Στο Fury of War ακούγεται μια πολεμική αγωνία;
Πηγή έμπνευσης γι’ αυτό το τραγούδι αποτέλεσε το video game Paladins. Εκεί επιλέγω πάντα μια παίκτρια που πετάει βόμβες και μπαίνω στην πρώτη γραμμή και στο κέντρο της μάχης. Με το που ακούσω τις βόμβες και έρθουν οι αντίπαλοι, ξέρω ότι πιθανότατα θα πεθάνω πρώτη. Κοινό χαρακτηριστικό με την πραγματικότητα είναι ότι δεν έχω υπομονή ούτε στρατηγική, φεύγω με ορμή προς τον δρόμο που επιλέγω. Οπότε, όταν πέφτουν βόμβες, βρίσκομαι εκτεθειμένη και ίσως πληγώνομαι, αλλά ποτέ δεν με έχει εμποδίσει αυτό από το να κυνηγάω τα όνειρά μου και να διεκδικώ τους στόχους μου.
Στο ίδιο κομμάτι τραγουδάτε «Enemies are unstoppable» Ποιοι είναι οι εχθροί σας;
«Εχθροί» είναι τα εμπόδια, οι δυσκολίες και τα «δεν γίνεται» που έχω αντιμετωπίσει και αντιμετωπίζω. Η εικόνα, λοιπόν, που θέλω να δώσω στα άτομα που ακούν «δεν μπορείς», είναι η εικόνα ενός πολεμιστή που μάχεται με μαγική χρυσόσκονη, γιατί η δύναμη του «θέλω», της δημιουργίας και της δουλειάς είναι όπλο που δεν χτυπάει με σφαίρες, αλλά που εμπνέει και ενώνει με έναν τρόπο μαγικό.
Στο ίδιο τραγούδι, λέτε ότι ο χορός είναι ένα μέσο διαφυγής και θεραπείας. Το ίδιο ισχύει και για τη μουσική;
Ο χορός και το τραγούδι είναι το κουμπί «O» για εμένα, το κουμπί δηλαδή που με θεραπεύει, όπως αναφέρεται και στον σχετικό στίχο. Ξεκίνησα να νιώθω τη μουσική σωματικά, σπούδασα χορό (σ.σ. απόφοιτη της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης) και εκείνο το διάστημα άρχισα να δουλεύω πάνω στο τραγούδι
και να ξεκλειδώνω ένα νέο επίπεδο πάνω στη μουσική. Οι δύο αυτοί κόσμοι για εμένα είναι ενωμένοι και αναγκαίοι. Καταλαβαίνω ότι δεν εκφράζονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Αυτό που θα ήθελα είναι να νιώθει ο καθένας τη μουσική μου όπως επιθυμεί. Αν το επιθυμεί…
Σε ένα προηγούμενο τραγούδι σας αναφέρετε πως έχετε κουραστεί.
Έχω κουραστεί να βλέπω τόσο πόνο και μίσος γύρω μου. Πόσο αλλιώτικος θα ήταν ο κόσμος αν επιλέγαμε να κινούμαστε με θετική ενέργεια, σαν ένα μπαλάκι που το μεταφέρουμε από χέρι σε χέρι ενώ βρισκόμαστε σε έναν μεγάλο κύκλο… Πάλι θα γυρνούσε σε εμάς.
Θέλετε η μουσική σας να είναι αφυπνιστική;
Θα έλεγα ότι μου αρέσει να μοιράζομαι κάποιες σκέψεις μου μέσα από τους στίχους μου, που δεν ξέρω αν είναι αφυπνιστικοί, αλλά ίσως να είναι τροφή για σκέψη. Για παράδειγμα, το κομμάτι Who Κnows το έγραψα έπειτα από μια επίσκεψη που κάναμε με τη σχολή μου (σ.σ. τελειόφοιτη του τμήματος Θεατρικών Σπουδών) στις φυλακές. Με βάση αυτή την εμπειρία μου, αλλά και άλλες από την έως τώρα ζωή μου, μοιράζομαι σκέψεις και προβληματισμούς που αφορούν
την ηθική, τη δικαιοσύνη, τα βιώματα κ.ά.
Οι γυναίκες στη μουσική βιομηχανία υψώνουν το ανάστημά τους; Αυξάνουν την παρουσία τους σε όλες τις θέσεις; Μας επιτρέπεται να το κάνουμε; Χρειάζεται να αγωνιζόμαστε ακόμα;
Από πάντα οι γυναίκες είχαν δυνατό ανάστημα, απλά ήταν -και δυστυχώς είναι ακόμα- πιο δύσκολο να καταφέρουν να το κάνουν εμφανές σε κάποιους τομείς. Η τέχνη και η επιστήμη θεωρώ ότι είναι οι πρώτοι χώροι που καταφέρνουν να πετούν εκτός τις ανισότητες. Όμως αυτό θα έπρεπε να συμβαίνει παντού, γιατί ο άνθρωπος είναι τα βιώματά του, οι ικανότητές του, η φαντασία του, τα συναισθήματά του και πολλά άλλα που δεν χωρούν στο φύλο ή στην εθνικότητα. Όσο εκπαιδεύεται η κοινωνία μας, τόσο πιο εμφανές θα γίνεται αυτό. Κλισέ; Μπορεί. Αλλά είναι τόσο καθαρά και απλά κάποια πράγματα…
Πώς ονειρεύεστε το μέλλον σας στη μουσική;
Θα ήθελα να συνεχίσω να γράφω μουσική με την ομάδα μου και να εξελίσσομαι σε αυτό που κάνω. Στοχεύω σε πιο συχνές live εμφανίσεις, ενώ ονειρεύομαι να μοιράζομαι τη μουσική μου και να συνεργάζομαι με ανθρώπους που εκτιμώ και θαυμάζω για πολλά χρόνια ακόμα.
Πώς θα περιγράφατε τη δουλειά σας σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει ποτέ;
Το είδος στο οποίο εντάσσονται τα κομμάτια μου είναι η soul/R’n’B, με έμφαση στην πολυφωνία, αλλά μέσα σε αυτά εμπλέκονται και άλλες επιρροές. Ο D’ Angelo, η Jorja Smith, η Kali Uchis και η Lianne La Havas είναι κάποιες από αυτές.
Info: Η μουσική της Kandè κυκλοφορεί από τη Mellowsophy Music.
