Ποιο είναι το τώρα της τέχνης του χορού στην Ελλάδα; Το τώρα και των δημιουργών, αλλά και του κοινού; Η εναρμόνιση του με το τώρα του χορού σε όλη την Ευρώπη είναι ζητούμενο;
To τώρα της τέχνης του χορού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι πολύ δύσκολο αλλά κοινό. Η πανδημία είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Πιο δύσκολο είναι αυτό το τώρα από όσο ήταν προηγουμένως για τους καλλιτέχνες και γενικά και ειδικά για το χορό και την Ελλάδα. Όλοι οι χορευτές βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής. Όπως και πριν, αλλά τώρα για άλλους λόγους και με λιγότερες δυνατότητες. Άλλοι έχουν αρχίσει σιγά σιγά να δουλεύουν, άλλοι περιμένουν να εργαστούν έστω και με την προοπτική να παρουσιαστεί το έργο τους ψηφιακά και άλλοι περιμένουν να ανοίξουν σκηνές και θέατρα για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους μέσα στο καλοκαίρι.
Άλλοι προσπαθούν να κρατήσουν το σώμα τους σε εγρήγορση. Εμείς οι χορευτές δεν μπορούμε να καθόμαστε. Βαραίνει το σώμα και διαλύεται. Όσοι κατάλαβαν από νωρίς ότι η πανδημία θα τραβήξει μπήκαν στη λογική των online μαθημάτων. Πρέπει να προσαρμοζόμαστε. Να κάνουμε ό,τι μπορούμε. Ακόμα κι αυτό σημαίνει online μάθηματα ή ακόμα κι αν σημαίνει online μαθήματα με πιο σωστό στήσιμο και πιο καλά τραβηγμένο υλικό και δυνατότητα να απαντάμε σε ερωτήσεις. Πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε μέχρι να ξεπεραστεί η κατάσταση και κάθε μέρα να βελτιώνουμε τις συνθήκες. Όσο περνάει από το χέρι μας.
Το κοινό νομίζω ανυπομονεί κι αυτό να έρθει πάλι πίσω στα θέατρα. Το απανταχού κοινό. Ταυτόχρονα όλοι πλέον είμαστε εξοικειωμένοι με τα μέτρα, έχουμε τα τεστ στην καθημερινότητά μας και προχωράει το πρόγραμμα εμβολιασμού σε όλες τις χώρες. Όλα αυτά δίνουν μια καλύτερη προοπτική σε σχέση με πέρυσι.
Δεν αντιλαμβάνομαι ως γενικό ζητούμενο να εναρμονιστούμε με το εξωτερικό. Η αγορά εξάλλου για τους χορευτές είναι ενιαία και διεθνής γιατί δεν έχουν περιορισμούς με βάση τη γλώσσα για παράδειγμα όπως οι ηθοποιοί. Η ανάπτυξη όμως του κοινού που βλέπει χορό ναι είναι ζητούμενο για τη χώρα μας. Είναι ζητούμενο οι μεγαλύτερες παραγωγές για τη βιωσιμότητα της δουλειάς των χορευτών. Είναι ζητούμενο οι καλές συνθήκες εργασίας με πληρωμένες πρόβες και συμβόλαια.
Σε αυτό το τώρα τι ρόλο παίζει το Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας; Ποιος είναι ο δικός σας σκοπός;
Εμείς επιμένουμε να στηρίζουμε τους καλλιτέχνες προσφέροντας τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Αλλά επιμένουμε να στηρίζουμε και το κοινό με πολύ καλές δια ζώσης παραστάσεις. Είπαμε αφού ανοίγει η υπόλοιπη οικονομία θα το κάνουμε το Φεστιβάλ με όλα τα απαραίτητα μέτρα όπως και πέρυσι. Προτιμάμε τη δια ζώσης επαφή και όχι την ψηφιακή επικοινωνία καθώς έχουμε την υποδομή για να το κάνουμε. Επίσης δίνουμε την ευκαιρία σε νέα παιδιά να δείξουν τη δουλειά τους. Θέλουμε να λειτουργήσουμε ως νησίδα ελπίδας και έμπνευσης για κοινό και καλλιτέχνες και να δώσουμε δύναμη.
Credit φωτογράφου: Elina Giounanli.
Η επαφή επί σκηνής και των χορευτών με το κοινό είναι αναντικατάστατα στοιχεία για μια χορευτική παράσταση;
Εννοείται πως είναι. Οτιδήποτε έχει δημιουργηθεί για το χώρο του θεάτρου και τη σχέση έργου και θεατών είναι αναντικατάστατο. Η επαφή με το κοινό εξελίσσει το έργο. Και το κοινό χρειάζεται αυτή την τελετουργία για να εμπνευστεί. Όταν βλέπεις κάτι στην οθόνη σου και μπορείς όποτε θες να το σταματήσεις για να σηκώσεις το τηλέφωνο ή για να τσιμπήσεις κάτι, δεν είναι πλέον τελετουργία. Δεν είναι παράσταση. Αυτό δε σημαίνει ότι καταδικάζουμε το livestreaming. Είναι μια λύση ανάγκης απολύτως θεμιτή αλλά και μόνο ως τέτοια την αντιμετωπίζουμε. Δεν είναι αυτό που θέλουμε ούτε αυτό που χρειαζόμαστε. Είναι σαν να λέμε ότι θα δεις έναν πίνακα ζωγραφικής από την οθόνη του κινητού σου. Γίνεται; ή ένα αγαπημένο πρόσωπο; Είναι το ίδιο με το να ήσουν εκεί μαζί τους, δίπλα τους ή απέναντί τους; Θα το κάνεις όμως αν είναι ανάγκη.
Ποια είναι η ταυτότητα της φετινής διοργάνωσης; Και τι μήνυμα θέλατε να περάσει για την δεδομένη χρονική στιγμή;
Ο τίτλος του φετινού προγράμματος Σε κίνηση. Διαρκώς σε κίνηση. Μαζί; Ή μόνοι; συνοψίζει την ανάγκη μας να τροφοδοτούμε τη συζήτηση για την ανθρώπινη κατάσταση στη σύγχρονη εποχή μέσα από την καταγραφή της προσωπικής αλλά και της συλλογικής εμπειρίας. Το φετινό θέμα μας για τη σημασία της κοινότητας και το ρόλο του κάθε προσώπου μέσα σε αυτή αφορά τη συνύπαρξη ανθρώπων παντού και πάντα. Μας ενδιαφέρει να μιλήσουμε για τη διαρκή ανάγκη δημιουργίας κοινού τόπου συνάντησης, συνεννόησης και συνύπαρξης ως βασικών τρόπων επιβίωσης αλλά και ευημερίας.
Οι καλλιτέχνες που έχουμε καλέσει φέτος, μιλούν μέσα από τη γλώσσα του χορού και τη δύναμη του σώματος, ξεδιπλώνοντας τις ιστορίες τους επί σκηνής και μάς ζητούν να διαισθανθούμε όλες τις έννοιες που απορρέουν από τη σχέση κοινότητας και προσώπου. Είναι έννοιες όπως η εμπιστοσύνη, η αλληλεγγύη και η αποδοχή. Είναι έννοιες όπως η σύγκρουση, η διαπραγμάτευση, η αυτονομία, η ατομική ταυτότητα και η ελευθερία. Δεν είναι ούτε αυτονόητες ούτε δεδομένες.
Σ’ αυτή τη δύσκολη χρονιά για τον Πολιτισμό και ειδικά για το χορό, το Φεστιβάλ Καλαμάτας κλήθηκε να γίνει ουραγός των δημιουργών, των χορευτών, των ομάδων; Τα κατάφερε;
Το περσινό καλοκαίρι το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ήταν από τα ελάχιστα παγκοσμίως που κατάφεραν όχι μόνο να μην αναβληθούν αλλά και να πραγματοποιηθούν δια ζώσης, παρουσιάζοντας ένα πλήρες και πολύ πλούσιο πρόγραμμα με διεθνείς μετακλήσεις και ελληνικά σχήματα, κάνοντας όλες τις απαραίτητες προσαρμογές και εξασφαλίζοντας ένα απολύτως ασφαλές περιβάλλον παρουσίασης των παραστάσεων για κοινό και καλλιτέχνες. Φέτος, στοχεύουμε στην ίδια και καλύτερη διοργάνωση. Φιλοξενούμε 31 παραγωγές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με ονόματα που έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με 3 παγκόσμιες πρεμιέρες, με είδη χορού που καλύπτουν από το σύγχρονο και το street dance μέχρι τα ακροβατικά και τους σύχγρονους αστικούς αφρικάνικους χορούς ενώ έχουμε παραστάσεις και δράσεις για όλες τις ηλικίες. Όπως και πέρυσι κάνουμε τα πάντα για να στηρίξουμε και να προωθήσουμε την τέχνη του χορού όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς.
Το όνειρο σας για το Φεστιβάλ ποιο είναι; Το πιο τρελό σας;
Α είναι πολλά. Ονειρεύομαι να μπορούμε να κάνουμε τις δικές μας παραγωγές ή και συμπαραγωγές με άλλα μεγάλα Φεστιβάλ, να καλύπτουμε μεγαλύτερη περίοδο μέσα στο καλοκαίρι αλλά και μέσα στη χρονιά με δράσεις εκπαιδευτικές αλλά και καλλιτεχνικές. Να γίνουμε ένα Φεστιβάλ όπου θα συνομιλεί ο χορός με όλες τις τέχνες και θα υπάρχει ώσμωση μεταξύ καλλιτεχνών και επιστημόνων διαφόρων πεδίων που σχετίζονται με το σώμα όπως από την αρχιτεκτονική, τη σκηνοθεσία, το σινεμά, τη γραφιστική, τα εικαστικά, τις επιστήμες της φυσικής, της βιολογίας, της ανθρωπολογίας κλπ
Ως χορογράφος με διεθνή καριέρα αλλά και ως καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ποιες βλέπετε να είναι οι ισχυρότερες τάσεις στον σύγχρονο χορό και ποιες εσείς θα υποστηρίξετε;
Οι τάσεις έρχονται και φεύγουν. Στηρίζω κάθετί, είτε αφορά μια νέα τάση είτε όχι, που είναι καλοδουλεμένο. Αυτό με ενδιαφέρει να βλέπω. Πολλή δουλειά γύρω από την κίνηση. Όλα τα υπόλοιπα είναι παροδικά. Ως καλλιτεχνική διευθύντρια θέλω να έρθει πολύς κόσμος να δει χορό και αυτό που βλέπει να τον αφορά. Θέλω να προσεγγίσω όλες τις ηλικίες. Κυρίως τους νέους και τα παιδιά. Όχι μόνο τους λάτρεις του χορού. Θέλω στο πρόγραμμα του φεστιβάλ να έχει έργα με τα οποία θα δει ο κόσμος τη μαγεία και το μυστήριο του ανθρώπινου σώματος. Δεν το γνωρίζουμε το ανθρώπινο σώμα. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να καταφέρει.
