Δισκοκριτική: Wrecking Ball του Bruce Springsteen

Δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Μπρους Σπρίνγκστιν «επιστρέφει στη φόρμα του» γιατί αυτό ισχύει από το The Rising του 2002. Κάθε νέο άλμπουμ όμως είναι εξίσου ή πιο ενδιαφέρον από το προηγούμενο, κάτι που αποδεικνύει ότι αυτή η δεύτερη νιότη που διανύει δεν είναι φούσκα. Τα folk στοιχεία είναι εδώ λίγο πιο έντονα σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές του, αλλά ακόμη κι έτσι κανείς άλλος αυτή τη στιγμή δεν σερβίρει «good old rock»  όπως το «αφεντικό».