Σε τούτη την απύθμενη σαχλωδία, βασισμένη σε μια παλιά φάρσα με τους Φερναντέλ και Μπουρβίλ («Ο σύζυγος της γυναίκας μου», 1963), φιλόδοξος σεφ παράκτιου εστιατορίου βλέπει το άγχος του για επαγγελματική καταξίωση να πολλαπλασιάζεται μετά την εμφάνιση του πρώην συζύγου της γυναίκας του και παλιού ιδιοκτήτη του καταστήματος που θεωρούταν από δεκαετία νεκρός. Το προκάτ χρονικό αντιζηλίας και συμφιλίωσης των δυο αντρών τελείται μέσα από γκροτέσκο αναμετρήσεις, χιούμορ νηπιακού επιπέδου και πλάνα αραδιασμένα δώθε κείθε που σπάνια ολοκληρώνονται. Ο, τι να’ ναι. Γίνεται ελληνικό κινηματογραφικό θέρος χωρίς γαλλική γαστρονομική κομεντί; Γίνεται και παραγίνεται!