Ο Πίτερ (Τόμας Τζέιν) έχει γνωρίσει και καλύτερα χρόνια: πρώην οδηγός σε αγώνες αυτοκινήτου, τώρα αναλώνεται στη δουλειά του ως δασκάλου οδήγησης, ενώ η οικογένειά του μάλλον τον περιφρονεί για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Μια μέρα, όμως, ο μαθητής του ανατρέπει τα δεδομένα. Ο Σάιμον (Τζον Κιούζακ) παραβιάζει όλους τους κανόνες του Κ.Ο.Κ πριν φτάσει σε μια τράπεζα, μπει μέσα και έπειτα από λίγο βγει εν μέσω πυροβολισμών, αναγκάζοντας τον Πίτερ να δράσει ως συνεργός του – κάτι που φυσικά ο Σάιμον είχε σχεδιάσει.
Οι δυο τους πρέπει να αποφύγουν την αστυνομία, το προσωπικό ασφαλείας της τράπεζας, που τους ακολουθούν με διαταγές να σκοτώσουν αν χρειαστεί, καθώς και τους πολίτες που μπαίνουν στον πειρασμό να τους σταματήσουν οι ίδιοι για να συλλέξουν τυχόν αμοιβή.
Στο δίδυμο αυτό βασίζει τις ελπίδες της η βαθιά μέτρια, αυτόματα λησμονημένη κωμική περιπέτεια δράσης, αλλά φυσικά, όπως και το σενάριο και η σκηνοθεσία της, οι χαρακτήρες απλώς αδυνατούν να σηκώσουν το βάρος αυτό.
Και αν ο Τζέιν τουλάχιστον μπορεί να επαινεθεί για μια καλή προσπάθεια, ο Κιούζακ φαίνεται απαράδεκτα απρόθυμος έστω να επιχειρήσει να δείξει αντίστοιχο ενδιαφέρον και απλώς περιφέρεται με μια κακο-ζυγισμένη ιδέα για ερμηνεία, ελάχιστα καλύτερος από την κακοστημένη δράση και το ντροπιαστικά κακογραμμένο -και γελοία μάτσο στο φινάλε του- σενάριο.
