Ως πρώτο του μεγάλου μήκους σκηνοθετικό πόνημα, ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ επέλεξε τη διασκευή ενός φημισμένου μυθιστορήματος του Φίλιπ Ροθ που τρυπώνει στις ρωγμές του «αμερικανικού ειδυλλίου» κατά τις δεκαετίες της καθοριστικής αμφισβήτησής του, ’60 και ’70, μέσα από το χρονικό των απεγνωσμένων προσπαθειών ενός clean cut οικογενειάρχη κι επιχειρηματία, παντρεμένου με πρώην βασίλισσα ομορφιάς, να εντοπίσει τη μοναχοκόρη του, που ριζοσπαστικοποιείται στα 16 της και εξαφανίζεται δίχως ίχνη μετά την εμπλοκή της σε μια βομβιστική ενέργεια.
Το ταρακούνημα του εφησυχασμένου μεγαλοαστισμού από τον κυκεώνα των όσων συντελούνται γύρω του και η συντριβή του από το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι – την ίδια την Ιστορία- είναι ο θεματικός καμβάς, τον οποίο ο ΜακΓκρέγκορ ακολουθεί πιστά μεν αλλά χωρίς διάθεση υπείσδυσης και μέσα από μια προφανή σημειολογία που παρατίθεται ξερά κι ανέμπνευστα όπως η ίδια ερμηνεία του –ίσως η μεγαλύτερη αδυναμία του φιλόδοξου εγχειρήματός του.
