Η Κική Δημουλά γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα. Εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος για είκοσι πέντε χρόνια (1949-1974). Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Ποιήματα» δημοσιεύθηκε το 1952. Παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά, το 1954, και απέκτησε μαζί του δύο παιδιά. Έχει εκδώσει δεκατέσσερις ποιητικές συλλογές. Οι επτά πρώτες συλλογές συγκεντρώνονται στην έκδοση «Ποιήματα» (Ίκαρος, 1998, 6η έκδοση 2005). Μέρος του έργου της έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και σουηδικά. Η Κική Δημουλά έχει διακριθεί πολλές φορές για το έργο της: Το 1972 με το Β΄ κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή: «Το λίγο του κόσμου». Το 1989 με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Χαίρε ποτέ». Το 1995 με το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών) για τη συλλογή: «Η εφηβεία της λήθης». Το 2001 με το Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της. Το 2002 έγινε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2009 κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeen de Litterature – Rencontres Europeennes de Litterature, Στρασβούργο), ενώ το 2010 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της.
Με την ευκαιρία της εκλογής της στην Ακαδημία Αθηνών -η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας-, η ποιήτρια είπε σε συνέντευξή της στην Όλγα Μπακομάρου (“Ελευθεροτυπία”, 16.3.2002): «Έβαλα (υποψηφιότητα), πρώτον βέβαια, για λόγους που δεν ομολογούνται. Και μετά: ίσως για να ικανοποιήσω μια καθυστερημένη φιλομάθεια. Ίσως για να βρω μια ειρηνικότερη και επομένως ασφαλέστερη στέγη για το μετέωρο και ευάλωτο είδος του λόγου που υπηρετώ. Ίσως ακόμα με την ελπίδα ότι αυτό το είδος αποδειχτεί ευρύτερα και σταθερότερα χρήσιμο από όσο ασταθώς χρησιμεύει σε μένα. Ενδεχομένως να νοστάλγησα και την πειθαρχία. Να νοστάλγησα την περικοπή του ελεύθερου χρόνου, που σε μένα τουλάχιστον προσφέρει αρκετήν αταξία. […]».
Info: Τα έργα της σπουδαίας ποιήτριας κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ίκαρος.
