Ένα βιβλίο
Το Ανάσκελα της Rita Bullwinkel είναι ένα υπέροχο βιβλίο με 17 πανέμορφα γραμμένες ιστορίες για ανθρώπους κάπου ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, στο σώμα και τη ψυχή, την μνήμη και την αμνησία, τις αιώνιες ερωτήσεις και τις αιώνιες μη απαντήσεις, τον παράδεισο της αγάπης και την κόλαση των ενοχών της, την πίκρα της απογοήτευσης και την γλύκα της ελπίδας, την φαντασία και την πραγματικότητα. Η φωνή της αμερικανίδας συγγραφέα Bullwinkel είναι δυνατά φεμινιστική με επίγνωση της αδικίας, την επιθυμία της αλλαγής, δεικτικά αυστηρή, αλλά δεν χάνει ποτέ την χαλαρότητα και το χιούμορ της. Και όλα αυτά χωρίς να φαίνεται ότι προσπαθεί καν. Αυτό κάνει γραφή της μοντέρνα, ανάλαφρη, γοητευτική, ειλικρινής και τρομερά τρυφερή. Τόσο που στο τέλος κάθε ιστορίας να θες να αγκαλιάσεις κάποιον. Μια από τις αγκαλιές που ξεκινούν από τα μάτια, εξελίσσονται σε αμήχανα αγγίγματα για να καταλήξουν αιώρηση πάνω το έδαφος. (Εκδόσεις Χαραμάδα)
Δυο ταινίες
Το Joker και τα Παράσιτα είναι δυο πολύ διαφορετικές ταινίες. Στο πυρήνα τους όμως υπάρχει μια κοινή αλήθεια: Η αδικία και η βαθιά κοινωνική ανισότητα και που αυτή οδηγεί.
Το βραβευμένο με Χρυσό Λέοντα Joker είναι ένα πολύ δυνατό φιλμ. O κεντρικός του ήρωας, ο Joker δεν έχει καμιά σχέση με το κόμικ και τις ταινίες με τους υπερήρωες που έχουμε συνηθίσει. Ο σκηνοθέτης Todd Phillips έχει επιλέξει να μας πει από κοντινή απόσταση μια υπαρξιακή, ανθρώπινη, βίαιη ιστορία μέσα από ένα κοινωνικό και ταυτόχρονα ψυχολογικό θρίλερ που μπορεί να σου ανακατέψει το μυαλό και την καρδιά παίζοντας κυρίως κάπως άτσαλα με την τελευταία. Έχει παλμό και ένταση που κορυφώνεται μέχρι τη μεγάλη και δυνατή έκρηξη. Μοναδικό και κυρίως πετυχημένο όχημα και εργαλείο του είναι η απόκοσμη, ψυχωτική ερμηνεία του Joaquin Phoenix. Το σώμα του σαν χορδή παίζει τη μουσική ενός ανθρώπου μόνου, τραυματισμένου, αδικημένου, ψυχικά διαταραγμένου. Ενός ανθρώπου που ζει χωρίς να αφήνει το στίγμα του παραμένοντας όμως στιγματισμένος. Η κοινωνία του έχει φορέσει μια μάσκα που τον καθιστά αόρατο ώστε να περνά βολικά “απαρατήρητος”. Αυτή τη μάσκα που τον κάνει αόρατο, ο Άρθουρ-ο ήρωας πριν γίνει Joker- την δένει σφιχτά με το σατανικό, σαν από κόλαση γέλιο του. Ένα γέλιο που ακούγεται σαν κλάμα γοερό, δύσκολο, απαρηγόρητα και οργισμένο προς μια κοινωνία που υποβιβάζει τους μη προνομιούχους, τους διαφορετικούς, τους μόνους, τους φτωχούς, τους ντροπαλούς, τους ψυχικά ευαίσθητους, τους μη κανονικούς. Όλους εκείνους που οι φαινομενικά τυπικοί και άνετοι για να τους αντιμετωπίσουν τους βάζουν να κρατάνε ταμπέλες, για να τους περιορίσουν μέχρι να τους εξαφανίσουν…κυρίως από τους ίδιους τους εαυτούς. Ειδική μνεία για τη μουσική της Ισλανδής Hildur Guðnadóttir που κάνει την ραχοκοκαλιά, το χαμόγελο, το βλέμμα, τα εσωτερικά όργανα, το μυαλό και τα χέρια του κεντρικού ήρωα να ακούγονται σαν να στάζουν ανθρώπινο πόνο, οργή και στο τέλος αίμα.
Από το Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ Βενετίας, στο Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών. Τα Παράσιτα του Κορεάτη Bong Joon-Ho μάς δείχνει μια ιδιαίτερη συγκατοίκηση μιας φτωχή και μιας πάμπλουτης οικογένειας. Δημιουργεί ένα δύσκολο να το κατατάξει κανείς φιλμ στο οποίο συνδυάζει την μοιραία ελαφράδα με την αφοπλιστική σκληρότητα για να αναδείξει το ταξικό χάσμα και πως αυτό δημιουργεί ζοφερές, επικίνδυνες κοινωνικές καταπακτές.
Μια παράσταση
Η πρώτη θεατρική παράσταση της νέας σεζόν ας είναι η Αποκάλυψη του Ιωάννη του Θάνου Παπακωνσταντίνου που θα παίζεται έως τις 20/10 στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών. Ο νεαρός σκηνοθέτης καταπιάνεται με ένα από τα πιο δυσερμήνευτα κείμενα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το εγχείρημα, δύσκολο. Ο δημιουργός κλήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα: Πώς ανεβάζεις στο θέατρο ένα κείμενο που δεν ξέρεις αν είναι προφητεία ή επανάσταση; Το ίδιο ερώτημα θα κληθούν να απαντήσουν και οι θεατές. www.onassis.org
