Δικαιώνει η ανατροπή μιας βομβιστικής επίθεσης με πιθανά δεκάδες νεκρούς μια πράξη άμεσης εξόντωσης των υποψήφιων δραστών με βέβαιες παράπλευρες απώλειες; Αυτό αναρωτούνται Αμερικανοί και Εγγλέζοι αξιωματούχοι ενώ παρακολουθούν από την άνεση των γραφείων τους, μέσω ενός εντομόμορφου drone, την προετοιμασία Σομαλών εξτρεμιστών για επίθεση αυτοκτονίας σε ένα σπίτι στο Ναϊρόμπι, και παλεύουν να αποφασίσουν αν θα πρέπει να το βομβαρδίσουν, καθώς ένα ανύποπτο κοριτσάκι δίπλα στο οίκημα πουλά ψωμί σε έναν πάγκο.
Και το φιλμ μεταφέρει εκβιαστικά το δίλημμα στον θεατή, καλώντας τον να πάρει θέση στην πολεμική σκακιέρα, ως άλλος μιλιταριστής ή πολιτικός. Κι επειδή μας είναι δύσκολο να παρακάμψουμε τις εξαρχής αντιρρήσεις μας σε μια τέτοιου τύπου λογική, μένουμε στην κατασκευαστική και πληροφοριακή αξία της ταινίας –ένα καλοκουρδισμένο θρίλερ αγωνίας με λεπτομερείς αναφορές στον εξ αποστάσεως πόλεμο των ημερών μας.
