NOMADLAND της Chloe Zhao
Μια γυναίκα στα εξήντα της μετά την οικονομική κατάρρευση της εταιρίας που εργαζόταν βρίσκεται σε οικονομικό αλλά και ψυχολογικό τέλμα. Αποφασίζει λοιπόν να διασχίσει την δυτική ακτή της Αμερικής προς αναζήτηση προσωπικής ταυτότητας και μιας χαμένης Αμερικής μακρυά από τον κομφορμισμό και την κοινωνική αποξένωση.
MAKE UP της Claire Oakley
Υπάρχει κάτι στοιχειωμένο στα εκτός εποχής θέρετρα και η Κλερ Όουκλι το εκμεταλλεύεται στο έπακρον. Ο χειμώνας στην Κορνουάλη, με τα αδειανά τρέιλερς, τον αχό της θάλασσας και τον εκκωφαντικό άνεμο, είναι το ατμοσφαιρικότατο φόντο μιας ιστορίας ενηλικίωσης γεμάτης horror λυρισμό και αφηγηματική ευφράδεια. Η Ρουθ πηγαίνει να βρει τον εραστή της Τομ, που συντηρεί το θέρετρο. Στο κρεβάτι όμως βρίσκει κόκκινες τρίχες και στον καθρέφτη του «φιλί». Είναι όσα χρειάζεται η φαντασία της για να μαρσάρει προς τον παραλογισμό αλλά και την επανεκτίμηση της ζωής της. Ανάμεσα σ’ έναν (τολμηρό) Σιάμαλαν, έναν Ρεγκ, ενίοτε κι έναν Λιντς, η Όουκλι μπαίνει στο μυαλό μιας νεαρής γυναίκας, αναδεύει τη μνήμη και κολυμπά σε βαθιά συμβολικά νερά σεξουαλικής αφύπνισης.
WISDOM TOOTH της Liang Ming
1999. Στην παραθαλάσσια άκρη της ΒΑ Κίνας, δύο ετεροθαλή αδέλφια φυτοζωούν από το μικροεμπόριο ψαριού και την εργασία της αδελφής στο ξενοδοχείο ενός μεγαλοπαράγοντα της περιοχής. Μια πετρελαιοκηλίδα, ο ερχομός ενός τρίτου προσώπου, μια άδεια κατοικίας, ένα μαγνητοφωνάκι, ένας πονόδοντος κι ένας φόνος θα αλλάξουν για πάντα τις ζωές όλων.
Λεπτοδουλεμένο δράμα χαρακτήρων, με θεματικές και στιλιστικές αναφορές στο εκπληκτικό «Burning» του Λι Τσανγκ Ντονγκ, σενάριο πολλών και εκλεκτών μυστηρίων και εντυπωσιακή σκηνοθετική αντίληψη. Στον ιδιότροπο, μοντέρνο κινέζικο ρεαλισμό, προστίθενται πινελιές σύγχυσης ονείρου και πραγματικότητας, «απαγορευμένου» ερωτισμού, σεξουαλικής αφύπνισης, ταξικής ευαισθησίας, παρείσφρησης της Πίστης, καθώς και μια υφέρπουσα μελαγχολία, τονισμένη στο έξοχο σάουντρακ. Στο περιθώριο της φτώχειας, της απεραντοσύνης του τοπίου και των λούμπεν χώρων διασκέδασης του επικείμενου μιλένιουμ, μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων ενηλικιώνεται και βαραθρώνεται συνάμα.
MY LITTLE SISTER των Stéphanie Chuat – Véronique Raymond
Η ιστορία της Λίσα και του Σβεν. Δυο δίδυμα αδέλφια, αυτός «δύο ολόκληρα λεπτά μεγαλύτερος». Όμως πάσχει από βαριάς μορφής καρκίνο κι αυτή είναι που θα χρειαστεί να τον προστατεύσει – ήδη στην πρώτη σκηνή δίνει το αίμα της. Είναι μόνο η αρχή. Συγκλονιστικό, έστω κι αν περιστασιακά δυσβάστακτο συναισθηματικά, δράμα πάνω στον θάνατο, που κάνει τη ζωή να αξίζει, πάνω στην συμφιλίωση και την συνέχεια, πάνω στην ταυτότητα μιας γυναίκας. Με καστ μεγατόνων, η δεύτερη ταινία του ελβετικού διδύμου διερευνά ταυτόχρονα την βιωματική ανάγκη για ζωή που γεννά η Τέχνη. Στο κέντρο, η συστηματικά έξοχη Νίνα Χος, παραδίδει ένα εκπληκτικό πορτρέτο μιας γυναίκας που φλέγεται, οδύρεται και βρίσκει τη δύναμη να ανασυγκροτηθεί και να σταθεί στα πόδια της.
I CARRY YOU WITH ME της Heidi Ewing
Ανάμεσα στην μυθοπλασία και την καταγραφή των πραγματικών γεγονότων της σχέσης του Ιβάν και του Γκεράρντο, που πρώτα ο ένας και αργότερα ο άλλος εγκατέλειψαν το Μεξικό για να βρουν μια τύχη ελευθερίας και αμερικανικού ονείρου στις ΗΠΑ, το «I Carry You With Me» είναι μια ονειρικού χαρακτήρα ιστορία, που διαπερνά σε βάθος φλέγοντα ανθρώπινα ζητήματα. Από την θεσμική, αλλά και την ανθρώπινη, (εγκληματική) ομοφοβικότητα, στην ανεργία, την παράνομη μετανάστευση και τελικά τη νοσταλγία, που πασχίζει ατελέσφορα να γεφυρώσει τα αγεφύρωτα, το ντεμπούτο της Χάιντι Γιούινγκ δεν τιμά απλά την πραγματική ιστορία: Πλάθει ένα λυρικό ταξίδι στις διεργασίες της μνήμης, της σύγχυσης των ονείρων και των επιθυμιών, της στιγμής που η αδυσώπητη πραγματικότητα εκβιάζει καλούς, κοινωνικά ωφέλιμους ανθρώπους.
SPRING BLOSSOM της Suzanne Lindon
Μια «παράταιρη» 16χρονη γνωρίζει έναν 35αρη ηθοποιό κι ερωτεύονται. Αυτή είναι η απλή και τολμηρή, ειδικά σήμερα πια, ιστορία του λιτά πληθωρικού (…) ντεμπούτου της Σουζάν Λιντόν, της 20χρονης κόρης του ηθοποιού Βενσάν («Ο Νόμος της Αγοράς») Λιντόν. Η οποία γράφει, σκηνοθετεί, τραγουδά και, χαρισματικά, πρωταγωνιστεί σ’ αυτό το απαστράπτον ντεμπούτο, που ήδη άρχισε από στόμα σε στόμα να δημιουργεί την ωραία φεστιβαλική αναστάτωση του «νέου». Ντεμπούτο που με ποιητική αφαίρεση και μια σειρά από έξοχες εμπνεύσεις, αποπλανεί την στρωτή μυθοπλασία, αφήνοντας (εύγευστα) ψίχουλα νοήματος εκεί που άλλοι θα φόρτωναν με ανελέητο συμβολισμό. Το αποτέλεσμα απογειώνεται με νεορομαντικά παλιομοδίτικη διάθεση (Κριστόφ και Ζαν Μισέλ Ζαρ στο σάουντρακ!) στο οξυγόνο μιας συνολικά φρέσκιας ματιάς που θα σας συνοδεύσει για καιρό.
FAREWELL AMOR της Ekwa Msangi
Ένας πρόσφυγας από την Αγκόλα επανενώνεται με την οικογένειά του μετά από 17 χρόνια στην Αμερική. Πλέον ξένοι σε ένα μικρό διαμέρισμα προσπαθούν να βρουν κοινούς τόπους που να τους φέρουν πιο κοντά και να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ τους. Όπως αποδεικνύεται ο κοινός αυτός τόπος είναι ο χορός για τον οποίο και οι τρεις τρέφουν μια βαθιά αγάπη.
https://www.youtube.com/watch?v=MZVWaV1LG7Q&ab_channel=TrailTiz
INSTINCT της Halina Reijn
Μπορεί το κυρίως ρεύμα να επιτάσσει, μπορεί η κοινή γνώμη να το ακολουθεί κατά πόδας, όμως ο ανθρώπινος χαρακτήρας και οι επικίνδυνες σχέσεις του αποζητούν κάτι σπουδαιότερο για να προσεγγιστούν. Ευτυχώς, το (τολμηρό) σινεμά και οι δημιουργοί του ρισκάρουν και προχωρούν την συζήτηση. Το ολλανδικό «Ένστικτο» αφηγείται την ιστορία μιας ιδιότροπης ψυχοθεραπεύτριας (εντυπωσιακή η Κάρις βαν Χούτεν του «Game of Thrones»), που προσλαμβάνεται σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα και αναπτύσσει μια παράδοξη ερωτική/εξουσιαστική σχέση με έναν κατά συρροή βιαστή. Παιδική ηλικία, σεξουαλικές φαντασιώσεις, διλημματικές όψεις γυναικείας χειραφέτησης κι ένα (βασικό) ένστικτο να συγκρούεται ολομέτωπα με όσα κατανοούμε ως μεταξύ μας πολιτισμό, συνθέτουν μια άλλη όψη του ερωτικού θρίλερ. Το θέμα, εμφανώς, θα ξεκινήσει συζητήσεις. Όμως δεν είναι τίποτα μπροστά στις αντεγκλήσεις που φέρνει η αινιγματικά συναρπαστική τρίτη πράξη. Προσδεθείτε.
SHIRLEY της Josephine Decker
Ένα νιόπαντρο ζευγάρι επισκέπτεται το σπίτι μιας αγοραφοβικής συγγραφέως ιστοριών τρόμου και του καθηγητή συζύγου της. Ο νεαρός θα γίνει βοηθός του καθηγητή στο πανεπιστήμιο. Η έγκυος κοπέλα, παρά την πανεπιστημιακή της φιλοδοξία, θα γίνει παραδουλεύτρα της καθηλωμένης στο σπίτι συγγραφέως. Και ο πόλεμος αρχίζει…
Να ορέγεσαι ως θεατής αντισυμβατικά το biopic και θα ανταμειφθείς. Στο επίκεντρο η περίφημη συγγραφέας Σίρλεϊ Τζάκσον («The Haunting of Hill House») κι απέναντί της οι μάχες του γάμου, των κοινωνικών επιταγών, του δημιουργικού μυαλού να υπομένει το βάρος και την τρέλλα της καλλιτεχνικής έκφρασης. Λεπτομερής, λαβυρινθώδης, ευλύγιστα ασταθής κι επιδέξια αντισυμβατική, η ταινία της ιδιοσυγκρασιακής Ντέκερ, περηφανεύεται μια φορμαρισμένη διανομή, προεξαρχούσης της Ελίζαμπεθ Μος και συλλαμβάνει συναρπαστικά την οδύνη του καλλιτεχνικού τοκετού. Ειδικό Δραματικό Βραβείο της Επιτροπής στο Σάντανς και ο Μάρτιν Σκορσέζε στο τιμόνι του παραγωγού.
IN A WHISPER της Patricia Perez Fernandez – Heidi Hassan
Δυο γυναίκες, η Κούβα, η Ευρώπη, η ρίζα μιας βαθιάς φιλίας, το σινεμά, η ασίγαστη ανάγκη σύλληψης του χρόνου, της πιστοποίησης των στιγμών. Το «In a Whisper», μια συγκινητική βίντεο αλληλογραφία δύο γυναικών που χωρίστηκαν εγκαταλείποντας κι οι δυο την πατρίδα τους, θα ακουμπήσει τον καθένα διαφορετικά κι όμως σε ένα πολύ παρόμοιο σημείο. Εκεί που τέμνεται η βιοτική ανάγκη της έκφρασης του ανθρώπου με την νοσταλγία του χαμένου χρόνου, του ξεριζωμού από την πατρίδα, της εμφατικά ζωντανής όσο και πονετικά «απούσας» φιλίας. Η Χάιντι Χασάν και η Πατρίσια Πέρεζ Φερνάντεζ, «μ’ έναν ψίθυρο» σινεμά, ξαναβρέθηκαν μαζί κι έφτιαξαν πολλά παραπάνω από ένα ντοκιμαντέρ: Συνέλαβαν ιδιοφυώς το πένθος του εκπατρισμού, τις νευραλγικές πτυχές της γυναικείας ιδιοσυγκρασίας, το πάθος της ελευθερίας.
INNOCENCE της Lucile Hadzihalilovic
Δραστικά ακατάτακτο και συστηματικά διαφεύγον σε εύκολες ερμηνείες, το πόνημα της Χατζιχαλίλοβιτς (παραγωγός, μοντέζ και σύντροφος του Γκασπάρ Νοέ, στον οποίον και είναι αφιερωμένη η ταινία), περιγράφει έναν χρόνο σε ένα ιδιότυπο οικοτροφείο θηλέων, πλήρως απομονωμένο γεωγραφικά, στο οποίο οι νέες οικότροφοι φθάνουν σε….φέρετρα. Εκεί θα συμβεί ένα πλήθος περιστατικών και δυναμικών σχέσεων ανάμεσα στις μικρές καθώς και τις μοναδικές δύο ενήλικες, Εντίτ και Εύα (Μαριόν Κοτιγιάρ), που όμως ενώ αφήνει αμυδρά να διαφανεί ότι το σχολείο είναι ασφυκτικός προθάλαμος για «κάτι άλλο», άλλο τόσο γοητευτικά αρνείται να συγκεκριμενοποιήσει. Αποτέλεσμα μια ελλειπτική «γιορτή» του συμβολισμού (με το νερό κυρίαρχο – όχι πάντα για καλό) κι ένα σινεμά-πρόδρομος του weird, απολύτως μοντέρνο, με πολλά να πει στην #metoo εποχή μας.
GAGARINE των Fanny Liatard, Jérémy Trouilh
Ο νεαρός Γιούρι είναι αποφασισμένος να κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να αποτρέψει την κατεδάφιση της γενέτειράς του, ενός συγκροτήματος εργατικών κατοικιών το οποίο φέρει το όνομα του διάσημου Σοβιετικού κοσμοναύτη Γκαγκάριν. Αναμειγνύοντας θαρραλέα μυθοπλασία με την αληθινή ιστορία του παραπάνω συγκροτήματος, οι πρωτοεμφανιζόμενοι σκηνοθέτες Φανί Λιατάρ και Τζερεμί Τρουί παίρνουν επάξια τη σκυτάλη από τους «Άθλιους» του Λατζ Λι (Βραβείο Κοινού στις 25ες Νύχτες Πρεμιέρας) για να εκτοξεύσουν τη σκληρή καθημερινότητα των παρισινών προαστίων στη σφαίρα του μαγικού ρεαλισμού, κλείνοντας παράλληλα πονηρά το μάτι στην «Οδύσσεια του Διαστήματος». Ένα ντεμπούτο που ξεχώρισε από την επίσημη επιλογή των φετινών Καννών, οδηγώντας τον ίδιο τον διευθυντή του Φεστιβάλ, Τιερί Φρεμό, να του πλέξει το εγκώμιο.
https://www.youtube.com/watch?v=HHULoNrBnrk&ab_channel=FestivaldeSevilla
Μέρες και Νύχτες με την Δήμητρα Κ της Εύας Στεφανή
Η Δήμητρα είναι εργάτρια του σεξ και επί χρόνια πρόεδρος του σωματείου της. Αγαπάει τη δουλειά της και υπήρξε ιδιοκτήτρια ενός από τα παλαιότερα σπίτια της Αθήνας, γνωστό ως «Το μπορντέλο της Έλλης». Η ταινία αποτελεί το πορτρέτο της Δήμητρας καθώς η κάμερα την ακολουθεί στην καθημερινότητά της, πριν και μετά το κλείσιμο του πορνείου, το 2014. Μέσα από τη συνάντηση μαζί της ερχόμαστε αντιμέτωποι με ερωτήματα που αφορούν την επιθυμία, την εκμετάλλευση, το δικαίωμα στη διαφορετικότητα, την πολιτική ορθότητα.
Hope της Maria Sødahl
H Άνια, μια επιτυχημένη χορογράφος, επιστρέφει την προπαραμονή των Χριστουγέννων στο σπίτι της στη Νορβηγία, όπου μένει με τον, επίσης επιτυχημένο, παραγωγό άντρα της και τα παιδιά τους. Η θαλπωρή των εορτών διαλύεται όταν τα αποτελέσματα των εξετάσεών της θα δείξουν καρκίνο, με δυσοίωνη πρόβλεψη. Η συναισθηματική δυσκολία των «ταινιών καρκίνου» είναι δεδομένη. Όμως από τον τίτλο και το σκόπιμο spoiler του ότι η σκηνοθέτις, Μαρία Σόνταλ, αυτοβιογραφείται (όλοι οι γιατροί της ταινίας μάλιστα είναι πραγματικοί), είναι σαφές ότι το βάρος θα πέσει τόσο στις οικογενειακές επιπτώσεις όσο και στην ακανθώδη, μυστικοπαθή και γεμάτη απωθημένα σχέση του ζευγαριού. Επώδυνο, βλοσυρό, αλλά ποτέ κατηφές, και (παραδόξως) αισιόδοξο δράμα πάνω στην αγάπη, σοβαρής ερμηνευτικής ισχύος από τους δύο πρωταγωνιστές.
Ammonite της Frances Lee
Στην επαρχιακή Αγγλία του 19ου αιώνα, η παλαιοντολόγος Μαίρη Άνινγκ δέχεται απρόθυμα για βοηθό της μια πλούσια νεαρή, όμως σύντομα η αναγκαστική συνύπαρξη των δύο γυναικών θα γεννήσει μια έλξη ικανή να αλλάξει τις ζωές τους για πάντα. Στην πολυαναμενόμενη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινίας του, ο βραβευμένος σκηνοθέτης του «God’s Own Country» τοποθετεί τις Κέιτ Γουίνσλετ και Σίρσα Ρόναν πρωταγωνίστριες στην καρδιά ενός πανίσχυρου ρομάντζου το οποίο υπήρξε επίσημη επιλογή του Φεστιβάλ Καννών 2020, προβάλλεται στη χώρα μας αμέσως μετά τη θριαμβευτική του πορεία στο Φεστιβάλ του Τορόντο και θεωρείται ήδη ένα από τα βέβαια φαβορί των επερχόμενων Όσκαρ.
