Αυτή η βίλα στη θέση Πουλί, στα νοτιοδυτικά της Μυκόνου, αποτίει φόρο τιμής στην παραδοσιακή μυκονιάτικη αρχιτεκτονική -με κυρτά τοιχώματα και ξύλινες πέργκολες- χωρίς όμως να μένει πιστή στην παράδοση των ασβεστωμένων τοίχων. Για το εξωτερικό επιλέχτηκε ένα χρώμα που μοιάζει να αντανακλάται από τους βράχους και τη γη. Μια αίσθηση που έρχεται από το παρελθόν…
Για τους ιδιοκτήτες Χριστίνα και Γιώργο ήταν η άγονη ορεινή αρχαία πόλη στο νησί της Δήλου που αποτέλεσε πόλο έλξης, αλλά και αφορμή για ένα ταξίδι στο χρόνο… «Κάθε φορά που ψάχναμε να βρούμε ένα οικόπεδο στο νησί, πάντα επιστρέφαμε στην περιοχή Πουλί για να απολαύσουμε τη θέα, το ηλιοβασίλεμα και τη Δήλο. Θέλαμε να αποκτήσουμε ένα κομμάτι γης εκεί, όμως μέχρι και το 1999 δεν υπήρχαν διαθέσιμες εκτάσεις», λέει η Χριστίνα.
Το επόμενο βήμα ήταν η αναζήτηση ενός αρχιτέκτονα για τον οποίο θα ήταν σίγουροι ότι μπορούσε να αξιοποιήσει σωστά το τοπίο: μια πετρώδη πλαγιά στην άκρη ενός βράχου με απίστευτα απότομη κλίση προς τον όρμο. Ανάμεσα στους υποψήφιους που παρουσιάστηκαν ξεχώρισε ο Απόστολος Νάζος. Ο δημιουργός πέρασε πολύ χρόνο στο οικόπεδο για να μελετήσει τις κατευθύνσεις του ανέμου, το φως και τη θέα. Σχεδίασε αργά το σπίτι έχοντας ως έμπνευση και τους αρχαίους ναούς της ιερής πόλης της Δήλου.
Το κτίριο διαθέτει απλές γραμμές και ανοίγματα, όπως ένας ελληνικός ναός. Εκμεταλλεύεται το βοριά για να διατηρεί δροσερούς τους εσωτερικούς χώρους και την ίδια στιγμή προστατεύει τις εξωτερικές αυλές. «Η βασική ιδέα ήταν να αξιοποιήσω το φως που έρχεται άπλετο από το νότο. Θέλησα να δημιουργήσω ένα σπίτι το οποίο να γυρίζει την πλάτη προς τα βόρεια, ακολούθησα την απότομη κλίση του οικοπέδου και άφησα ανοιχτή την κύρια πρόσοψη προς τα νότια, για να μπαίνει ανεμπόδιστα το φυσικό φως. Αυτό στην πραγματικότητα συνηθίζεται στην τοπική αρχιτεκτονική, σύμφωνα με την οποία ο προσανατολισμός αποτελεί βασικό στοιχείο για την τοποθέτηση και το χτίσιμο μιας κατοικίας», εξηγεί ο αρχιτέκτονας.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένας αρμονικός συνδυασμός των γεωμετρικών όγκων, καθένας από τους οποίους διατηρεί το δικό του σαφή, διακριτό ρόλο.
Το ύφος του οικήματος είναι σχεδόν αυστηρό και μέσα στην απλότητά του δίνει την εντύπωση στον επισκέπτη ότι βρίσκεται σε ένα μακρινό τόπο.
Η κλίση του οικοπέδου επέτρεψε να αναπτυχθεί το σπίτι σε τρία επίπεδα: διασκέδασης, ύπνου και ξεκούρασης.
Το μεσαίο επίπεδο είναι και το πιο κοινόχρηστο τμήμα, προορισμένο για φαγητό και συζητήσεις. Περιλαμβάνει την είσοδο και τα κυρίως καθιστικά, το λίβινγκ ρουμ και την κουζίνα, την τουαλέτα και τον ξενώνα. Μια σκάλα οδηγεί στο δεύτερο επίπεδο, στο οποίο φιλοξενείται η μεγάλη κρεβατοκάμαρα, αλλά και στο πρώτο χαμηλότερο επίπεδο, όπου βρίσκονται τα περισσότερα υπνοδωμάτια.
Η ήρεμη απλότητα της αρχιτεκτονικής αντανακλάται και στο εσωτερικό της κατοικίας. Παντού είναι διάσπαρτα τα σημάδια της μοντέρνας σχεδίασης, τα οποία αποπνέουν τη χαρακτηριστική αισθητική του 21ου αιώνα, ενώ σε όλους τους χώρους κυριαρχούν οι ήσυχες, χαμηλών τόνων γραμμές. Στους τοίχους υπάρχουν ελάχιστα έργα τέχνης αφήνοντας τη θέα της απέραντης θάλασσας να παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
«Υπάρχει τόσο πολύ χρώμα, τόση ζωή σε αυτό το σπίτι το καλοκαίρι, όταν είναι γεμάτο, με τα παιδιά να παίζουν στο νερό, τους φίλους να μαγειρεύουν έξω ή να παίρνουν πρωινό και να συνεχίζουν την υπόλοιπη μέρα ανέμελοι κάτω από τη σκιά, δίπλα στην πισίνα», τονίζει η ιδιοκτήτρια. «Θέλαμε να κρατήσουμε το εσωτερικό του σπιτιού καθαρό, απέριττο και γαλήνιο».
