Τις τελευταίες ημέρες σύσσωμοι οι ηθοποιοί και καλλιτέχνες της χώρας διαμαρτύρονται για το Προεδρικό Διάταγμα 85/2022 μέσω του οποίου η πολιτεία εξισώνει το πτυχίο των δραματικών σχολών με το απολυτήριο λυκείου. Αυτή τη στιγμή, τα δυο πιο σημαντικά θεατρικά κτήρια της χώρας: μεταξύ άλλων το κτήριο Τσίλλερ, η αίθουσα Ρεξ του Εθνικού Θεάτρου καθώς και το Βασιλικό Θέατρο του Κ.Θ.Β.Ε. τελούν υπό κατάληψη από τους/τις σπουδαστές/ριες όλων των δραματικών σχολών με σύνθημα “Σ’ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΚΟΥΤΕ”. Επιπλέον, οι καθηγητές της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου προχώρησαν σε ομαδική παραίτηση. Είχαν προαναγγείλει προ ημερών πως θα παραιτηθεί σύσσωμο εάν μέχρι σήμερα δεν είχε δοθεί λύση στο θέμα που έχει προκύψει με το Προεδρικό Διάταγμα 85. Με αυτό τον τρόπο, οι καθηγητές της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου τάχθηκαν στο πλευρό των σπουδαστών καλώντας την κυβέρνηση να τροποποιήσει το σημείο εκείνο του Προεδρικού Διατάγματος που τούς κατατάσσει στην επαγγελματική βαθμίδα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Οι σελίδες του ELLE ομορφαίνουν από τα λόγια, το ταλέντο, τις γνώσεις, το πάθος, τη λάβα της δημιουργίας, το φως και τα όνειρα ηθοποιών. Όλες αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε την αδικία, τις αντιδράσεις τους, την ανησυχία και το θυμό τους και το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δηλώσουμε τη συμπαράστασή μας και να τους διαβεβαιώσουμε ότι ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΜΕ. Επιπλέον, επικοινωνήσαμε με κάποιους για να μοιραστούν κάποια λόγια που θα ήθελαν να ακουστούν εκεί έξω, για αυτά που διεκδικούν, για αυτά που νιώθουν.
Ο Μιχαήλ Ταμπακάκης σκέφτεται τα παιδιά του μέλλοντος που θα ερωτευτούν την Τέχνη.
«Σκέφτομαι ότι όλο αυτό που ζούμε θα έχει θύματα για ακόμα μια φορά, όπως έχει δείξει η ιστορία, τα παιδιά. Παιδιά που ονειρεύονται. Σκέφτομαι εμένα όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την τέχνη του θεάτρου, πόση στήριξη είχα από τους γονείς μου, σκέφτομαι όμως και το παιδί που δεν είχε καμία στήριξη και που τώρα ένας τέτοιος γονιός θα έχει έναν ακόμα μικροαστικό λόγο να αποτρέψει το παιδί του από την όποια μορφή τέχνης. “Τι θες να γίνεις; Απόφοιτος Λυκείου;”. Εκτός από καλλιτέχνες είμαστε και επαγγελματίες και έχουμε σπουδάσει και επενδύσει ατελείωτες ώρες δουλειάς, όπως όλοι οι επαγγελματίες άλλων κλάδων. Συζητάμε για τα αυτονόητα!».
Η Ναταλία Swift μέσα από την κατάληψη μας έστειλε τα λόγια που έγραψε με τους σπουδαστές, τις σπουδάστριες και τα σπουδαστά του Εθνικού Θέατρου.
«Από τα ξημερώματα της 8ης Φεβρουαρίου εργαζόμενα άτομα στον χώρο των τεχνών προχωρήσαμε σε κατάληψη του θεάτρου REX. Με αφορμή το Προεδρικό Διάταγμα 85 παλεύουμε για τις σπουδές μας, τον τρόπο εργασίας μας, τον τρόπο που παράγουμε και δημιουργούμε. Ενώνουμε τις φωνές μας με όλες τις καταλήψεις σε όλα τα κρατικά θέατρα της χώρας και δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στην παραίτηση των καθηγητών του Εθνικού θεάτρου και του Κ.Θ.Β.Ε. Δεν υποχωρούμε. Κλιμακώνουμε. Φτιάχνουμε ένα μέλλον από εμάς για εμάς».
Η Έλλη Τρίγγου μοιράζεται μαζί μας λίγα λόγια του Federico García Lorca που της έστειλε μια σπουδάστρια μέσα από την κατάληψη του ΡΕΞ.
«Ας έρθει καταπάνω μου όλο το χωριό, ας με κάψουν με τα φλογισμένα τους δάχτυλα, ας με κυνηγήσουν όσοι παριστάνουν τους ηθικούς, είμαστε έτοιμοι».
Η Νίκη Βακάλη ξέρει ακριβώς τι θέλει να επιτευχθεί από αυτές τις κινητοποιήσεις.
«Αντί να κλαίμε για το χυμένο γάλα, ας εκμεταλλευτούμε αυτή την κρίση ώστε να αποτελέσει την αφορμή, το έναυσμα δίνοντας την ώθηση στους κυβερνώντες να αναβαθμίσουν τις σπουδές μας. Να γίνει Ακαδημία Δραματικής τέχνης. Οι σπουδές μας να αποκτήσουν μεγαλύτερη ισχύ, ώστε να μπορούμε να σταθούμε ισότιμα και με αξιοπρέπεια και στο εξωτερικό. Να γίνονται επαφές με μεγάλα θέατρα στο εξωτερικό. Ενδεχομένως να έχουμε την ευκαιρία ως σπουδαστές να παρακολουθήσουμε παραστάσεις ή πρόβες στο εξωτερικό. Να υπάρχει η επιλογή του ERASMUS όπως γίνεται στα περισσότερα πανεπιστήμια. Έτσι θα μπορούν οι σπουδαστές να ανοίξουν τους ορίζοντές τους, να κλέψουν εικόνες, γνώσεις, παιδεία και να συνδιαλεχτούν με μαθητές και καθηγητές του εξωτερικού. Αυτό είναι το δικό μου προσωπικό ζητούμενο από όλο αυτό το παράλογο που συμβαίνει. Το πτυχίο από μόνο του δε μου λέει τίποτα. Αναμφισβήτητα είμαστε σε μια χώρα που διψάει για πτυχία και τίτλους. Μια χώρα που βασιλεύει το ό,τι δήθεν και η ματαιοδοξία του άριστου. Προσωπικά, ο τίτλος με αφήνει παγερά αδιάφορη. Μπήκα με προσπάθεια και μόχθο στη δραματική σχολή και η εργασία μου εκεί κατόρθωσε να γίνει κάτι άξιο χάρη στις γνώσεις που έλαβα και όχι λόγω του ίδιου του πτυχίου. Άπαξ και συνειδητοποιήσουμε το βάθος της τέχνης θα καταλάβουμε ότι κανένα πτυχίο δε βοηθάει. Οι σκηνοθέτες ψάχνουν το στίγμα που αφήνει ο καθένας μας στον καλλιτεχνικό χώρο, με ποιους έχουμε συνεργαστεί και όχι τι έχουμε σπουδάσει. Εμείς οι ίδιοι αποτελούμε τη ζωντανή επαλήθευση του ταλέντου μας. Πορευόμαστε χάρη στην ιερή μανία που μας διέπει, το δαιμόνιο που είμαστε προικισμένοι πριν καν σπουδάσουμε».
Αυτή είναι η λίστα με τους καθηγητές και τις καθηγήτριες της Σχολής του Εθνικού Θεάτρου που παραιτήθηκαν για να στηρίξουν τους μαθητές τους.
Ανέστης Αζάς, Ιώ Βουλγαράκη, Εβίτα Ζημάλη, Αλεξία Καλτσίκη, Σίμος Κακάλας, Μαρία Κεχαγιόγλου. Γεωργία Μαυραγάνη, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Αγλαΐα Παππά, Λένα Φιλίπποβα, Νίκος Χατζόπουλος, Ταξιάρχης Χάνος, Ρηνιώ Κυριαζή, Κατερίνα Κοζαδίνου, Γιάννης Νταλιάνης, Μελίνα Παιονίδου, Χαρά Κεφαλά, Κωνσταντίνα Πιτσιάκου, Φωκάς Ευαγγελινός, Αγγελική Στελλάτου, Ιωάννα Τουμπακάρη, Βίκυ Παναγιωτάκη, Mαριέλα Νέστορα, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Αλεξάνδρα Καζάζου, Χρυσή Τζαρδή, Κωνσταντίνος Μπουμπούκης, Δηώ Καγγελάρη, Γρηγόρης Ιωαννίδης, Διονύσης Καψάλης, Αλέξανδρος Βούλγαρης, Χρήστος Δήμας, Πέτρος Σεβαστίκογλου, Σύλλας Τζουμέρκας, Θάλεια Ιστικοπούλου, Γιάννης Μετζικώφ, Παναγιώτα Κωνσταντινάκου, Γιώργος Σαμπατακάκης, Θωμάς Μοσχόπουλος και Πρόδρομος Τσινικόρης.
Τους ακολούθησαν και οι διδάσκουσες και οι διδάσκοντες του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Θέμις Βελένη, Πόλυ Βόικου, Κώστας Γεράρδος, Σιμόνη Γκουλούμποβιτς, Ηλέκτρα Καρτάνου, Διονύσης Καψάλης, Αναστασία Κελέση, Γιώργος Κολοβός, Αμαλία Κοντογιάννη, Νεφέλη Μπραβάκη, Χρήστος Μπρούφας, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Γιάννης Ρήγας, Μαρία Σαλτίρη, Ευανθία Σωφρονίδου, Δημήτρης Σωτηρίου, Ρεββέκα Τσιλιγκαρίδου, Χρύσα Τουμανίδου, Γιάννης Χαρίσης, Χριστίνα Χατζηβασιλείου.
Επιπλέον, 18 Ανώτερες Ιδιωτικές Δραματικές Σχολές της Ελλάδας, θέλοντας να στηρίξουν τους αποφοίτους, τους εργαζομένους και τους σπουδαστές τους, έχουν καταθέσει προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του επίμαχου Προεδρικού Διατάγματος.
Όπως αναφέρεται στο σχετικό δικόγραφο της προσφυγής «Ο βασικός λόγος ακυρώσεως του προδήλως αντισυνταγματικού προεδρικού διατάγματος βασίζεται στην αντίθεση αυτού προς το άρθρο 16 παρ. 7 του Συντάγματος. Σύμφωνα με τη ρητή αυτή διάταξη του Συντάγματος, οι δραματικές σχολές παρέχουν ανώτερη εκπαίδευση, την οποία εγγυάται η αυστηρή κρατική εποπτεία στην οποία κατά νόμο υπάγονται και την οποία πιστοποιεί ειδικά για αυτές το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 1158/1981. Από τη συνταγματική αυτή διάταξη συνάγεται ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα των ηθοποιών, είτε στον ιδιωτικό, είτε στον δημόσιο τομέα είναι υποχρεωτικώς εκ του Συντάγματος περισσότερα από αυτά των αποφοίτων Λυκείου ή κάθε άλλης μορφής μεταλυκειακής εκπαιδεύσεως, που δεν έχει ανάλογη συνταγματική κατοχύρωση.
Το γεγονός ότι τα ΤΕΙ ανήκουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση δεν επηρέαζε και δεν επηρεάζει σε τίποτα τον χαρακτηρισμό των Δραματικών Σχολών ως Ανωτέρων, ούτε θίγει τα αυξημένα εκ του Ελληνικού Συντάγματος επαγγελματικά δικαιώματα των ηθοποιών. Ουδείς απόφοιτος Δραματικής Σχολής οποτεδήποτε και αν έλαβε, λαμβάνει ή θα λάβει τον σχετικό απολυτήριο τίτλο του, έχει ποτέ στερηθεί την ιδιότητά του ως αποφοίτου «Ανωτέρας Εκπαιδεύσεως» με τα σχετικά αυξημένα επαγγελματικά δικαιώματα.
Το προσβαλλόμενο προεδρικό διάταγμα παραβιάζοντας τις θεμελιώδεις αυτές αρχές θα καταστεί ανεφάρμοστο αμέσως μόλις ακυρωθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, εκτός αν νωρίτερα καταργηθεί, όπως είναι το ορθό, από τη Διοίκηση. Με το δικόγραφο ζητείται η εισαγωγή της υποθέσεως στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας λόγω μείζονος σπουδαιότητος».
