Το κομψό αυτό λοφτ βρίσκεται κοντά στο πάρκο Μονσό του Παρισιού. Η αρχιτεκτονική και η εσωτερική διακόσμησή του, ένας συνδυασμός κλασικού γαλλικού στυλ και σύγχρονου ντιζάιν, είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας των ιδιοκτητών με τη σχεδιάστρια Έλκε Ντάνετ. Πριν από την ανακαίνιση ήταν ένα πανύψηλο αχανές ατελιέ με ενιαίους χώρους, σκάλες στο πίσω μέρος και υπνοδωμάτια στη σοφίτα. Σήμερα, χάρη στην έξυπνη διαρρύθμισή του, μετατράπηκε σε ένα λειτουργικό σπίτι 820 τ.μ. και ανήκει σε μια εφταμελή οικογένεια.
Η είσοδος οδηγεί σε ένα μικρό χολ που δεν προδίδει το πόσο φωτεινό και ευρύχωρο είναι το διαμέρισμα. Στη συνέχεια ο επισκέπτης μπαίνει στο σαλόνι, το οποίο έχει διπλάσιο ύψος από τα υπόλοιπα δωμάτια. Εδώ όλοι οι τοίχοι είναι βαμμένοι σε γκρι-γαλάζιο τόνο που δημιουργεί μια πολύ ενδιαφέρουσα αντίθεση με το άσπρο δάπεδο από λουστραρισμένο τσιμέντο και τη διακόσμηση με τα λευκά έπιπλα. Η καρδιά αυτού του χώρου είναι το μεγάλο μίνιμαλ τζάκι, μπροστά από το οποίο έχουν τοποθετηθεί ένας τετραθέσιος καναπές και δύο πολυθρόνες «Egg» του Άρνε Γιάκομπσεν. Στο πλάι αριστερά, εντυπωσιακά παράθυρα που φτάνουν τα εφτά μέτρα λούζουν το δωμάτιο με άπλετο φως και χαρίζουν μια υπέροχη θέα στα γειτονικά κτίρια. Δεξιά βρίσκεται η μεγάλη πλατφόρμα πάνω στην οποία φιλοξενείται η βιβλιοθήκη. Ο σκελετός της σιδηροκατασκευής είναι από ακατέργαστο ατσάλι, ενώ το πάτωμα του εσωτερικού μπαλκονιού είναι γυάλινο.
Αφήνοντας τον κεντρικό χώρο του λοφτ ο επισκέπτης εισέρχεται στη μαύρη κουζίνα, που είναι ντυμένη με λαμπερά ίνοξ στοιχεία.
Οι εκπλήξεις δεν σταματούν: στο TV-room όλοι οι τοίχοι, το παράθυρο και η επικλινής οροφή έχουν βαφτεί σε κόκκινους τόνους. Στον επάνω όροφο τα παιδικά δωμάτια έχουν όλα διαφορετικό χρώμα, από γκρι του σχιστόλιθου και ξεβαμμένο μοβ μέχρι πιο ανοιχτές αποχρώσεις του γαλάζιου. Το κύριο υπνοδωμάτιο έχει επενδυθεί με ξύλινο δάπεδο. Το καπιτονέ κεφαλάρι ντύνει σχεδόν όλο τον έναν τοίχο, ενώ ένα κολάζ του φωτογράφου Όσκαρ Σιέρα κρέμεται στο πλάι του κρεβατιού. Πρόκειται για ένα έργο τέχνης το οποίο οι ιδιοκτήτες του σπιτιού αγαπούν περισσότερο από κάθε άλλο κομμάτι, αφού, όπως λένε, αντικατοπτρίζει τη ζωή τους: ένα μωσαϊκό από διαφορετικές εικόνες και συναισθήματα, που, αν και το αντικρίζουν κάθε πρωί όταν ξυπνούν, είναι σαν να το βλέπουν για πρώτη φορά.
