Σινεμά
Η νέα πολυσυζητημένη ταινία Priscilla της Sofia Coppola έρχεται στις ελληνικές αίθουσες (8/2). Το σενάριο βασίζεται στo βιβλίο Elvis and Me, της Priscilla Presley στο οποίο εξιστορεί τη σχέση της με τον βασιλιά του ροκ εντ ρολ. Ακόμη και αν πρόκειται για μια αδύναμη στιγμή της σκηνοθέτριας, τα κοστούμια σίγουρα θα μας οδηγήσουν στο σινεμά.
Σινεφίλ επιλογή: Αν θέλετε να βιώσετε μια πραγματική κινηματογραφική εμπειρία, αναζητήστε το Μην Περιμένετε και Πολλά από το Τέλος του Κόσμου του αιχμηρού Ρουμάνου Radu Jude (1/2). Τώρα, μας μεταφέρει σε ένα πολύ ιδιαίτερο σύμπαν με ένα σατιρικό, αστικό road movie που έχει όρεξη να μας δοκιμάσει με όλους τους τρόπους.
Ντουέτο – hot sexy thing: Tα Passages (8/2) και Άγνωστοι Μεταξύ Μας (15/2) δεν είναι μόνο δύο από τις καλύτερες ταινίες της σεζόν, αλλά και από αυτές που ανοίγουν έναν φρέσκο διάλογο για την απεικόνιση του σεξ στη μεγάλη οθόνη. Δείτε και τις δύο και θα καταλάβετε γιατί.
TV: True Detective
Η επιστροφή του True Detective.με τον υπότιτλο Night Country μας τραβάει από το χέρι -αισθητικά και, κυρίως, σεναριακά- για να μας θυμίσει όλα όσα μας έκανε να αγαπήσουμε την πρώτη σεζόν της σειράς, κλείνοντάς μας διαρκώς το μάτι για το πόσο φεμινιστική θέλει να είναι. Σε μια φαντασιακή κωμόπολη στην Αλάσκα, η εξαφάνιση οκτώ ερευνητών συνδέεται με την άλυτη δολοφονία μιας ιθαγενούς. Πρωταγωνίστριες, δύο γυναίκες: μια ντετέκτιβ και μια αστυνομικός. Στον ρόλο της πρώτης, η Jodie Foster.
Πρωταγωνιστής: Γιάννης Νιάρρος
Ο ηθοποιός ξεχωρίζει στην παράσταση Νυξ, Λος Ιστορίας Περίεργας στο Θέατρο Σημείο. Αφηγείται ένα πυκνό, αστείο μείγμα πραγματικότητας και φαντασίας, σε ένα λεκτικό και ηχητικό σύμπαν βασισμένο σε κείμενα του Πάνου Κουτρουμπούση και του Julio Cortazar.
Παράσταση: Ο Άνδρας Μου
Την ομώνυμη συλλογή διηγημάτων της Rumena Buzarovska ανεβάζει στη σκηνή του Θεάτρου Θησείον η Μαρία Μαγκανάρη. Το σφιχτό πλέγμα της πατριαρχίας αφήνεται να αποκαλυφθεί με χιούμορ, ρεαλισμό και θυμό μέσα από ιστορίες γυναικών που απλώς θέλουν να ζήσουν ελεύθερες από τους έμφυλους περιορισμούς που τις καθορίζουν.
The DJ: Sama’ Abdulhadi
Η δισκογραφική εταιρεία Fabric κυκλοφόρησε πρόσφατα μια συλλογή της Παλαιστίνιας Dj Sama’ Abdulhadi -μια σίγουρα όχι τυχαία κίνηση την παρούσα χρονική στιγμή- που έχει όλα εκείνα τα μουσικά στοιχεία για να περάσει κανείς από το να θέλει να χορέψει στο να θέλει να αισθανθεί. Και τα δύο, μάλιστα, στη σωστή ένταση.
Art
Δείτε την έκθεση Νεοϊμπρεσιονισμός και Μεσόγειος στο Μουσείο του Ιδρύματος Γουλανδρή για να απολαύσετε από κοντά έργα, μεταξύ άλλων, των Paul Signac, Henri- Edmond Cross, Maximilien Luce, Théo van Rysselberghe, Henri Matisse, Henri Manguin και Louis Valtat, τα περισσότερα εκ των οποίων έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Έως 7/4.
Δίσκος: The Wall Of Eyes
Ο νέος δίσκος των Smile (οι σχεδόν Radiohead) μας χάρισε μόλις ένα μπουκέτο από τραγούδια που μοιάζουν να διατρέχουν όλους τους άλμπουμ και τα στάδια της μπάντας με τέτοια τρυφερότητα και αναζήτηση, που καταλήγεις να θέλεις να τα αφήσεις να παίζουν στο δωμάτιό σου, κοντά στο μαξιλάρι σου, τα στέλνεις στους φίλους σου, τα κλείνεις σε ηχητικά κάδρα. Τα αφήνεις να σου φτιάξουν ένα περιβάλλον ελπίδας και ανακούφισης που προέρχεται από τη σχέση που ήδη έχουν ο Thom Yorke και η παρέα του με το κοινό. Μια σχέση ολοκληρωμένη.
Χορός: Τhe Eden Party
Τα απογευματινά πάρτι στο Ωδείο Αθηνών συνεχίζονται. Σκυτάλη στο τελευταίο κυριακάτικο απόγευμα του μήνα παίρνουν τα αδέρφια David and Stephen Dewaele, γνωστοί επίσης ως 2ManyDJs και ως Soulmax. Δεν αφήνουν κανέναν ακούνητο στα set τους, όπου μπορεί κάποιος να ακούσει από Beethoven και Bowie μέχρι Madonna. Όμως όσοι ξέρουν κάτι παραπάνω, θα πάνε από νωρίς για να χορέψουν με τους Paranoid London, τους ντροπαλούς Λονδρέζους που χρησιμοποιούν τα vintage synthesizers τους για να μεταδώσουν στο σώμα μας το acid εφέ και τον ωμό ήχο που κάποιοι και κάποιες βρίσκουμε παρηγορητικό.
Όπερα: Δίπτυχο
Η Καβαλλερία Ρουστικάνα του Mascagni και οι Παλιάτσοι του Leoncavallo ανεβαίνουν στη σκηνή της Αίθουσας Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ για λίγες παραστάσεις (1, 4, 8, 11/2), σε μουσική διεύθυνση Antonello Allemandi και σκηνοθεσία Νίκου
Καραθάνου.
