Ariane Labed «Οι γυναίκες έχουμε πιο πολλή δύναμη από ό,τι νομίζουμε. Και θα πρέπει να το ξέρουμε η μια για την άλλη»

Με αφορμή την προβολή της μικρού μήκους ταινίας της, Olla στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας συναντήσαμε την όμορφη ηθοποιό και σκηνοθέτη για να μας συστήσει την ηρωίδα της.

Elle 01 Οκτ. 19
Ariane Labed «Οι γυναίκες έχουμε πιο πολλή δύναμη από ό,τι νομίζουμε. Και θα πρέπει να το ξέρουμε η μια για την άλλη»

AIFF 2019 Gavras Synenteuksi Typou Adults In The Room, Ideal Toualeta Amea, Danaos Aponomi Vraveion MM , Dinner Cookovaya Jury MM / Thalia Galanopoulou

Η πρώτη μικρού μήκους ταινίας της Ariane Labed έχει για πρωταγωνίστρια μια γυναίκα που διαλέχτηκε από έναν νεαρό άνδρα για σύντροφο και οικιακή βοηθό της κατάκοιτης μητέρας του από ένα site γνωριμιών. Φτάνει από το πουθενά σε μια επαρχία κάπου στη Γαλλία και προσπαθεί να ενταχθεί σε έναν ιδιότροπο μικρόκοσμο κόσμο, μόνο που αντιλαμβάνεται ότι η ίδια είναι κάτι πιο δυνατό και πιο ελεύθερο. Η κάμερα της Labed έχει χιούμορ, ευαισθησία, τόλμη, ποιητική γραφή και νατουραλιστική ψυχραιμία. Στο κέντρο της πάντα ένα θαρραλέο κορίτσι που σπάει τους κανόνες.

Από ποιο κοινωνικό backround προέρχεται η ηρωίδα σας;
Δεν δουλεύω έτσι. Στην πραγματικότητα δε με ενδιαφέρει καθόλου από που έρχεται. Μου αρέσει που εμφανίζεται στην αρχή της ταινίας μέσα από την ομίχλη, από το πουθενά, σαν να έπεσε από τον Άρη. Ο καθένας μπορεί να φτιάξει το προφίλ της και να φανταστεί από τι είδους κόσμο προέρχεται. Αλλά δεν ήθελα να φτιάξω ένα κοινωνικό μελόδραμα επειδή δε με ενδιαφέρει αυτή η κινηματογραφική φόρμα. Δεν ήθελα να είμαι τόσο συγκεκριμένη όσον αφορά το παρελθόν της, με ενδιέφερε κυρίως το μέλλον της.

Τι θέλατε να “δούμε” πραγματικά βλέποντας αυτή την ταινία;
Ήθελα να δείτε το πόσο δύσκολη μπορεί να γίνει η επικοινωνία, το πόσες διαφορετικές γλώσσες έχουμε οι άνθρωποι στη διάθεση μας. Τη διαδικασία της ένταξης σε έναν κόσμο και μια κοινωνία. Ήθελα να μιλήσω για την απώλεια ταυτότητας και την ανάκτησή της, τα γηρατειά, τα νιάτα, την αποδοχή, αλλά και τη θέση των γυναικών. Τον τρόπο που επιλέγουμε εμείς οι γυναίκες να στεκόμαστε απέναντι στην κοινωνία και πως αυτή μας αντιμετωπίζει. Ήθελα παράλληλα η ταινία να έχει χιούμορ. Χιούμορ που προκύπτει από τα σώματα και το μπερδέματα που προκαλούνται από την προσπάθεια της σωματικής επικοινωνίας.

Η Romanna Lobach πρωταγωνίστρια του φιλμ Olla.

Τι είδους κορίτσι είναι η Olla;
Είναι ένα άγριο ζώο. Μια γυναίκα δυνατή και ελεύθερη από ένστικτο. Μπορεί να κάνει με το σώμα, το μυαλό της, τη ψυχή και τα όνειρα της ό, τι θέλει. Είναι αδάμαστη.

Περιγράφετε ένα θαρραλέο κορίτσι. Πόσο δύσκολο είναι να έχουμε όλες αυτό το θάρρος;
Όλα ξεκινούν από την εκπαίδευση. Πρέπει να γεννιόμαστε και να ξέρουμε ότι το κάθε κορίτσι πρέπει να είναι εντελώς ελεύθερο και ότι μπορεί να κάνει τα πάντα. Πρέπει να ξέρουμε τη δύναμη μας. Δεν ξέρω ακόμα πως ακόμα υπάρχουν γονείς που αγοράζουν κούκλες για τα κορίτσια και αμάξια για τα αγόρια. Αυτό που έχει σημασία είναι να ξέρουμε ότι υπάρχουν όλες οι δυνατότητες μπροστά μας άπειρες.

Ταξιδεύετε, δουλεύετε και ζείτε μεταξύ Ελλάδα, Αγγλίας, Γαλλίας και Αμερικής, υπάρχουν διαφορές στη θέση της γυναίκας σε όλες αυτές τις χώρες.
Βέβαια, υπάρχουν διαφορές. Κάποιες μάλιστα πολύ βαθιές. Στην Ελλάδα για παράδειγμα δεν ξέρω αν θα μπορούσε να συμβεί ένα κίνημα σαν το #metoo. Υπάρχει ένα βάρος ακόμα και ένας φόβος. Μια λογική του “ας μην τα πειράξουμε πράγματα”.  Από την άλλη, στην Αγγλία και την Αμερική όλο αυτό έχει πάει στην άλλη άκρη και όλοι προσπαθούν να είναι political correct κάτι που μερικές φορές αποσυναισθηματικοποιεί τα πράγματα.
Προσπαθώ να κρατώ μια ισορροπία γύρω από όλα αυτά. Να αναρωτιέμαι γιατί συμβαίνει τοκάθετι. Αυτό που βλέπω είναι πως οι γυναίκες στις δυτικές κοινωνίες μπορεί να μην έχουμε όλα αυτά τα βαριά κρούσματα κακοποίησης και ανισότητας, αλλά θεωρούμε αυτονόητο ότι δεν είμαστε ικανές για όλα και ότι είναι εντάξει τα αστεία για το σώμα μας. Αυτό έχει να κάνει με μια ψυχολογία που είναι πιο λεπτή και ιδιαίτερή. Όλες πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε με τη θηλυκότητά μας. Τι θέλουμε να πετύχουμε με όλα αυτά που θεωρούμε ότι είναι «μόνο για γυναίκες».
Πρέπει να είναι ξεκάθαρο κυρίως από εμάς τις ίδιες ό,τι οι γυναίκες έχουμε πιο πολύ δύναμη από ό, τι νομίζουμε και θα πρέπει να το ξέρουμε η μία για την άλλη.

Τι σχέδια έχετε για το μέλλον;
Στις αρχές του χρόνου θα κάνει πρεμιέρα στο BBC η σειρά Trigonometry σε σκηνοθεσία της Αθηνάς Τσαγκάρη στην οποία πρωταγωνιστώ. Υπάρχουν και άλλα διάφορα concept από το οποία σίγουρα θα βρω χρόνο για να σκηνοθετήσω την πρώτη μου ταινία μεγάλου μήκους, το σενάριο της οποίας γράφω αυτήν την περίοδο.

Θα επιστρέψω στην Olla. Τι θέλετε να νιώσει ένας θεατής βλέποντας τη ταινία;

Δίψα για ζωή και ελευθερία.

Ακολουθήστε το ELLE στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

Σχετικά θέματα:

MHT