Η ουσιαστική πολυτέλεια σε ένα σπίτι δεν ορίζεται ούτε από υλικά ούτε από ακριβά υφάσματα και έπιπλα, παρά μονάχα από τις μικρές στιγμές ευδαιμονίας που προσφέρει. Ο Τζόρτζιο Γκουλότα, αρχιτέκτονας και ιδιοκτήτης αυτής της μοντέρνας μεζονέτας στο Αμβούργο, θεωρούσε μεγάλη πρόκληση το να καταφέρει να φτιάξει ένα σπίτι-καταφύγιο προσωπικών απολαύσεων. Έτσι, με έξυπνες, στυλάτες ιδέες έντυσε μια συμβατική ντουλάπα με ακριβές ταπετσαρίες, τοποθέτησε μια μπανιέρα μπροστά από το τζάκι, κρέμασε έναν κρυστάλλινο πολυέλαιο στην οροφή του ψηλοτάβανου μινιμαλιστικού σαλονιού και στόλισε το δάπεδο του μπάνιου με επιχρυσωμένα πλακάκια Bisazza. Εδώ, συναντά κανείς πέτρινες βιομηχανικές πλάκες πάνω σε ξύλινα σκαλοπάτια και ξυλόγλυπτα αντικείμενα που απεικονίζουν τους θεούς της γονιμότητας δίπλα σε επώνυμους καναπέδες σε ροζ κουφετί χρώμα! Χωρίς στενόμυαλη διάθεση και με αρκετό κυνισμό, ο σικελικής καταγωγής αρχιτέκτονας πάει αντίθετα στο ρεύμα των γερμανικών στάνταρντ, όσον αφορά την εσωτερική διακόσμηση, θέλοντας να απαλλαγεί από το μοντέλο της κλασικής αστικής κατοικίας.
Στην κουζίνα, ο τοίχος πάνω από τον πάγκο εργασίας έχει επενδυθεί με ακανόνιστα κομμένες μαρμάρινες πλάκες. «Βασικός στόχος ήταν αυτό το δωμάτιο να θυμίζει εργαστήριο ζυμαρικών», εξηγεί. Επιπλέον, σχεδίασε πόρτες μόνο για τα σημεία στα οποία ήταν απαραίτητες, ενώ οι τοίχοι βάφτηκαν με απλά χρώματα.
Στο μπάνιο παρατηρεί κανείς την επίπεδη οθόνη της τηλεόρασης. Ο μινιμαλισμός απαιτεί να βάλει κανείς την προσωπική άποψή του, κάτι για το οποίο ο Γκουλότα είναι μάλλον υπερήφανος. «Το ψυγείο μού θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια μου στη Σικελία, όπου σε κάθε κουζίνα υπάρχει ένα όμοιο». Ανάλογες αναμνήσεις δημιουργούν και τα ρουστίκ πιάτα για σπαγγέτι, που κρέμονται στον τοίχο.
Λόγω της διαμόρφωσης του κάθε δωματίου, ο επισκέπτης νιώθει σαν… ηδονοβλεψίας. Δεν υπάρχουν κουρτίνες, ούτε παραθυρόφυλλα. Μια μοντέρνα «πολεμίστρα» στη βάση της σκάλας επιτρέπει στο μάτι να φτάνει από την εξώπορτα μέχρι τον κήπο, ενώ γυάλινα διαχωριστικά αντικαθιστούν -όπου είναι δυνατό- τους τοίχους.
Αυτό που θέλει ο Γκουλότα είναι να δίνει ζωντάνια σε κάθε σπίτι και όχι απλώς να το σχεδιάζει. Επιστράτευσε όλους τους φίλους και τις γνωριμίες του προκειμένου να αποδείξει, φτιάχνοντας αυτή την κατοικία, ότι με πολλή φαντασία και καλή διάθεση μπορεί κανείς να διαμορφώσει ένα συνηθισμένο αστικό σπίτι όπως το φαντάζεται, χωρίς να ξεφύγει από το budget του. Πολλές φορές κάθισε εδώ με φίλους, έφαγαν, ήπιαν, γέλασαν, «κατέβασαν» και εφάρμοσαν τρελές ιδέες.
