµένους µας. Αλλά παρά τον φόβο, επιστρέφουµε την επόµενη µέρα, για την επόµενη 24η εφηµερία, για να ξαναχάσουµε και για να ξανακερδίσουµε. Για να κερδίσουµε. Όλες µαζί. Όλοι µαζί. Αν µπορούµε να κάνουµε αυτό, φανταστείτε για τι άλλο είµαστε ικανές».
Info: Η Ειρήνη Μπραζιτίκου είναι ειδικευόµενη γιατρός στην πτέρυγα Covid-19 στο Νοσοκοµείο Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης.
