Η Θαλασσινή Σπηλιά
«Aγαπητέ κύριε,
Βαδίζετε στην ακροθαλασσιά, κάθε τόσο µε επισκέπτεστε,
ωστόσο ακόµα δεν τολµάτε να µου µιλήσετε,
τουλάχιστον όχι φωναχτά.
Ίσως φοβάστε πως η φωνή σας θα σας επιστραφεί,
ίσως φοβάστε πως τα σπλάχνα µου είναι µια πύλη
µε ρεύµα στο σκοτάδι που οδηγεί ίσια στου Θεού το αυτί.
Τις προάλλες βρήκατε τη φωλιά µε τα πιτσιλωτά αυγά,
ναι, αυτά που είχαν κατρακυλήσει στο νερό,
καλά θυµάστε.
Αυτά εκείνο το καλοκαίρι, όταν ήταν καιρός για ζωή.
Ξέρετε, µου αρέσει πού και πού να κουβεντιάζω,
ξεχνιέµαι µε τα πουλιά και τις φώκιες.
Είµαι σίγουρη επίσης για την ικανότητά µου
να προστατεύω τις νυχτερίδες.
Τις είχατε προσέξει αλήθεια όταν κολυµπούσατε εδώ;
Λοιπόν, θα ξανάρθετε;
Φιλικά,
Η θαλασσινή σπηλιά
Αγαπητή θαλασσινή σπηλιά,
Είστε φίλη του νου µου, ω υδάτινο κρεβάτι,
ω ρεύµα και όχθη, ω αλµυρέ ναέ που µέσα σου κρυφτήκαµε,
θα ντυθώ ολόκληρος φύκια, θα µιλήσω τη γλώσσα
των γλάρων,
τη γλώσσα της φώκιας, θα ακουµπήσω στα βράχια,
όπως η θάλασσα ακουµπά απαλά στα πόδια των ανθρώπων
τις µέρες που είναι τρυφερή και τραγουδά,
ω αγνώριστη αγάπη, προλαβαίνω ακόµα,
θα ντυθώ ολόκληρος αλµύρα, θα κολυµπήσω,
θα γλιστρήσω µέσα σου και θα φτιάξω το σπίτι µου.
Εκεί θα ζω και δεν θα ξέρω πια από πίκρα, µόνο από αλάτι.
Δικός σας,
Κ.».
Info: Η ποιητική συλλογή της Δανάης Σιώζιου, Ενδεχόµενα Τοπία κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Αντίποδες.
Φωτογράφος: Dirk Skiba
