Στο κύκνειο άσμα του, ο Πολωνός Αντρέι Βάιντα βουτά για ύστατη φορά στην πολύπαθη σύγχρονη ιστορία της πατρίδας του, για να βιογραφήσει εδώ τον μεταμοντέρνο εικαστικό Βλάντισλαβ Στρεμίνσκι. Επίκεντρο της αφήγησης τα μεταπολεμικά χρόνια, τα τελευταία της ζωής του οραματιστή εκπροσώπου του κονστρουκτιβισμού, όταν, αρνούμενος να συμβιβαστεί με τις ντιρεκτίβες του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, είδε τη διδασκαλία του στην Ανώτατη Σχολή Εικαστικών Τεχνών του Λοτζ να παύεται, το έργο του να καταστρέφεται συστηματικά και τους πόρους του να μειώνονται μέχρι ένδειας από το νεοσύστατο σταλινογενές καθεστώς.
Όχι πως απουσιάζει η συνήθης στον Βάιντα σχηματικότητα στην εξιστόρηση, κάτι που φαίνεται κι από την ανεπάρκεια στη σκιαγράφηση του προσωπικού/οικογενειακού πορτρέτου του Στρεμίνσκι, όμως το φιλμ, χάρη και στη συγκινητική μέσα στην αυστηρότητά της ερμηνεία του εκπληκτικού Μπόγκουσλαβ Λίντα, ολοκληρώνεται σαν ένα αφοπλιστικά αισθαντικό μανιφέστο πέρα και πάνω από ετικέτες, ένας σπαραχτικός φόρος τιμής στη σημασία της καλλιτεχνικής αντίστασης σε κάθε δύναμη αφανισμού της ελεύθερης έκφρασης.
