Ποτέ το λυρικό θέατρο και το κλασικό μπαλέτο δεν ήταν τόσο μοντέρνα και δημοφιλή στο νεανικό κοινό. Η πρεμιέρα της Λίμνης Των Κύκνων του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, σε εντυπωσιακή χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου, ήταν κάτι παραπάνω από λαμπερή, γεμάτη ανθρώπους που συναντάς στα πιο μοντέρνα σημεία της Αθήνας. Ο νέος Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ δημιούργησε έναν μαγικό κόσμο συνδυάζοντας αρμονικά το παρελθόν με το σήμερα. Συνομίλησε με την πρωτότυπη χορογραφία των Πετιπά/Ιβάνοφ, με ολοκαίνουρια μεταμοντέρνα οπτική, αποδεικνύοντας ότι το μπαλέτο δεν είναι για λίγους: η Λυρική μπορεί να γίνει sold out, να στρέψει τους προβολείς στην υψηλή τέχνη και να κάνει talk of the town ακόμα και ένα θρυλικό έργο του 1877. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε. Την τελευταία δεκαετία έχει κάνει το αδύνατο-δυνατό: με παραγωγές που σε αναγκάζουν να ερωτευθείς την κλασική μουσική ακόμα κι αν είσαι εντελώς αμύητος, με minimal αφίσες που ακολουθούν όλες τις νέες τάσεις του graphic design, με προγράμματα-κοσμήματα, με μια νέα επικοινωνία που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τα μεγαλύτερα brands διεθνώς. Πέρυσι απέκτησε και το φουτουριστικό κτίριο που της αξίζει -με υπογραφή του σπουδαίου αρχιτέκτονα Renzo Piano- σε ένα πάρκο το οποίο έχει γίνει η νέα καρδιά της πόλης. Η Λυρική δεν κοιτά απλώς μπροστά, έχει κάνει το άλμα και συναγωνίζεται τις μεγαλύτερες όπερες στον κόσμο.
Σε αυτή την παραγωγή, χορηγός της οποίας είναι η APIVITA, ο Κωνσταντίνος Ρήγος παίζει με το συλλογικό μας ασυνείδητο, φέρνοντας τη Λίμνη των Κύκνων στο σήμερα, σε ερειπωμένο βενζινάδικο «για να θυμίζει έναν κόσμο που ξέμεινε από καύσιμα». Οι μπαλαρίνες λικνίζονται σαν κύκνοι σε ένα μεταποκαλυπτικό τοπίο γεμάτο σκουριές και γράσα, στη μέση του πουθενά, έναν κόσμο που θυμίζει τις δυστοπίες της Μάργκαρετ Ατγουντ. Παίζει με τα συναισθήματα, φλερτάρει με τους φόβους της σύγχρονης εποχής, παντρεύοντας το κλασικό με το μεταμοντέρνο, το χθες με το αύριο, το φυσικό με το υπερφυσικό. Στο πρόσωπα του Πρίγκιπα Ζήγκφρηντ ενσαρκώνεται και αντικατοπτρίζεται η εσωτερική μάχη των μεταμοντέρνων ανθρώπων που προσπαθούν να βρουν το νόημα της ζωής σε έναν καινούριο κόσμο κενού νοήματος. Στις κινήσεις του Βαγγέλη Μπίκου, ο οποίος δεν υποδύθηκε απλώς υποδειγματικά το ρόλο του πρίγκιπα, αλλά τον επανεφηύρε σαν ένα κινούμενο γλυπτό επί σκηνής, ο έρωτας διαρκώς παλεύει με τον αφανισμό του, το καλό μάχεται με το κακό. Ένας ρομαντικός στην καρδιά του κυνισμού, ένας νους σε απόλυτη κρίση, του οποίου τα άλματα και τις πτώσεις παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα. «Το βλέμμα του Ζήγκφρηντ είναι άλλωστε ο κύριος φορέας της αφήγησης. Δικές του φαντασιακές προβολές είναι ο λευκός και ο μαύρος κύκνος, τους οποίους καλείται να κυνηγήσει και να σκοτώσει: καθώς δεν είναι παρά κομμάτια του εαυτού του, το βέλος του τόξου του θα βρει τελικά και τον ίδιο».
Η τρίτη και η τέταρτη πράξη είναι πολύ δυνατές και ατμοσφαιρικές. Η στιγμή του θανάτου παρουσιάζεται με συγκλονιστικό τρόπο. Το φως, η κίνηση, αλλάζουν. Η μουσική παγώνει. Ένας μεταλλικός ηλεκτρονικός ήχος συγκλονίζει τους χορευτές, τα σώματα πονούν, σωπαίνουν, εκμηδενίζονται μπροστά στο αμετάκλητο. Η σκηνή είναι σαν ένας γιγαντιαίος πίνακας ζωγραφικής που ζωντανεύει μπροστά στους θεατές. Και μετά, η γνωστή -βαθιά ανθρώπινη- μουσική του Τσαϊκόφσκι έρχεται σαν κάθαρση, σαν κύμα, σαν ανάσα, σαν ένα χάδι που σε ανακουφίζει, πέφτει μέσα σου σαν μια ξαφνική βροχή μετά από μέρες ξηρασίας.
O ίδιος ο Κωνσταντίνος Ρήγος σημειώνει: «Στη Λίμνη των κύκνων παρουσιάζω μια εκδοχή που φλερτάρει με τη γοητεία του κλασικού χορού με έναν σύγχρονο τρόπο νεοκλασικού ενδιαφέροντος. Μια εκδοχή προσαρμοσμένη στην τεχνική που διαθέτει το μπαλέτο της ΕΛΣ. Πιστεύω ότι όλες οι κλασικές χορογραφίες με την ανάλογη ερμηνεία μπορούν να μοιάζουν σύγχρονες. Έχω κρατήσει κάποια κομμάτια της κλασικής χορογραφίας των Ιβάνοφ και Πετιπά σχεδόν αυτούσια, μιας και τόσα χρόνια μετά τη δημιουργία τους μου φαίνονται σχεδόν σημερινά. Ο κλασικός χορός χρειάζεται υψηλή τεχνική και εκφραστικότητα. Παράλληλα, αν ξεπεράσεις το κομμάτι της παντομίμας που υπάρχει στα έργα αυτά, το κλασικό μπαλέτο έχει εξελιχθεί ως τεχνική και τέχνη. Οι ήρωες κρατάνε τα χαρακτηριστικά της κλασικής εκδοχής, μόνον που οι ρόλοι παρουσιάζονται ως προβολές του ίδιου του πρίγκιπα. Βλέπω τους ρόλους του λευκού και του μαύρου κύκνου ως τις δύο πλευρές του ίδιου προσώπου. Την αθωότητα και την ανάγκη για αυτοκαταστροφή που κρύβει μέσα του κάθε άνθρωπος. Την ανθρώπινη ύπαρξη την έλκει το καλό και το κακό. Αυτό το βρίσκω ιδιοφυές σε αυτό το έργο και είναι ένα από τα στοιχεία που θέλω να αναδείξω. Το πώς, δηλαδή, παρουσιάζονται οι δύο εκδοχές της ανθρώπινης ύπαρξης, η καλή και η κακή».
Info: Η Λίμνη των κύκνων
Κωνσταντίνος Ρήγος / Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι
Μπαλέτο Εθνικής Λυρικής Σκηνής
16, 17, 18 Νοεμβρίου & 22, 28, 29 Δεκεμβρίου 2018
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος ΕΛΣ
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Ώρα έναρξης 20.00 (Κυριακές 18.30)
Μουσική διεύθυνση: Ηλίας Βουδούρης
Χορογραφία – σκηνοθεσία – σκηνικά: Κωνσταντίνος Ρήγος
Με την Ορχήστρα, τους Α’ Χορευτές, τους Σολίστ, τους Κορυφαίους
και το Corps de Ballet της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Θοδωρής Ρέγκλης
Σύμβουλος δραματουργίας: Αλέξανδρος Ευκλείδης
Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Συνεργάτιδα αρχιτέκτονας: Μαίρη Τσαγκάρη
Βίντεο: Κωνσταντίνος Γαρίνης
Ζήγκφρηντ: Βαγγέλης Μπίκος (10, 18/11 & 22/12), Ντανίλο Ζέκα (11, 17/11 & 29/12), Ίγκορ Σιάτζκο (16/11 & 28/12)
Οντέτ: Μαρία Κουσουνή (10, 18/11 & 22/12), Ευρυδίκη Ισαακίδου (11, 17/11 & 29/12), Ελεάνα Ανδρεούδη (16/11 & 28/12)
Οντίλ: Ελεάνα Ανδρεούδη (10, 18/11 & 22/12), Μαρία Κουσουνή (11, 17/11 & 29/12), Νατάσα Σιούτα (16/11 & 28/12)
Βασίλισσα: Αιμιλία Γάσπαρη (10/11 & 22, 28/12), Αλίνα Στεργιανού (11, 16, 17/11), Νατάσα Σιούτα (18/11), Σταυρούλα Καμπουράκη (29/12)
Δάσκαλος: Στράτος Παπανούσης (10, 18/11 & 22, 28/12), Γιώργος Βαρβαριώτης (11, 16, 17/11 & 29/12)
Ρόθμπαρτ: Γιώργος Βαρβαριώτης (10, 18/11 & 22, 28/12), Στράτος Παπανούσης (11, 16, 17/11 & 29/12)
Με την Ορχήστρα, τους Α’ Χορευτές, τους Σολίστ, τους Κορυφαίους και το Corps de Ballet της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Εισιτήρια: 15, 20, 30, 35, 40, 45, 50, 70€ / Φοιτητικό, παιδικό: 12€ / Περιορισμένης ορατότητας: 10€
Δείτε το video:
Περισσότερες πληροφορίες: nationalopera.gr
*Φωτογραφίες στη δημοσίευση: Άγγελος Χριστοφιλόπουλος
