«Έχω νιώσει έξαψη, κάποιες φορές. Για εμένα έξαψη είναι τα έντονα συναισθήματα που πυρπολούν την καρδιά, την ψυχή σου και δεν είναι διαχειρίσιμα. Δεν μπορείς να τα κατανοήσεις. Δεν μπορείς να τα ελέγξεις και να τα εξηγήσεις. Δεν έχει αρνητική χροιά, αλλά δεν μπορώ να την περιγράψω και ακριβώς. Κυρίως την έχω στο μυαλό μου σαν ένα μπλε χρώμα. Σαν μια μελαγχολία, σαν μια άβολη κατάσταση. Το τι αισθάνεται για την έξαψη η Κλαίρη, η γυναίκα που υποδύομαι στο σίριαλ του Mega, δεν απέχει πολύ από αυτό. Αυτό το συναίσθημα που την κυριεύει είναι ο έρωτας. Για να υποδυθώ την Κλαίρη, όπως και κάθε χαρακτήρα, ψάχνω πίσω από τα κείμενα που μου δίνονται. Πάντα βρίσκω μικρά και μεγάλα πράγματα στους χαρακτήρες, για να ταυτίζομαι μαζί τους. Όχι για να τους μοιάσω, αλλά για να μπορέσω να τους δώσω τη ζωή που τους αξίζει. Να τους εξελίξω. Η Κλαίρη κουβαλάει έναν μεγάλο πόνο, που της έχει στερήσει την ασφάλεια. Ψάχνοντας γι’ αυτή, ξέχασε να ζήσει τη ζωή της. Την πετυχαίνουμε ακριβώς σε αυτή τη φάση. Τη στιγμή που συνειδητοποιεί ότι δεν θέλει να ανήκει στο τραύμα της, αλλά στην ίδια. Κάπως έτσι ερωτεύεται τον Αλέξανδρο με όλο της το συναίσθημα, το κορμί και την καρδιά. Δεν ανήκει στον Αλέξανδρο όλο αυτό που νιώθει. Η Κλαίρη ανήκει ολόκληρη στον εαυτό της. Αυτή η πληρότητα είναι που την κάνει σέξυ και αυτή είναι που γοητεύει και τον Αλέξανδρο. Δεν είναι η προφανής εξωτερική, δροσερή ομορφιά της. Δεν νιώθει τη σεξουαλικότητά της. Είναι πολύ αθώα απέναντι σε αυτή. Είναι ο συναισθηματικός της κόσμος που την κινεί. Πρόκειται για μια ρομαντική ψυχή που σαγηνεύει χωρίς να κάνει τίποτα επιτηδευμένα. Έχει αβίαστο ρομαντισμό μέσα της. Εγώ προσωπικά, αντιλαμβάνομαι την εμφάνισή μου, δεν έχω παίξει ποτέ με αυτή. Και δεν έχω νιώσει να το κάνουν και οι άλλοι. Το στοιχείο που μπορώ να μοιραστώ με την ηρωίδα μου είναι ο τσαμπουκάς της. Έχει μια ιδιαίτερη ελευθερία μέσα της που πηγάζει από τη δύναμη με την οποία διεκδικεί όλα όσα θέλει. Όπως πρέπει να κάνουμε όλες οι γυναίκες σήμερα. Και αυτό δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Ζούμε σε μια πατριαρχική κοινωνία και υπάρχουν πολλά δεσμά ακόμα που πρέπει να σπάσουμε και πολλές μάχες που πρέπει να δώσουμε. Θέλει πολύ προσωπική δουλειά και ψάξιμο. Είμαστε άνθρωποι, είμαστε γυναίκες και είμαστε ψυχές που δεν πρέπει να ζούμε καταπιεσμένες. Αυτό που έχει συμβεί αυτές τις μέρες με τη Σοφία Μπεκατώρου είναι ιερό. Βρήκε μια γυναίκα τη δύναμη να μιλήσει. Και πήρε την απάντηση «Τώρα το θυμήθηκες;». Η πρώτη αυθόρμητη κίνηση για κάποιους ήταν να στρέψουν αλλού το βλέμμα και να μη δουν το πρόβλημα. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές φορές οι γυναίκες υπομένουμε αυτό που μας συμβαίνει και χρειάζεται να περάσουν πολλά χρόνια για να νιώσουμε ασφάλεια και να μιλήσουμε βρίσκοντας ένα καταφύγιο μέσα μας, αλλά και έξω μας. Η Σοφία Μπεκατώρου βρήκε αυτό το μέρος μέσα της, αλλά το περιβάλλον της ομοσπονδίας της δεν ήταν το ίδιο ασφαλές. Δεν απαντάς έτσι σε μια γυναίκα που πνιγόταν από την ντροπή και την ευθύνη τόσα χρόνια. Γι’ αυτό πρέπει να αλλάξουμε αυτό το “όποιο” περιβάλλον. Οφείλουμε να γίνουμε μια κοινωνία που ακούει, αφουγκράζεται ώστε να μπορούμε να την εμπιστευτούμε.
Πριν από την Κλαίρη, ανήκα στην Ιφιγένεια στο Κόκκινο Ποτάμι. Η Ιφιγένεια υπάρχει ακόμα στην ψυχή μου. Είχα τρομερό πάθος με αυτή την ηρωίδα. Ήθελα να την τιμήσω. Ένιωθα αυτό το ιερό συναίσθημα: ότι της έδινα την ευκαιρία να γυρίσει πίσω, να ζήσει όσα δεν έζησε. Ξέρω ότι ακούγεται περίεργο, αλλά έτσι ένιωθα. Προτεραιότητά μου ήταν να ησυχάσει η ψυχή της, μιας και ήταν πραγματικό πρόσωπο. Εμένα αυτό με γεμίζει. Όλη αυτή η διαδικασία της υποκριτικής και της εισαγωγής μου σε έναν ρόλο. Αυτό θέλω να κάνω. Δεν μπορώ να με φανταστώ σε οποιαδήποτε άλλη συνθήκη. Όσο έχω αυτό, θα είμαι ευχαριστημένη. Θα ήμουν ακόμα πιο ευχαριστημένη, αν γινόμουν ηρωίδα σε μια ταινία του Ταραντίνο. Μου αρέσει όλο αυτός ο ρεαλισμός που διαχειρίζεται ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης, ενώ την ίδια στιγμή έχει τη δύναμη να τον καταπατά με τον πιο απλό και απίστευτο τρόπο. Δεν έχω δουλέψει πολύ στο θέατρο -αν και ξεκίνησα με παιδικό- και θέλω πολύ να ξανακάνω. Η καρδιά μου όμως ανήκει στο σινεμά. Αυτό είναι ένα από τα όνειρά μου. Απέναντι σε αυτά είμαι επιφυλακτική και κάθε φορά που έρχομαι κοντά τους έχω ανάγκη να τα γειώνω. Τα κατευνάζω για να μην απογοητεύομαι. Υπάρχει ένας ρόλος για τον οποίο έγινα ηθοποιός. Μπορεί να μην τον βρω ποτέ μπροστά μου, αλλά μου αρκεί να συνεχίζω να κάνω αυτό που κάνω. Γιατί αυτό είμαι.
Προς το παρόν, νιώθω παγωμένη όσον αφορά την πανδημία και το τι θα γίνει στο μέλλον, παρά το γεγονός ότι έχω το σίριαλ. Έχω περάσει από πολλά στάδια όλα αυτά τα χρόνια, αλλά αυτό που θα κρατήσω είναι ότι πολλοί αποδέχτηκαν ότι είμαστε μονάδες. Είναι πολύ σημαντικό να τα έχεις κυρίως καλά με τον εαυτό σου. Γιατί όλον αυτό τον καιρό χρειάστηκε να μείνουμε μόνοι. Γι’ αυτό έχει σημασία να μείνουμε δυνατοί και ψυχικά υγιείς».
Info: Το σήριαλ Έξαψη προβάλλεται Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη από το Mega.