Ο Χάρι Ειντζελ (Μίκι Ρουρκ), ένας ξεπεσμένος ιδιωτικός ντέντεκτιβ στο Μπρούκλιν, αναλαμβάνει μια φαινομενικά συνηθισμένη υπόθεση: να ανακαλύψει τον Τζόνι Φέϊβοριτ, πρώην είδωλο του τραγουδιού που εξαφανίστηκε από μια ψυχιατρική κλινική για λογαριασμό ενός μυστηριώδη πελάτη με το όνομα Λουίς Σάιφερ (Ρόμπερτ Ντε Νίρο). Τα ίχνη τον οδηγούν στην Νέα Ορλεάνη. Εκεί θα συναντήσει μια γοητευτική λευκή μάγισσα και μια νεαρή μαύρη ιέρεια του βουντού. Όταν όμως τα πτώματα συσσωρεύονται και οι τελετουργικοί και αποτρόπαιοι φόνοι συνεχίζονται, ο Χάρι αντιλαμβάνεται ότι η ζωή του κινδυνεύει άμεσα.
Με φόντο τη γεμάτη εκπλήξεις Νέα Ορλεάνη της δεκαετίας του '50, η ερευνά του θα πάρει σύντομα διαφορετική τροπή και από μία υπόθεση ρουτίνας θα καταλήξει σε ένα ανθρωποκυνηγητό ζωής και θανάτου. Ο άγνωστος κόσμος στον οποίο θα εισχωρήσει άθελά του δε θα τον οδηγήσει απλώς στην παράνοια, αλλά θα του αποκαλύψει πως θα μπορούσε να μοιάζει η ίδια η Κόλαση.
Ο «Δαιμονισμένος Άγγελος» αποτελεί ενδεχομένως την καλύτερη (για πολλούς) στιγμή του Βρετανού σκηνοθέτη Άλαν Πάρκερ. Μία ταινία που πετυχαίνει τους Μίκι Ρουρκ και Ρόμπερτ Ντε Νϊρο σε απόλυτη χημεία και καίγεται από το πάθος, το φόβο, την επιθυμία και την απαράμιλλη κινηματογραφική τεχνική της υποβολής. «Λένε ότι υπάρχει αρκετή θρησκεία στον κόσμο για να κάνει τους ανθρώπους να μισήσουν ο ένας τον άλλον, αλλά όχι αρκετή για να τους κάνει να αγαπηθούν». Πίσω από τον κυνισμό του Λουίς Σάιφερ, ίσως να κρύβεται περισσότερη αλήθεια απ' όση θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.
Βασισμένος στη γενική αρχή που θέλει την αληθοφάνεια πιο ισχυρή ως μέσο υποβολής από την οποιαδήποτε (ακόμα και την πιο οργιαστική) φαντασία, ο Άλαν Πάρκερ βυθίζεται σε μια επίγεια κόλαση συνοδεύοντας τον ήρωά του λίγο πριν τον αφήσει μόνο του, ανυπεράσπιστο απέναντι στους δαίμονές του. Στον ίδιο εφιάλτη, ήρωας, θεατής και δημιουργός θα διασχίσουν όλη την πιθανή έκταση του φόβου και θα αργήσουν πολύ να λύσουν το μυστήριο μιας αρχικά τυπικής αστυνομικής έρευνας.
Μετά το τέλος της, ενδεχομένως λυτρωμένοι, πιο σοφοί ή πιο ζωντανοί από ποτέ, ίσως είναι πια ικανοί να καταλάβουν πόσο κοντά στα όρια είχαν φτάσει.
